Het Limburgse popklimaat kenmerkt zich vooral door gitaarbands. En die bands worden, vooral in Limburg zelf, op handen gedragen. Bands als Concubine, Dreadlock Pussy, Liftid, Superhero en Mindfold doen het hart van de gemiddelde Limburgse concertbezoeker sneller kloppen. Maar behalve gitaargeweld en hoempapa komt er ook nog andere muziek uit de provincie. Echte liedjesschrijvers en vertolkers zijn er ook nog, denk maar aan Gé Reijnders. Wat Limburg betreft lijkt de muziekbusiness een echt mannenwereldje. Maar dan ineens staat er een 19-jarig meisje op uit Roggel, gewapend met akoestische gitaar en een album vol prachtige liedjes. Maak kennis met Stevie Ann. Het is een mooie herfstavond, zoals je die regelmatig ziet in zoetsappige Amerikaanse speelfilms. Maar als je tweemaal met je ogen knippert blijk je voor het station van Roermond te staan. Op het fraai verlichte terras van het nabij gelegen restaurant zit zangeres Stevie Ann aan een klein tafeltje met een glas cola met citroen. Oorspronkelijk komt ze uit Roggel, maar woont sinds enige tijd in een appartement in Amsterdam met haar broer. De woning in de hoofdstad blijkt een strategische uitvalsbasis. “Laatst werd ik een uur van tevoren gebeld of ik om zes uur een optreden kon doen op Talpa”, vertelt Stevie. “Om acht minuten over zes stond ik weer buiten.” Ook is de zangeres werkzaam in een cafeetje in Amsterdam. Toch is werken niet de hoofdmotivatie van Stevie om Limburg te verlaten. “Een aantal goede vrienden van mij wonen in Amsterdam. En ik had er niet zoveel moeite mee om uit Limburg te vertrekken”, zo verklaart ze. Stevie Ann heet oorspronkelijk Anna Stéphanie Struijk (haar roepnaam is Stéphanie). Ze vertelt waarom ze zichzelf een artiestennaam heeft aangemeten. “Ik wilde een artiestennaam. De naam Stéphanie kan van alles zijn. Ook een Nederlandstalige zangeres. Of je denkt meteen aan een pornosite.” De zangeres combineerde haar voornamen en besloot zichzelf Stevie Ann te dopen. Ze relateert haar artiestennaam aan haar muziek, die omschreven kan worden als folk en americana. “Het geeft wel een beetje aan in welke hoek ik zit”, aldus Stéphanie. Het debuutalbum van Stevie Ann, ‘Away From Here’, is een waar pareltje. Zowel qua liedjes als qua productie. Het album is dan ook geproduceerd door Tren van Enckevort (de ‘trekzak’ van Rowwen Hèze) en Arno Guveau. Beide heren hebben ruime ervaring in de muziekwereld en dat hoor je. Tren haalde voor een aantal nummers zelfs zijn accordeon uit de kast. Toch heeft Stevie weinig met Rowwen Hèze. “Ik kende het eigenlijk niet zo goed, totdat ik Tren leerde kennen”, laat ze zich ontvallen. “Ik had er nooit intensief naar geluisterd.” Dat veranderde toen ze ‘Los Limbos’ live zag in Paradiso. “Het was mooi om te zien hoe mensen reageerden op die muziek”, terwijl ze terugdenkt aan het bewuste optreden. “Maar”, vervolgt Stevie, “Ik was wel blij dat ik op de tweede rij zat. Want in het voorste gedeelte werd er behoorlijk met bier gegooid en tegen elkaar aan gebeukt.” In veel recensies wordt Stevie Ann vergeleken met Norah Jones. De zangeres zegt hierover: “Ik vind het niet erg dat mensen me met iemand vergelijken. Dat doen ze toch wel.” Ondanks dat is het toch onterecht om Stevie Ann af te doen als de ‘Norah Jones van de Lage Landen’, want de verschillen zijn te groot. De muziek van Stevie ligt dicht aan tegen americana en folk, waar de muziek van Norah Jones veel meer een mix is van countryballades en softe jazz. Toch begrijpt ze dat ze vergeleken wordt met zangeressen als Norah Jones, Katie Melua en KT Tunstall. Op de vraag met welke artiest ze graag nog samen zou willen werken antwoordt Stevie volmondig: “U2!”. Ook met één van de producers van U2, Daniel Lanois, zou Stevie graag eens samenwerken. Net als Jaqueline Govaerts, de blonde zangeres van de Tilburgse band Krezip, heeft Stevie Ann gestudeerd aan de Rockacademie. Beide zangeressen hebben de opleiding overigens niet afgemaakt. "Tijdens mijn tweede jaar aan de Rockacademie was ik bezig met de opnames van mijn album", vertelt Stevie. "Ook had ik er niet zoveel zin meer in." Jaqueline stopte indertijd omdat Krezip bij het grote publiek doorbrak, met de hitsingle 'I Would Stay'. Voor Stevie Ann had het vooral te maken met het feit dat de opleiding niet echt relevant meer was voor haar. Ze noemt een voorbeeld. "In het tweede jaar moesten we een videoclip maken, maar ik ging ook al een videoclip maken voor de single." Toch is ze nog niet helemaal uitgeleerd. "Ik ga een toneelcursus volgen", zegt Stevie, waarna ze aan haar cola nipt. Op haar 15e begon Stevie Ann met het schrijven van liedjes. Daarvoor speelde ze al klassieke composities op de piano, waarna ze popliedjes ging naspelen. Stevie wilde het podium op. Haar eerste optreden, in Roermond, ging echter niet helemaal zonder slag of stoot. “Ik was héél nerveus”, bekent de zangeres. “Voor het optreden moest ik overgeven, zo zenuwachtig was ik. Maar na afloop voelde ik me weer heel goed.”De albumpresentatie, ook weer in Roermond, was eveneens heel spannend voor Stevie. “Een paar heel goede vriendinnen waren erbij, maar die hadden mij nog nooit horen zingen. Dat was wel raar.” Wat dat betreft gaat Stevie zorgvuldig om met haar liedjes. Zo legt ze haar nieuwe liedjes eerst voor aan mensen die er verstand van hebben, voordat iemand anders ze te horen krijgt. “Ik laat een nieuw nummer altijd eerst horen aan Tren of Arno voordat ik het aan andere mensen laat horen.” Het album ‘Away From Here’ is uitgebracht door HKM, het platenlabel van Hans Kusters. Hij was aanwezig tijdens de luistersessie waarbij Stevie haar demo’s presenteerde aan een aantal platenmaatschappijen. Kusters hapte meteen toe. “Hij vroeg om een pen en papier en begon allemaal dingen op te schrijven”, herinnert Stevie. “Ik was al bang dat hij opschreef wat er allemaal veranderd moest worden, maar toen hij klaar was zei hij alleen dat hij het heel goed vond.” De eerste single van het album was het titelnummer, ‘Away From Here’. Het nummer werd opgepikt door Radio 1 en Radio 2, maar Stevie was ontevreden over een aantal dingen. De foto’s voor de hoes waren niet goed en de kleuren waren te fel. De vormgevers zaten er behoorlijk naast. “Ze zouden het ontwerp voor de single en het album doen, maar het paste niet bij mij.” Het verweer van het ontwerpbureau: “Ze zeiden dat ze het wel vrolijke muziek vonden.” Producer Arno Guveau, die inmiddels aangeschoven is aan het tafeltje waaraan Stevie Ann zit, was er ook zeker niet blij mee. “Dat was niks. Ik zei dat we niet van die ‘Anouk-taferelen’ wilden. Toen zeiden ze dat ze die hoes ook gedaan hadden.” Na tweeënhalf uur gesproken te hebben met Stevie Ann verlaat de zangeres het terras, gevolgd door Arno Guveau. De lieftallige freule verdwijnt in de herfstige nacht, terwijl de verbruinde bladeren zachtjes naar beneden dwarrelen. De lege glazen blijven eenzaam achter op het kleine houten tafeltje. Je zou er bijna melancholisch van worden. Toch nog maar eens luisteren naar dat album van Stevie Ann. Tekst: Pierre Oitmann Foto's: Bart Notermans