Downhill Halloween Festival II

Griezelen in de Azijnfabriek

Pierre Oitmann, ,

Het is Halloween! In Nederland is dit fenomeen, een soort kruising tussen St. Maarten en carnaval, nog niet zo populair als in de V.S.. Toch spelen steeds meer bedrijven en media op dit groeiende spookfestijn van Keltische oorsprong in. Op de televisie zijn horrorfilms te zien en er zijn speciale thema-avonden. Zoals afgelopen vrijdag in de Azijnfabriek, waar de tweede editie van het Downhill Halloween Festival werd gehouden. Een eerbetoon aan 25 jaar gothicmuziek. Van Joy Division tot metalnimfje.

Griezelen in de Azijnfabriek

Het Downhill Agency uit Stein organiseerde op vrijdag 28 oktober voor de tweede maal het Downhill Halloween Festival in de Azijnfabriek in Roermond. Eigenlijk is het gewoon een bandavond, maar dan met allemaal gothicbands. Nee, niet alleen maar elfachtige zangeressen in wijde praaljurken die met engelachtige stemmen boven luide gitaarklanken probeerden uit te komen. Enkele bands brachten ons terug naar de diepste en donkerste krochten (en kelders) van de jaren ’80. Het is een Halloween-feest, dus om de woorden van een beroemde vampier aan te halen; “Let’s do the timewarp again!”. Tegenwoordig wordt de term Gothic vooral gebruikt voor sferische metal. Onderaan dit stuk vind je een korte uitleg over de term Gothic in popmuziek en de herkomst, om enige verwarring te voorkomen. De opener van het Downhill Halloween Festival is Syphonaptera. Hun sound is het beste te omschrijven als Industrial of Gothic Doom. Lange stukken, vaak instrumentaal, met kille beats, synthlijntjes en hier en daar wat gitaarrifjes. Af en toe wat gezang en grunts. Het Limburgse trio, bestaande uit Peter Nauts, Maurice van Es en Danny Bouwens, brengt eenvoudige maar donkere nummers. Soms op het saaie af, maar de mooie visuals die op het scherm achter de band worden geprojecteerd zijn wel erg interessant. Fragmenten uit ‘The Cell’ met Jennifer Lopez en uit de ultieme horrorklassieker ‘Nosferatu, Eine Symfonie Des Grauens’ wisselen elkaar af in diverse kleuren en we zien afbeeldingen van onder andere de stripheldin Vampirella. De tweede band in de Azijnfabriek tijdens de Halloween party is Erato, een Vlaamse Gothic Wave band. De Vlamingen zijn overduidelijk niet te spreken over het slechte geluid, maar hun muziek is niet verkeerd. Geprogrammeerde drumbeats, pulserende baslijnen en zoemende synthesizers doen erg denken aan jaren ’80-wave. Namen als Corey Hart en Boytronic rijzen naar boven en ook even Joy Division en A Flock Of Seagulls. Erato, een band die een tweede kans verdient, met beter geluid en een enthousiaster publiek. Want de mensen met de Metallica-shirts leken al die elektronische geluiden niet te trekken. Meer Joy Division was er in de vorm van het eveneens Vlaamse Dead Souls, een coverband van de legendarische Britse band rondom Ian Curtis. Nadat de charismatische Curtis zelfmoord pleegde op 18 mei 1980 ging Joy Division verder onder een andere naam, New Order. Deze band had een enorme hit met ‘Blue Monday’ en bracht eerder dit jaar nog een fantastisch nieuw album uit en speelde op Rock Werchter. Anton Corbijn, de huisfotograaf van U2, legt op dit moment de laatste hand aan de film ‘Control’, over het leven van Ian Curtis. De band Dead Souls, naar een nummer van Joy Division (ook gebruikt in de film ‘The Crow’), is energiek en speelt de nummers met veel bravoure. Er is helaas weinig vergelijkingsmateriaal met het origineel, want Joy Division heeft slechts tweemaal opgetreden in Nederland, in Paradiso en De Effenaar in januari 1980. Dead Souls speelde enkele cultklassiekers als ‘Isolation’ en ‘Transmission’, maar ondanks het aandringen van het publiek werd er geen gehoor gegeven aan het verzoek om ‘Love Will Tear Us Apart’ te spelen. Dit is het beroemdste nummer van Joy Division, dat bij een groot publiek bekend werd nadat Paul Young er een cover van maakte. Onlangs werd ‘Love Will Tears Us Apart’ door het Britse volk nog uitgeroepen tot het beste popnummer van de afgelopen 25 jaar. Van de grondleggers van de oorspronkelijke Gothic gaan we naar de moderne Gothic. Van Ian Curtis naar gothicnimfje. Crystal Entity, de afsluiter van de avond, heeft regelmatig opgetreden met bands als Asraï en Gail Of God. De band rondom zangeres Maja en de haast cartooneske bassiste Donna speelt gladde Gothic Rock, geïnspireerd door onder andere The Sisters Of Mercy. Hoewel er goede songs tussen zitten is de podiumact nog wat te braaf en ingetogen. Als de band hieraan gaat werken dan bouwt Crystal Entity wellicht net zo’n fanatieke fanbase op als bepaalde andere bands uit het genre. In de Azijnfabriek wordt na afloop nog wat rondgedoold, tijdens Night Of The Golem. Lekker griezelen op leuke muziek. En daarna thuis toch nog eens ‘Love Will Tear Us Apart’ opzetten. Maar dan natuurlijk de versie van Joy Division. Gezien: Vrijdag 28 oktober 2005 – Downhill Halloween Festival II, Azijnfabriek in Roermond Tekst: Pierre Oitmann GOTHIC Het woord gothic stamt af van de benaming voor de Goten, een Germaans volk. In de Middeleeuwen was gotiek een populaire bouwstijl. Deze intimiderende en weelderige bouwstijl ging vaak gepaard met stenen afbeeldingen van onwereldse schepsels en gevleugelde demonen (gargoyles). Deze Middeleeuwse aspecten zien en horen we terug in gothic metal van vandaag de dag. Overwegend is deze stijl een mengvorm van power metal (Iced Earth, Rhapsody), symfonische rock (Pink Floyd, Dream Theater) en doom (My Dying Bride, Anathema). Aan al deze stijlen ligt hardrock ten grondslag, maar ook glamrock heeft veel invloed gehad op gothic metal. Vooral visueel, denk maar aan Alice Cooper, T-Rex en Kiss (de grootste voorbeelden van Marilyn Manson). De term goth of gothic komen we in de popmuziek al veel eerder tegen. Na de punkgolf van 1977 ontstaan er diverse substromingen, die worden samengevat onder de noemer postpunk. De bekendste stijlen die hieruit voortkomen zijn new wave en psychobilly (mengvorm van punk en rockabilly). Vooral new wave blijkt op zichzelf staand een succesvolle stroming, dat rond 1983 diens (creatieve en commerciële) hoogtepunt bereikt. Deze stroming wordt in verband gebracht met de gothic-subcultuur. Reden hiervoor is de Bat Cave, de beroemde punk/wave-club in de Londense wijk Soho, waar veel van deze muziek werd gedraaid. Stijliconen voor de goths zijn Robert Smith van The Cure, Siouxsie en de mannen van Bauhaus. Punk, horror, fetisj en technologie zijn de uitgangspunten qua kleding en muziek. Een andere afsplitsing van new wave blijkt ook succesvol. De zogenaamde new romantics, met artiesten als Adam Ant, Culture Club en Duran Duran. Qua muziek gaat de gothic-stroming midden jaren ’80 veel meer richting de electro en techno, onder aanvoering van onder andere Kraftwerk en Gary Numan. Bands als New Model Army en Alien Sex Fiend staan model voor de nieuwe stroming die wordt aangeduid als gothic wave of gothic doom. Hieruit voort komt industrial, met bands als Nine Inch Nails, Type-O-Negative en Marilyn Manson. Industrial, dat vooral in de VS succesvol blijkt, brengt een nieuwe generatie goths voort. Halverwege de jaren ’90 duikt de term op voor een subgenre van de metal, waarbij veel Victoriaanse, Romantische en Gregoriaanse stijlkenmerken gemengd worden. Middeleeuwse muziek, ook wel aangeduid als gotiek of gothic, worden verweven met metal. Notre Dame en Rob Zombie maken horror metal, geïnspireerd door horrorfilms, klassieke thrillers en stripverhalen. De huidige Gothic Metal wordt gekenmerkt door hoge vrouwenstemmen, soms met (mannelijke) grunts, orkestrale arrangementen en virtuoos gitaarspel. Bekende namen zijn Nightwish, Lacuna Coil, Epica en Within Temptation. Gothicelementen vinden we ook terug in de Nu-Metal. Denk aan bands als Evanescence, Seether en System Of A Down. Subtieler gebruik van deze elementen treffen we aan bij The Dresden Dolls (avant-gardistische pianopunk) en zelfs Avril Lavigne (punkpop/skatepunk).