Conincxpop Internationale Expedities V.O.F.

Van een Himalaya-expeditie naar het bouwen van een grensoverschrijdende brug

Kees van den Berg, ,

Iedere popmuziekliefhebber in Limburg kent Conincxpop als het gratis festival in de uiterwaarden van de Maas. Tijdens de drieëntwintigste editie op zaterdag 2 juli j.l. moest de organisatie voor het eerst noodgedwongen entree heffen, want “anno 2005 een festival organiseren in Nederland roept associaties op met Himalaya-expedities”. En aangezien hier geen bergen zijn, zoekt het festival nu haar heil steeds meer in het buitenland.

Van een Himalaya-expeditie naar het bouwen van een grensoverschrijdende brug

Ook dit jaar mogen de handjes weer op elkaar voor het bestuur van Conincxpop, dat het tóch weer voor mekaar kreeg om het festival te realiseren. De drieëntwintigste editie is nog steeds gratis als je 16 jaar of jonger bent, maar kost vijf euro voor (jong)volwassenen. “Nog geen zestig eurocent per band”, zo rekent Coninxcpop-voorzitter John Baggen even voor. Of de niet zo geweldige opkomst dit jaar nu te wijten is aan die entreeprijs, het weer (af en toe een bui, maar zeker niet koud), óf de overmatige concurrentie van zoveel andere muziekevenementen (Live8, Rock Werchter en Bospop), valt niet te zeggen. Met vijftienhonderd betalende bezoekers is het festival in ieder geval uit de kosten gekomen. Anno 2005 een evenement organiseren wordt volgens de bevlogen organisator praktisch onmogelijk gemaakt door allerlei overheidsregels: “Nu hebben ze weer iets nieuws gevonden en moeten we aan de Sena zevenentwintig eurocent per bezoeker afdragen als we pauzemuziek willen draaien”. Het bestuur besloot een duidelijk signaal af te geven en dus blijft het tussen de bands stil. Ideeën om bijvoorbeeld klassieke muziek te draaien en op die manier de regels op een ludieke wijze te ontlopen, haalden het niet. Het tekent wel de wil van de organisatie om niet bij de pakken neer te zitten en na tweeëntwintig edities nog immer strijdbaar te staan voor het hogere doel. Dat hogere doel heet (pop)muziek, en als je al zo lang een festival organiseert weet je ook wel hoe. Programmeur Hans Fredrix zette i.s.m. Paperclip Agency dan ook weer een puik programma neer. Zo’n uitgekiend programma begint bij twee heavy lokale bands: Superior en Deathfall, gevolgd door een aantal ultimo festivalacts. Allereerst het hippe vijftal Rawhypnols, dat zich volgens gitarist Johan Soderhieim ‘somewhere between Hank Wiliams and Slayer’ bevindt. Hij en zijn band zijn speciaal voor dit ene optreden vanuit Zweden naar Elsloo afgereisd. Van nog verder komt de aanstekelijke punkska van Elvis Jackson uit Slovenië. Als Conincxpop een expeditie is, dan is het wel een internationale. Terwijl John Baggen vertelt dat het podium en het licht en de P.A. uit België komen en de toiletten uit Duitsland, wordt hij prompt gebeld door Phil Harding, fan van de twee Texaanse singer/songwriters Patricia Pike en Ginger Leigh die als volgende aan de beurt zijn. De Amerikaan is uit New York komen overvliegen en staat op station Beek-Elsloo. John Baggen verexcuseert zich om direct het vervoer te regelen. Na het subtiele, maar ook wat gezapige tussendoortje van de dames is het de beurt aan Nederlands ‘internationale’ trots Voicst, dat zich relaxt door haar set heen speelt. De twee afsluitende bands, het dampende Monsoon en het zomerse Sebastian y su Solución komen van bij de zuiderburen. En precies dáár wil Baggen over twee jaar heen om het vijfentwintigjarig jubileum van ‘zijn’ festival extra glans te geven. Het is namelijk zijn vurige wens om vanaf het festivalterrein aan de Maas een brug te trekken naar de uiterwaarden aan de overkant in België. Het zal toch niet zijn vanwege het ontbreken van een heleboel regels aan die kant van de Maas…? Conincxpop herbekijken? Dat kan, Docuz heeft de hele dag opnames gemaakt. Deze zijn te bekijken via www.docuz.nl. tekst: Kees Van Den Berg foto's: Bart Notermans