Muziekliefhebbers zijn vaak lijstjesfetisjisten. Hitlijsten, jaarlijsten, favoriete liedjes alfabetiseren, cd’s rangschikken op genre, zelf samengestelde compilaties. Wie zich hierin herkent, is een muziekfreak. Als er een hitlijst gemaakt zou moeten worden van de mooiste Nederlandse showbizzvrouwen (foei, wat seksistisch!), dan is er één dame die bij vrijwel iedereen héél hoog zou eindigen. Inderdaad, de immer appetijtelijk ogende Birgit Schuurman. Het multi-talent heeft een nieuw album uit, ‘Sticky Tales’. En 3VOOR12/Limburg had het genoegen om hierover te praten met deze beeldschone dame. We spreken Birgit backstage bij de Fenix, te Sittard. Ze heeft vier uur in een auto gezeten, vanuit Amsterdam. Toch oogt ze heel opgewekt. En, gezien het enthousiasme waarmee ze ons te woord staat, is dat ook zo. Al snel komt de kwieke Birgit met een anekdote. De eerste keer dat ze in de Fenix optrad kregen Birgit en haar band namelijk al meteen de maken met politie van Sittard. De autoradio van gitarist Jeroen den Hengst was namelijk gestolen. Welkom in Limburg! De avond voor het optreden van Birgit in de Fenix stond de zangeres in de Melkweg, tijdens een speciale ‘Tribute Night’ voor John Lennon. Deze ex-Beatle werd 25 jaar geleden, 8 december 1980, voor zijn huis in New York vermoord door Mark Chapman. Birgit zong tijdens dit herdenkingsconcert het nummer ‘Jealous Guy’. Ze geeft aan dat ze het een leuk nummer vindt, maar bekent niet zoveel te hebben met Lennon. “Ik kende het nummer eerst in de versie van Bryan Ferry”. Zoals waarschijnlijk de meeste mensen, want de originele versie van Lennon is nooit een single geweest. De cover van Roxy Music was bedoeld als een eerbetoon en werd een grote hit na de dood van Lennon. Birgit voegt eraan toe: “Mijn ouders draaiden vroeger nooit The Beatles thuis. En The Stones ook niet.” Een andere cover die Birgit opnam was ‘Wuthering Heights’ van Kate Bush. Deze uitvoering staat als slotnummer op ‘Sticky Tales’. Hoewel covers van Kate Bush zelden hooggewaardeerd worden door muziekliefhebbers, brengt Birgit het er met haar uitvoering zeker niet slecht vanaf. Sterker nog, ze krijgt zelfs complimenten over haar versie. “Sommige mensen hoorden mijn versie en zeiden dat ze eindelijk de tekst konden verstaan”, aldus Birgit. “Ik zing ‘m lager. Als ik ’s morgens heel vroeg opsta… Nou, niet te vroeg… Maar als ik vroeg opsta en m’n stem is goed dan haal ik die hoge noten van Kate Bush wel.” Op een paar covers na bevat het album ‘Sticky Tales’ enkel nummers waaraan Birgit zelf meegeschreven heeft. Zelf vindt ze dat ze gegroeid is in het schrijven van liedjes. “Op mijn eerste plaat stonden drie nummers die ik geschreven heb en op deze acht”, vertelt ze. “Maar”, geeft ze toe, “ik denk niet dat mijn eerste album zo goed was geweest als ik zelf meer nummers had geschreven.” Op een drietal nummers op ‘Sticky Tales’ hebben de jongens van Wealthy Beggar meegeschreven. Deze Tilburgse groep hield eerder dit jaar op met bestaan. ‘Sticky Tales’ is een soort conceptalbum geworden, met als centrale uitgangspunt China. Het concept voor dit album ontstond naar aanleiding van de fotoreportage van Birgit voor het blad Linda. Deze foto’s bevielen Birgit zo goed dat het hele album rondom dit thema is opgezet. Toch is ze niet bang dat mensen het album zien als een soort gimmick. “Nee, om twee redenen”, zegt ze, “Ten eerste vind ik een gimmick niet negatief. En ten tweede ben ik niet gauw bang.” De eerste single van ‘Sticky Tales’ is ‘Hardrocking Diva’, een nummer met (zoals Birgit dat zelf zo treffend weet te zeggen) een “Dre-sausje”. Hiermee verwijzend naar de opmerking dat het nummer enige vergelijking vertoont met ‘Let Me Blow Your Mind’, een hit van Eve en Gwen Stefani, geproduceerd door André ‘Dr. Dre’ Young. Het bijzondere van ‘Hardrocking Diva’ is dat Birgit dit nummer ook heeft opgenomen in het Chinees. Haar gitarist en producer, Jeroen den Hengst, is sinoloog en was dus in staat om het naar het Chinees te vertalen. Het is niet gemaakt met het oog op de Chinese markt”, verklaart Birgit. “Maar het zou natuurlijk wel heel erg leuk zijn als er daar iets mee gebeurd.” Toch zijn enkele tekstfragmenten in de Chinese versie ietwat gekuist. “Je wilt niet het risico lopen dat het niet gedraaid wordt op de nationale staatsradio.” Tracks van ‘Sticky Tales’ die beslist niet op de Chinese staatsradio worden gedraaid zijn de ‘interludes’ op dit album. Of, zoals ze hier heten, de ‘Breathing Exercises’. Birgit over de totstandkoming hiervan: “Ik zat met m’n producers in de studio, met een biertje en een jointje en toen kwam dit eruit. We zaten naast elkaar achter een microfoon…” Birgit beeldt het even uit op het bankje waarop ze zit en vervolgt: “En dat ging dan een half uur zo door.” Zeker het bekijken waard is de website van Birgit. Niet alleen voor de fraaie foto’s van de zangeres, maar ook vanwege de grappige ‘Easter eggs’. Naast een hoop Jezusbeelden die je kunt aanklikken en ‘Star Wars’-gerelateerde dingen staat er nog minimaal één opmerkelijk flashfilmpje op. Zo zien we een animatie van een masturberende Birgit, op de muziek van ‘Het Rad Van Fortuin’. Volgens Birgit is dit een vorm van zelfspot. “Dat is wel mijn soort humor.” Voor eenieder die nu benieuwd is naar de humor van Birgit, ga op haar site opzoek naar een cassettebandje. Op de site staan ook nog een aantal nummers die niet op het nieuwe album terecht zijn gekomen, dus voor de liefhebber zeker de moeite waard om eens naar toe te surfen. Tijdens de kerstdagen is Birgit even het land uit. Ze gaat namelijk op vakantie naar Thailand. Begin 2006 keert ze dan weer fit terug om haar album verder te promoten. Er staat dan ook een nieuwe single gepland.