Door het labyrint van de backstage van de Nobel komen we aan bij Joop Junior, aka JJ Pelmelay, die ons heel vriendelijk ontvangt en in de watten legt. Een grote vriendelijke reus, dat is Joop. Zijn diepe stem klinkt al prettig als hij praat. Joop is dan ook een opkomend talent die al langer aan de weg timmert. Als dj, dj docent, danser, producer en nu kan hij ook rap aan zijn repertoire toevoegen.
Joop is zichtbaar wat nerveus. Hij vertelt wel vaker op een podium te hebben gestaan en ook voor groot publiek maar dit was wel even andere koek. Deze showcase is voor hem dan ook heel belangrijk.
Het is een heel persoonlijke showcase, waarin hij niet alleen zichzelf op het podium zet maar ook diverse andere talenten. Hij wordt daar met hetzelfde plezier en enthousiasme vergezeld door aantal dj's die hij les geeft, bijvoorbeeld Moody en Kyan, en nog een aantal muzikale vrienden: INFERNO BASE, MC Vega, Bolle Tito en de Werfpop-bloedbroeders van SKINC en Anne-Lynn. Achter de schermen hoor ik hem ook zeggen "Ik doe het niet alleen, we doen het samen - met elkaar". Dat zegt veel over hem en dat siert hem. Hij zit vol energie en vertrouwen voor zijn muzikale toekomst én gelooft ook in het talent van anderen. Veel vrienden en familie zijn dan ook massaal aanwezig om van hem en de show te genieten en hem te steunen.
Naast opzwepende dansmuziek raakt hij ook de gevoelige snaar bij vele bezoekers met een lied over zijn moeder die twee jaar geleden is overleden. Samen met zijn broer, die hij ook geëmotioneerd bedankt, op het podium komen er foto's van zijn moeder en hem voorbij. Daarna zingt hij 'Pas als ik ga' met af en toe een brok in zijn keel. Joop ziet er misschien op het eerste gezicht heel stoer uit, maar laat in deze showcase ook zonder schaamte zijn gevoelige kant zien.
Met zijn charismatische stem, dito persoonlijkheid, diversiteit aan liedjes en een enorme drive voor zichzelf en anderen verwacht ik dat hij nog veel meer harten zal gaan veroveren.