Gluren bij de Buren 2024 biedt in Leiden maar liefst 59 acts in evenveel huiskamers. Elk optreden duurt ongeveer een half uur. We nemen een snapshot van het muziekaanbod: muziektheater, twee harde bands die vandaag akoestisch optreden en Zeeuws-Iberisch gitaarspel.

Nienke

Ontmoeting van stemmen

Deze Gluren bij de Buren begon niet volgens plan – een act was al uitgevallen en het eerste optreden van 10 Ct. Pistol zat vol. De eigenzinnige covers van Echoism moesten we daarom helaas laten schieten.

Een toepasselijker begin is er met Nienke Burgmeijer. Ze speelt niet ver van de watertoren haar muziektheatervoorstelling over de eerste kennismaking. ‘Nienke & de magie van muziek en ontmoeting’ heeft de vier elementen als kapstok. Vuur staat voor aantrekkingskracht of woede, water voor tranen of met de stroom meegaan, aarde voor stabiliteit en lucht voor vluchtigheid en schijn. Met bestaande nummers als ‘Hartslag’ van Eefje de Visser, ‘Mexico’ van The Staves en “Accidentally In Love’ van the Counting Crows maakt ze uit bestaande elementen iets nieuws. Bij “lucht” laat ze het publiek meedoen door “Hé!” unisono mee te roepen of te zingen.

Nienke beheerst veel verschillende instrumenten (piano, keyboard, gitaar) en heeft een vriendin van haar, Valerie, als verrassingsperformer in het publiek zitten. Nienkes stem is warm en zingen gaat haar opvallend moeiteloos af. Geen wonder, want is een cum laude Conservatorium-alumna en werkte onder andere als muziekdocent. Ze straalt in haar performance blijdschap en optimisme uit. De kennismaking met Nienke was een fijne.

10 Ct. Pistol

Viervoudig gedestilleerde whiskey

10 Ct. Pistol is niet alleen een cocktail, maar ook een band uit Leiden, Den Haag en Alphen die oefent in Katwijk. Het is een nieuwe indieband die 2023 gebruikte om muziek te schrijven en nu naar buiten treedt. Meestal speelt het viertal funky en punky en dus versterkt, maar vanmiddag is hun repertoire half-akoestisch: microfoon en Fabiennes’ bas zijn versterkt, de twee gitaren akoestisch en halfversterkt, drummer Bart speelt met brushes. Desondanks weten ze bij de opening van een nummer als ‘Headlock’ genoeg volume te produceren om de buren te wekken uit een siësta. In de akoestischer versie schenkt 10 Ct. Pistol een fijne blend van blues, rock en americana die erin gaat als een viervoudig gedestilleerde whiskey. Frontman Sergio haalt een bluesy geluid uit zijn gitaar, terwijl leadgitarist Paolo soms santanesk Iberisch klinkt. Qua thema’s sluiten hun nummers op elkaar aan: van een foute vrouw gaat het naar haar vervloeking (“I’ll say it again and again: you can burn in hell”) en als afsluiter het voornemen: “You won’t be the nail in my coffin.”

Je kunt hen binnenkort op twee plekken zien: op 9 februari staan ze in WPC Nederland Drie in Wateringen en de 23e in Muziekcentrum The Box in Katwijk.

Karvel

"Akoestische luide muziek"

Ex-Nobel Awarddeelnemer Karvel noemt hun normale geluid altrock met stoner-, grunge- and metalinvloeden. Vandaag is hun voornemen om “akoestische luide muziek” te spelen, al is de gitaar halfversterkt en de bas helemaal. Drummer Yoeran doet zijn percussie vandaag op cajon, dus zachter. Ook halfakoestisch spelen ze intens en gromt hun set, die in de stijl is van Eagles of Death Metal.

De gitaarsolo’s van frontman Pelle worden sterk ondersteund door Ophirs bas. Bij een nummer als ‘Flesh And Bones’ slapt hij regelmatig. Yoeran zorgt voor de harteklop op cajon en shakers; daarnaast ondersteunt hij Pelle’s heldere stem met achtergrondzang. De kast met glazen, voorzien van glasdeuren, resoneert goedkeurend mee. De set loopt uit en de laatste drie nummers moet ik missen om door te gaan naar de slotact; ik had met plezier verder geluisterd.

Julio Melio

Zeeuwse zonnestraal

Een naam als Julio Melio klinkt Spaans en exotisch, maar hij blijkt een Zeeuw. Deze natuurkundepromovendus is te bescheiden over zijn muziek: “Ik speel eerst mijn eigen nummers. Mocht je die niet mooi vinden, dan zijn er aan het eind nog de covers.” Hij hoeft zich geen zorgen te maken, want zijn instrumentale gitaarcomposities klinken goed. Majeurklanken buitelen uit zijn gitaar; zo had Harry Sacksioni kunnen klinken als hij uit Albacete in plaats van Amsterdam gekomen zou zijn. (Een nummer als ‘Troost’, over heimwee, is een uitzondering en uiteraard wat melancholischer).

Julio speelt vijf nummers van zijn laatste album, ‘The Experiment’, waaronder het titelnummer. Dat is een hoogtepunt van de set, hij tovert er vloeiende druppels uit zijn gitaar. Fingerpicking (hij legt uit: “Dat betekent dat je zowel bas als melodie speelt”) wisselt hij af met plectrum; deels speelt hij met thumbpick. Zo eindigt deze Gluren bij de Buren zoals het begon: met een individueel optreden.