Er staat een flinke rij voor de deur van de uitverkochte Nobel. 750 mensen willen naar binnen om de grondleggers van de second wave black metal te aanschouwen, zelfs nadat ze een dag eerder in Nijmegen stonden.
Aan GosT de eer om deze avond te openen, als ietwat vreemde eend in de bijt. Het synthwave project van de Amerikaan James Lollar is opgericht in 2013. Vergeleken met de andere twee bands van de avond is het duidelijk nog een nieuwkomer, en een bijzondere keuze voor de tour, want met hun voornamelijk retro-wave 80s worship lijkt het niet direct in het (black) metalstraatje te vallen. Toch vindt de muziek, kijkend ook naar acts zoals Carpenter Brut en Perturbator (curator op Roadburn), steeds meer een nieuw thuis bij het metalpubliek.
Vanavond laat GosT zich van een andere kant zien door snoeiharde darkwave te brengen, waarbij absoluut geen ruimte gelaten wordt om tot rust te komen. De bassist en zanger/synths staan op het podium onder de naam Ba’al-Berith en gaan gehuld in veel rook en onder zo’n laag corpse paint dat duidelijk wordt dat ze hier niet zijn om vrienden te maken. De band speelt strak, hard en snel. We horen veel nieuw materiaal van het laatste album ‘Possessor’, waarbij alle catchy synth’s uit het oude werk volledig uitgebannen zijn. Retesnelle blast beats, nerveuze synths en smerige baslijnen met het gekrijs van de zanger er overheen, laat het publiek met een ongemakkelijk gevoel achter.
Ondanks dat de band kwaliteit weet neer te zetten lijkt het niet goed binnen te komen bij het stilstaande publiek. De set zorgt er vooral voor dat men meer uitkijkt naar Gaahls WYRD. Toch mag de programmering van GosT in deze tour gezien worden als een grote stap voor het genre, eentje die hopelijk meer ruimte biedt voor vergelijkbare optredens.