Dodenkrocht en One Tail One Head in Gebr. de Nobel Dodenkrocht en One Tail One Head in Gebr. de Nobel

Als Dodenkrocht klaarstaat om te beginnen is het podium in duisternis gehuld. Het enige licht komt van twee kandelaren met kaarsen aan weerszijde van het podium. De rookmachines beginnen hun mist te spuwen. Blauw licht gaat aan en zien we T achter zijn drumstel zitten. De intro, waarop de rest van de band zijn intrede doet, klinkt machinaal en industrieel.

Dodenkrocht kenmerkt zich door een vrij uitgesponnen en gelaagd (gitaar-)geluid, gecreëerd door twee goed op elkaar ingespeelde gitaristen die dit ook live uitstekend weten neer te zetten. Helaas is de zanger (J) vooraan het podium niet te horen door de (mis)plaatsing van de boxen, maar wat is hierdoor de rest van de band goed te horen!

Ze spelen een klein uur en weten een divers repertoire neer te zetten met een uitstekende afwisseling tussen snelle en langzamere nummers. De kwaliteit van het geluid komt het optreden ten goede, zeker bij de solo’s van de gitaristen. Het is een fantastisch optreden en de toon van de avond is gezet.

One Tail One Head sluit de avond af met hun kenmerkende razende, op Motörhead geïnspireerde black metal. De zaal is rood gekleurd, inclusief de met bloed doorweekte band. Waar Dodenkrocht nog wat subtiliteiten tentoonstelde, is dat bij One Tail One Head in zijn geheel verdwenen. De band speelt hard, snel en vol woede en agressie die eruit lijkt te moeten.

Helaas voor het publiek uit die woede en agressie zich vooral richting de geluidsman. De problemen met het geluid komen in de vorm van feedback, slecht monitorgeluid en een onhoorbare zanger. Het is allemaal van relatief korte duur, maar het continue terugkeren ervan zorgt voor behoorlijk wat irritatie bij de band. Wat zich gelukkig wel weer uit door meer interactie met het publiek.

One Tail One Head speelt veel oude en bekende nummers, afgewisseld met materiaal van hun nog uit te komen eerste full-length. Dit nieuwe werk doet sterk denken aan Motörhead en wordt uitstekend ontvangen door het publiek. Die hebben er sowieso veel zin in, want de hele avond vloeit het bier rijkelijk, wapperen de nodige haren rond en gaan gebalde vuisten de lucht in terwijl teksten meegebruld worden.