De eer om in een reeds stampvol Simplon te mogen openen voor de 50-jarige hiphoplegende valt toe aan Primetech. De Groninger mc en host van Homebase laat vanmiddag zijn eigen materiaal horen, waar hij en zijn crew de afgelopen tijd hard aan hebben gewerkt. Gesteund door Miss Katie achter de draaitafels en beats van de Groninger producer Drico, geeft de gespierde rapper een energiek en dansbaar optreden. Militante teksten, maar alles met een lach en een positieve noot. Hier staat een rasechte performer hard te werken voor 'zijn' publiek. Primetech is bovendien niet te schuw om ook zijn kwetsbare kant te laten zien met de autobiografische track Misunderstood. Een thuiswedstrijd voor de hiphopper, waarvoor hij duidelijk zijn waardering laat zien ("Normaal komt er geen fuck naar het voorprogramma").

Tegen het eind van Primetech's optreden staat haast niemand meer stil en is de zaal goed opgewarmd voor Masta Ace. Je zou niet zeggen dat het zondagmiddag 16:30 is. Een laatste opwarmer voor de New Yorker uit Brownsville, Brooklyn ("When I say Masta, you say ACE!") en dan is het publiek er echt klaar voor.

Master Ace's dj Powermalu neemt plaats achter de draaitafels en laat wat klassieke hiphop horen to get the party started. Dan komt Masta Ace - gehuld in het knalrode afstudeerkostuum van de albumcover - op het podium voor een korte rap, waarna hij weer van het podium verdwijnt. Powermalu verzorgt een sfeervol instrumentaal stukje hiphop en Masta Ace verschijnt weer in zijn normale tenue. Dan gaat het pas echt los: dit is hoe klassieke hiphop hoort te klinken.

De rapper staat bekend om zijn storytelling skills, maar wat vanmiddag zeker ook opvalt is de goede ritmische flow. De rapper zit dicht op de beat, waardoor zijn stem zelf ook een soort instrument wordt. Het is niet moeilijk te bedenken hoe Masta Ace decennialang een groot voorbeeld is geweest voor vele hiphoppers wereldwijd, zoals ook Primetech vanmiddag trots toegaf. Het ritme waar Masta Ace overheen rapt mag dan langzamer en relaxter zijn dan de hiphop die we tegenwoordig gewend zijn, kinderachtige beats zijn het zeker niet.

Het langzamere tempo geeft meer ruimte aan de rap zelf. Als mc onder de mc's krijgt de performer het publiek mee met allerlei variaties op de klassieke handjes in de lucht: "Right left, right left, right left, stopppp", "Put a middlefinger up for your haters out there", dat werk. Wanneer Masta Ace zover gaat dat hij de underground kennis van het publiek test, wordt hij niet teleurgesteld. Artiesten van way back zijn ook hier in Groningen bekend.

Als Masta Ace Batman zou zijn, is Stricklin duidelijk Robin. De protogé, die naast hem staat op het podium, vult hem briljant aan met een bij vlagen Eminem-achtige flow. De twee maken elkaars zinnen af of verzorgen een meerstemmige rap van dezelfde tekst. In combinatie met de beats van Powermalu ontstaat er een strak en erg dansbaar geheel. Dat is in de hele zaal te merken.

Tussendoor komt Masta Ace met een hommage aan zijn overleden moeder, wiens platenkast (categorie Earth, Wind & Fire) een belangrijke bron van inspiratie is geweest voor met name zijn eerste studioalbum. Samples van zijn moeders platen zijn zelfs vrij letterlijk op het album terecht gekomen. Dit bewijst hij ter plekke door eerst een onbewerkt fragment te draaien en vervolgens laat horen hoe dit Diana Ross-achtige liedje in een sample is verwerkt.

Als ouwe rot vertelt Masta Ace graag over drie decennia hiphop. Bijna in collegevorm worden klassiekers aangehaald, die altijd worden herkend door een groot deel van het publiek: "Classic nineties hiphop always wins". Wellicht een reden voor het zeer diverse publiek vandaag. Onder luid gejuich rapt Masta Ace een stukje van Rakim, een van zijn absolute favorieten uit de jaren negentig: "And you sit by the radio, hand on the dial, soon. As you hear it, pump up the volume."

Tegen het eind van de set komt Masta Ace met een a capella rap: "Why do I still do it?" Hij noemt vele redenen dat hij zijn carrière nog doorzet en eert meerdere personen die hierin belangrijk zijn geweest. Het is een indrukwekkend en respectvol moment.

Masta Ace, Powermalu en Stricklin sluiten de set feestelijk af met solodansjes terwijl iedereen hen aanmoedigt: "Go Power, go Power, go Power. Go Masta, go Masta..." Dan is het opeens voorbij en mag men meer dan tevreden naar huis. Verdict: Masta Ace heeft zijn wereldreputatie hier in Groningen in ieder geval meer dan waargemaakt.