Aanvankelijk lijkt dit wel het geval. De dromerige synths die de opening vormen van Emphasize, het eerste nummer van het album, worden later aangevuld door een strakke drumpartij. Dit veroorzaakt in combinatie met de gitaarpartijen een goede drive in het nummer. Emphasize, tevens de single, is illustratief voor het geluid dat New Red Fading op deze plaat neerzet. Zo klinkt in Other Side een Chris Isaak-achtige melodie, begeleid door een funky gitaarpartij. Scarlett kent een mooie opbouw met een krachtig einde. Euphoria zit strak in elkaar, met name door de gitaarakkoorden, en het nummer Inside heeft een erg mooie piano intro.
Topplaat of Onderzetter: New Red Fading - Future, Tense
Leuk debuutalbum van Groningse indie/newwaveband, al laat de productie soms wat te wensen over
Na de EP We The People komt New Red Fading na een reeks van optredens en een flinke tijd nummers schrijven eindelijk met een debuutplaat. De vijfmansformatie bracht het album uit in combinatie met een optreden in Jazzcafé de Spieghel en heeft zichzelf naar eigen zeggen opnieuw uitgevonden. De vraag is of dat ook terug te horen is op de plaat, getiteld Future, Tense.
De band zegt Future, Tense te hebben opgebouwd met als thema het fenomeen dromen en de vervagende verhouding die dromen hebben ten aanzien van de werkelijkheid. Het album heeft invloeden van zowel new wave uit de jaren tachtig, als van indierockbandjes uit het begin van deze eeuw. De progressive rock-elementen van hun eerste EP zijn daarmee verdwenen, wat in een meer bedachtzaam geluid resulteert.
Toch lijkt er iets te missen. Hoewel nummers als Scarlett zeker een mooie opbouw en dynamiek hebben, blijft het album net iets te veel netjes binnen de lijntjes. Dit terwijl je juist op sommige momenten verlangt naar een uithaal die je wakkerschudt uit het dromerige karakter van het album. Dit is jammer, want veel van de nummers hebben het potentieel om te knallen wel in zich. Dat liet de band op We The People al zien. Qua productie is dit album te netjes afgemixt, waardoor juist die pieken ontbreken en het af en toe wat vlak klinkt.
De nieuwe start die New Red Fading met dit album voor ogen heeft, lijkt een goede ontwikkeling te zijn in de stijl van de band. Alhoewel het bij vlagen net wat te zoet en te netjes klinkt, zitten de nummers qua instrumentatie goed in elkaar. Genoeg mogelijkheden voor de band om te blijven experimenteren met deze nieuwe stijl en zich verder te ontwikkelen. Als New Red Fading net wat meer pit toont zullen de nummers nog beter uit de verf komen.