Achter het podium hangt een groot scherm waarop plaatjes worden geprojecteerd. Bij binnenkomst kijken we daarom naar een afbeelding van een braadworst, met wat blaadjes sla. Er wordt gewezen, gelachen, bier gedronken. De sfeer is ongedwongen en het publiek zit er al in voordat er überhaupt muziek is gespeeld.

Het voorprogramma wordt verzorgd door André Dodde, die op een orgeltje en een Minimoog speelt en een sfeervolle performance neerzet. Maar, het wachten is natuurlijk op Partiboi. Plotseling verschijnt er een groep mensen bovenaan de trap: een vrouw, een man in een worstelmasker, een dichter in pak en een gitarist. Samen kondigen ze Partiboi aan, in het Portugees, Spaans en Nederlands. “De gitaar is een zestalig gedrocht”, zegt de dichter. “De bas is seks. De drum is het geweten. Partiboi is deep throat voor gevorderden, met schaamhaar tussen je tanden.”

Het is spelen met muziek. Op een gegeven moment staan Veenstra en Boxem tegenover elkaar, elk met een synthesizer. Ineens horen we een stukje A Forest van The Cure tussendoor. Zo kun je constant worden verrast. Boxem is behendig met de gitaar. Ook speelt hij op charismatische wijze met het publiek. Veenstra steelt de show bij het nummer (Je Suis) Purée, wanneer hij een gelikt basloopje ten gehore brengt. Sferrazza is een vaardig drummer en een goede zangeres. De bandleden zingen overigens allemaal en hun stemmen passen goed bij elkaar: de lage stem van Veenstra, de ruwe stem van Boxem en de meisjesachtige stem van Sferrazza. Het plezier spat er vanaf en de band eindigt hun optreden met de hit My Video, over porno.