In Nederland kwam de bekendheid van Gert Vlok Nel pas écht op gang met het verschijnen van de documentaire Beautiful in Beaufort-Wes van Walter Stokman in 2006, hetzelfde jaar waarin zijn eerste album verschijnt. Sindsdien treedt hij met enige regelmaat op in ons land waarbij nu dus ook Vera wordt aangedaan.

Is Gert Vlok Nel nu een zingende dichter of een dichtende zanger? Als zanger/gitarist heeft hij zeker zijn beperkingen: de meeste liedjes tellen niet meer dan twee à drie akkoorden en worden vrij monotoon gezongen, slechts begeleid door tokkelgitaar en een contrabas. Wat wel mooi overkomt, is het ritme van de teksten, die verweven met de pakkende repeterende deuntjes een gevoel overbrengen. Dat gevoel is vooral melancholie, verlies en weemoed naar vroegere dagen. Zijn tienerjaren in Beaufort-Wes worden in meerdere liedjes bezongen. Het hoogtepunt van de set is een lang lied dat wordt opgedragen aan Koos Du Plessis, een andere Zuid-Afrikaanse dichter, die is omgekomen bij een auto-ongeluk: "Waarom ek roep na jou vanaand."

Tussen de nummers door deelt Gert Vlok Nel zijn zieleroerselen niet met ons. Slechts een korte introductie "Dit is 'n groot eer om hier te staan" valt ons ten deel. Hoeft ook niet, de teksten van de dichter en zanger zeggen genoeg en zijn bovendien mee te lezen op een projectiescherm. Deels vertaald, al is de tamelijk unieke mengelmoes van Afrikaans en Engels met enige moeite te volgen. Het publiek, voornamelijk oudere jongeren en jongere ouderen, luistert aandachtig. Een vallend glas klinkt als een geweer. Gert Vlok Nel deert het niet. Na een uur en een toegift verdwijnt hij weer, het publiek in lichte verwondering achterlatend. Toch maar eens die docu gaan zien.