Model Depose, die onlangs tweede werd bij Cortonville's Demodock, mag vanavond het spits afbijten. Hoewel de electrowaveband aanvankelijk kampt met wat geluidsproblemen, ontbreekt het in elk geval niet aan passie en enthousiasme. Zanger Roeland van der Velde brengt zijn tekst met veel overgave. Mede dankzij het synthesizergeluid creëert de band het beeld van een energieke droomwereld met een wijd spectrum aan kleuren. Dan komt ook nog de tekst Dream For A Lifetime voorbij. Tevens blijkt uit de presentatie dat de band al veel podiumervaring heeft. Er is veel interactie met het publiek dat enthousiast meeklapt. De frontman springt zelfs nog van het podium af om de toeschouwers vooraan van wel heel dichtbij toe te zingen.
De tweede band deze avond is het rustigere Meadowlake. De band bestaat uit een hecht en goed op elkaar ingespeeld gezelschap. Ook Meadowlake produceert een dromerig geluid. Deze droom leidt echter meer naar adembenemende natuurgebieden. Zowel de warme stem van de zanger als de avontuurlijke synthesizerklanken in combinatie met het welgekozen drumritme zijn hiervoor verantwoordelijk. De toetseniste verzorgt af en toe de tweede stem. Tijdens het laatste nummer komt er zelfs een strijkstok tevoorschijn waarmee de zanger enthousiast over de snaren van zijn gitaar strijkt. Iets dat het nummer naar nog hogere sferen brengt. Omdat de nummers vrij lang duren en de band maar twintig minuten tot zijn beschikking heeft, komt er niet veel materiaal aan bod.
De nummers van Orange Skyline duren beduidend minder lang. Het gezelschap, die de grootste vriendengroep lijkt te hebben meegenomen, noemt zichzelf een postpunk-revival band. Het materiaal klinkt in vergelijking met de voorgangers dan ook veel steviger en energieker. Zo energiek dat de band de vloer in Simplon moeiteloos laat trillen. In het repertoire van de band zijn veelvuldig Britse invloeden hoorbaar. De nummers zijn absoluut catchy en vallen in het bijzonder in de smaak bij het overwegend jonge publiek. Zeker Keepin' Up Appearances, waar up-tempo over singer/songwriters gezongen wordt, blijft onmiddellijk hangen. Tijdens het laatste nummer zet de gitarist in eerste instantie de zang in. Het is een beduidend rustiger - bijna ballade-achtig - nummer. Hierdoor is het zeker een afwisselende set.
Afsluiter van de avond is View For A Day. Er volgt een flinke dosis stevige rock. Qua stijl en repertoire is de band noch opvallend noch kenmerkend. Wat de bandleden doen, doen ze echter wel goed. Op sommige momenten doet de muziek - vooral door de stem en zanglijn van de zanger - denken aan Simple Plan. Hoewel de band niet het hoogtepunt van de avond is, zijn de leden wel heel enthousiast. Voor deze bandcompetitie heeft het viertal zelfs een speciaal liedje geschreven. Wel valt op dat ook View For A Day niet bang is voor interactie met het publiek, waardoor er op verzoek van de band enthousiast meegeklapt wordt.
De uitslag
Na een bijzonder lang beraad lijkt de jury - bestaande uit mensen van onder andere de Oosterpoort, Vera, Simplon en Wishfulmusic - toch tot een besluit te zijn gekomen. Model Depose beschikt volgens de jury over een sterke presentatie, maar wel weer een gelikt podiumgeluid. Diezelfde presentatie ontbeekt bij Meadowlake. De band is echter volgens de juryleden wel duidelijk een vriendengroep en vormt daardoor een geheel. Het advies is dan ook vooral om meer te spelen. Over Orange Skyline is de jury eerst kort: "Technisch: mwah. Catchy: ja!" De band krijgt het publiek mee. Ook heeft dit gezelschap duidelijk naar hun voorbeelden geluisterd. De jury is benieuwd naar een meer eigen geluid van de band. Technisch gezien is de jury het meest te spreken over View For A Day. Er is sprake van een sterk samenspel. Wel vindt de jury het geheel te divers en raadt de band aan één hoek te zoeken en daarbij te blijven. Complimenten en positieve kritiek die elke band in zijn zak kan steken.
Echter, er kunnen natuurlijk maar twee bands door naar de finale. De jury beslist dat Meadowlake en Orange Skyline de winnaars van de avond zijn. Vooralsnog is het onbekend tegen wie beide bands het dan op moeten nemen. Pas op 28 maart mogen Animal Antics, Inge van Calkar, The Rising Sun en Sprokkelhout strijden om de laatste twee felbegeerde plekken in de finale, die vervolgens op 19 april in Vera plaatsvindt.