Simplon Up Allstars trapt verrassend af met de hardste band van de avond. Deathmetalband Beyond Reproach begint zonder hun nieuwe zanger Yulan van Oppen met een stevig instrumentaal nummer. Stoer staan de bassist en twee gitaristen in betoverend blauw licht op een rijtje met hun ruggen naar het publiek toe. Tijdens dit eerste nummer draaien ze zich één voor één om. Bij het tweede nummer arriveert ook Van Oppen. Klinkend als een holbewoner brult en gromt hij de onverstaanbare teksten. De mannen hebben hun act goed voor elkaar. De zwarte t-shirts, stoere houdingen, gespreide beenstand en het headbangen dragen allemaal bij aan het metalplaatje. Het enige dat nog mist, is zwierend lang haar.
In vergelijking met het harde geluid van Beyond Reproach klinkt de alternatieve rock van View For A Day veel rustiger. De winnaars van de laatste editie van het Rode Oortjes Festival spelen een set die zeer gevarieerd klinkt. Ook mag de nieuwe single, All Or Nothing, natuurlijk niet ontbreken. Net als elk ander nummer in de set kent ook deze single veel instrumentale momenten. Wanneer de band iets steviger gaat spelen, volgt er ook een aanstekelijke baslijn en hardere gitaarriff. Aan het einde van de set zoekt zanger Herman Klompmakers intiemer contact met het publiek. Met zijn gitaar springt hij van het podium en speelt voor het podium verder.
De presentator kondigt de derde band van de avond, de formatie rondom singer/songwriter Stuart Mavis, vol lof aan. Met de smoes "het is hier koud", vraagt zanger Sjoerd Vriesema het publiek dichter naar het podium te komen. Stuart Mavis staat bekend om een eigen geluid met onder andere hiphop- en spokenword-invloeden. Toch is dit optreden, zelfs voor niet-liefhebbers van hiphop, een traktatie. Vriesema legt inderdaad in sommige nummers meer ritme in zijn zang. Het gevolg is vooral een opgewekt klinkende set. Daarnaast introduceert de zanger de liedjes ook via humoristische bruggetjes. Tijdens de eerste noten van het laatste nummer doet de drummer nog een klein toneelstukje. Vooraan het podium pretendeert hij al rillend het koud te hebben. Een formatie om vrolijk van te worden dus.
Natuurlijk behoort ook de winnaar van de POPgroningen Talent Award 2012 tot een van de meestbelovende bands. Dat Elle Alpha veel aan deze hoofdprijs en de bijbehorende workshops en adviezen heeft gehad is duidelijk. De band staat uiterst zelfverzekerd op het podium. Frontvrouw Ella Stoffers beweegt over het podium alsof het een tweede huiskamer is. Ook een van de gitaristen weet op een leuke manier met het publiek te spelen. Af en toe heeft hij problemen met zijn microfoonstandaard en trekt hij guitige gezichten, waarmee hij het publiek onmiddellijk voor zich wint. Eigenlijk komt het over alsof de band al jaren podiumervaring heeft en stiekem te groot is voor Simplon.
Daardoor rijst ook de vraag hoe Orange Skyline over een jaar op het podium staat. De postpunkrevivalband - die dit jaar de award won - heeft de eer om Simplon UP Allstars af te sluiten. Voor deze avond veilde de band zelf dertig kaartjes en haalde hiermee bijna driehonderd euro op. Over de bestemming van dit bedrag belooft de band openheid op facebook.
Tijdens de set komen een paar nieuwe nummers voorbij. Toch wordt vooral het oudere materiaal goed ontvangen door de fans die de band al heeft verzameld. Nummers als Soldier Me en Keepin' Up Appearances worden uit volle borst meegezongen. Ook wordt er enthousiast gedanst. Niet alleen de muzíek van Orange Skyline slaat aan. Tijdens de POPgroningen Talent Award liet de band al een uitstekende podiumpresentatie zien en ook nu tonen de bandleden een vermakelijke punkhouding. Zo loopt de zanger zonder een woord te zeggen van het podium af terwijl de rest van de band de laatste noten nog speelt. De anderen volgen daarna. Afgesproken werk. Natuurlijk verzorgt de hoofdact van de avond ook nog een toegift. Veelbelovend is Orange Skyline zeker.