Radio Moscow's vette gitaarsolo's

Het publiek weet waarvoor het komt

Tekst: Nargiza Mamadazimova ,

Radio Moscow's genre is minder algemeen dan de gewone indiepoprock,
maar tegen menig verwachting in wordt de grote zaal van Vera steeds voller.
Vorige keer dat Radio Moscow in Vera stond was die interesse ook al
aanwezig. Blijkbaar is er nog steeds vraag naar de ouderwetse jaren zeventig
rock, zoals we het van Jimmy Hendrix of Led Zeppelin kennen.

 De zaal is goed gevuld, minstens 190 bezoekers deze avond. Het zijn

niet allemaal Groningers, ook veel Duitse fans zijn van de partij. Er zijn
veel tienerjongens, type “ thuis Jimmy Hendrix op gitaar spelen” met hun
vriendinnetjes, maar ook echte, doorgewinterde rock'n'roll types en zelfs
hipsters. De interesse uit zulke verscheiden hoeken van de maatschappij kan
misschien verklaard worden doordat Radio Moscow bij de opnames van hun
debuutalbum hulp van Dan Auerbach kreeg. Dan weet je dat het goed zit met
de band.
 
Radio Moscow is één van die bands die je tegenwoordig niet vaak meer ziet,
ondanks de rijke geschiedenis en invloed van het jaren zeventig psychedelic
blues/rock genre. Ondanks de relatief jonge leeftijd van de bandleden zou de
uitspraak : “they don't make them like that anymore” hier goed van toepassing
zijn. Er zijn niet veel soortgelijke bands die met dit genre goed om kunnen
gaan en er mee wegkomen. Radio Moscow's geluid is niet nieuw, maar meer
dan goed genoeg om de bluesrock traditie springlevend te houden.
 
Logisch dat het al bij het eerste nummer raak is. Veel energie, vette gitaar
riffs, bas, drums en ruimte voor lange instrumentele psychedelische stukken.
Het duurt niet lang voordat de eerste, ietwat verlegen, moshpit vlak voor het
podium ontstaat. Daaruit kun je al concluderen dat de sfeer goed zit. Radio
Moscow geeft de fans wat ze van Radio Moscow vragen. Radio Moscow is
minder poppy dan bijvoorbeeld The Datsuns, maar toch catchy genoeg om uit
je dak te gaan. De band speelt strak, heeft de ballen van een stoner rock band,
maar ook de gevoelige snaren van blues.
 
Tegen het einde van hun optreden ruilt de bassist zijn basgitaar voor
maracas, om vervolgens de drummer een handje te helpen door op de drums
te gaan slaan, terwijl de gitarist vingersnelle solo uit zijn gitaar tovert. Geen
wonder dat de bezoekers om een toegift vragen. Die komt in de vorm van de
nummers 200 Miles en Brain Cycles, op zijn psychedelisch aan een stuk
door uitgevoerd. Radio Moscow is het goed gelukt om het publiek ethousiast
te maken en te vermaken. Het was een goede show en nog lang na de afloop
zit de rock-attitude er goed in bij het publiek.