Afgelopen zaterdag was het weer tijd voor een nieuwe showcase van het ontwikkelingstraject Hit The North; een avond die nieuw muzikaal talent uit Groningen een podium biedt. Door de uiteenlopende genres van drie live-acts en een nieuwsgierig publiek bewees deze avond opnieuw waarom het een vaste waarde is in de noordelijke muziekscene. Van intieme momenten tot uitbundige optredens: Hit The North liet zien dat de toekomst van Groningse muziek springlevend en onvermijdelijk is.

Jelle Mulder

We beginneen de showcase van Hit the North met een intieme set van Jelle Mulder. Hij is al een tijdje bezig en dat hij al veel heeft gespeeld de laatste tijd, is tijdens zijn optreden duidelijk te merken. 

Jelle Mulder weet samen met zijn steengoede band direct een bijzondere sfeer neer te zetten. Vanaf het moment dat hij het podium betreedt, ontstaat er een gevoel van rust en aandacht. Geen groot vertoon of overbodige effecten, maar een optreden waarin de muziek volledig centraal staat. Mulders warme, kwetsbare stem draagt de nummers met overtuiging. De rustige opbouw en subtiele dynamiek geven elk nummer de ruimte om binnen te komen.

De nummers voelen intiem en dichtbij. Mulders stem klinkt warm en kwetsbaaren draagt de nummers met overtuiging. Die stem wordt overigens gedragen door de strakke begeleiding van zijn band, die een krachtig fundament vormt voor Jelle zijn composities. De rustige opbouw en subtiele dynamiek geven de muziek ruimte om te ademen, waardoor elk nummer de kans krijgt om echt binnen te komen. 

Wat vooral opvalt, is de oprechtheid van Jelle Mulder als artiest. Zijn performance voelt eerlijk en ongeforceerd, zonder de behoefte om te imponeren. Juist die bescheidenheid maakt het optreden sterk en geloofwaardig. Met zijn fragmenten uit muzikale gedachten weet hij de zaal te betoveren en zijn eerlijke teksten over liefde, verlies en soms de verwarring die het leven is, komen duidelijk aan. 

Redson

Daarna is het aan Redson. Hij kondigt aan dat dit zijn laatste optreden is. Wat hij hierna gaat doen en wat de plannen zijn is nog niet echt bekend, maar dat hij er van geniet om hier vanavond zijn 'Redson Era' af te sluiten is aan alles te merken. Redson kent het recept van een goede popsong en zijn catchy refreinen blijven zeker hangen. 

Ondanks dat we soms een gevoel van essentie of eigenheid missen is, valt niet te ontkennen dat zijn show goed in elkaar steekt. Over alles lijkt te zijn nagedacht. Gelukkig heeft Redson genoeg vrienden in het publiek die de hele zaal ophypen en enthousiast maken waardoor we ook inzien dat Redson weet hoe hij een publiek moet inpakken en fans aan zich moet binden. 

Zijn vrolijke ombevangenheid werkt aanstekelijk en met zijn catchy nummers, strakke band en energie weet hij de Simplon te laten dansen. Want we kunnen veel zeggen over Redson, maar dat hij weet hoe hij een goeie poppy tune maakt, staat vast. We zijn benieuwd wat de toekomst voor hem in petto heeft.  

Bliss.

De avond wordt afgesloten door Bliss. Deze Drentse indierockband weet direct de aandacht te trekken door hun combinatie van energieke riffs met melodieuze hooks, waardoor hun nummers zowel rauw als toegankelijk klinken. Geïnspireerd door '90s grunge-elementen, maar ook door invloeden van moderne post-rock weet zanger Jordan met zijn stem een goede balans te vinden tussen kwetsbaarheid en kracht, terwijl het ritmetandem van Mark en Hugo de nummers stevig ondersteunen. Gitarist Martijn voegt met zijn gelaagde gitaarpartijen extra dynamiek toe.

De live-energie van Bliss is dan ook één van hun grootste troeven. Iedereen wordt meegenomen door de opbouw van de nummers en de intensiteit van het samenspel, waardoor het optreden ondanks de relatief korte set memorabel blijft. 

Al met al laat Bliss. zien dat ze als jonge band het podium kunnen vullen met overtuiging. De combinatie van energieke performance, melodieuze songwriting en oprechte interactie met het publiek maakt dat we rijkhalzend uitkijken naar de debuut EP die komend jaar uitkomt.