Jeroen Klootsema is de zanger van Real Farmer. Een voorliefde voor muziek had hij altijd al, vooral in combinatie met het kunstzinnige. In zijn vrije tijd luistert hij zelf vooral naar soul en punk muziek. Zijn platenkast bestaat volgens Jeroen vooral uit muziek die hij echt tof vindt, een beetje als Spotify, maar dan selectiever. Samen met zijn hond snuffelen we door de collectie platen om zo het geheel als kunst ervan te waarderen.

Waar ben je mee opgegroeid?

“Mijn vader had veel platen, echt heel veel. Ik was daarbij altijd vooral bezig met het artwork van de platen en hoezen. Verder was ik aangetrokken door de meer rock-achtige dingen, zoals Led Zeppelin, Motörhead en Metallica. Mijn vader draaide dat niet per se toen, hij luisterde meer naar wat er op dat moment in zijn leven aan muziek was, maar had hier nog wel veel van in zijn collectie. Ik denk dat hij dat nog had omdat hij dat als jonge gast kocht. Hij had echt alles qua genres, maar dat soort artiesten bleven het meest hangen."

"Voor mij klopte het visuele met de muziek vooral heel erg. De liefde voor artwork komt wel echt voort uit het weten neer te zetten van de lading die achter de muziek zit. Meatloaf bijvoorbeeld vond ik echt verschrikkelijk. Zag er heel cool en stoer uit, maar was dan heel glam en theatraal. Vanuit die rock kant ben ik heel snel naar punk gaan luisteren. Dit begon heel basic. Sex Pistols vond m’n vader dan vet, maar dat is ook wat er uit die tijd gewoon voortkwam. Mijn vader had wel het grootste aandeel in waar ik mee opgroeide, omdat hij gewoon zoveel platen had.”

Jeroen Klootsema

Jeroen kan je kennen van de band Real Farmer, ook is hij zeefdrukker en grafisch vormgever. Zo maakt hij covers voor platen, posters voor optredens en organiseert evenementen zoals Rat Race. In zijn eigen woorden is hij: 'eigenlijk gewoon maar iets gaan doen.' Hij wist altijd al dat hij graag zanger wilde worden en waar een wil is, is een weg. Jaren geleden is Jeroen de muziekwereld ingestapt door het maken van dubstep. Niet veel later werd hij zanger van een hardcore band. Verder speelt hij ook gitaar, maar voornamelijk om zijn zang te ondersteunen. 

Kort geleden kwam het nieuwe album van deze postpunk band uit, genaamd Compare What’s There. Real Farmer bestaat uit vier bandleden: gitarist Peter van der Ploeg, drummer Leon Harm, bassist Marrit Meinema en de zang van Jeroen Klootsema.

Wat is je favoriet van een Groningse artiest?

Frontsector - Frontsector

“Pfoe, ik zoek het niet uit op waar de muziek vandaan komt. Ik zou het eigenlijk zo niet weten. Ik vind Youth Deprivation en Frontsector wel heel vet. Het zijn vrienden van me en ik ga wel langs bij shows van ze. Maar dat is ook echt muziek die ik in mijn vrije tijd luister. Ik luister vooral heel veel Cuby + Blizzards, maar dat komt uit Drenthe."

 

Welke artiest komt het meeste voor in je platenkast?

Cuby and the Blizzards

“Cuby + Blizzards! Ik vind de zanger, Harry Muskee, heel erg vet. Het is enorm puur. Het heeft voor mij iets 'echts' en heeft me sinds ik het voor het eerst hoorde weten te raken. Ik ken het via een van mijn beste vrienden van vroeger. Zijn ouders waren er enorm fan van. Meestal denk je wanneer ouders ergens heel enthousiast ergens over zijn van ‘nou oke…’ maar zodra ze het opzetten, dacht ik echt ‘wow wat is dit’. De naaktheid en dramatiek vind ik heel nice. Dat het uit Drenthe komt doet er niet toe, maar ik heb er wel echt een beetje een obsessie mee. Ik heb het leren kennen toen ik een jaar of zestien was, denk ik.”

Wat is de vreemde eend in de bijt?

“Nou, ik heb een white label plaat hier liggen, dat is drum and bass. Die draai ik veel. Je zou dat wel vreemd kunnen vinden. Het grappige is, gister zette ik al die dingen weer op en ik wil denk ik wel meer drum and bass kopen en dan een tweede platenspeler om daar dan wat tussen te wisselen enzo. De rest is eigenlijk allemaal guitar-based muziek. Ik heb die plaat denk ik al wel 14 jaar, maar sinds kort luister ik het weer meer. Ik had bij mijn vader nog een doos oude platen staan, laatst ging ik die uitzoeken en kwam ik deze plaat weer tegen. Verder heb ik eigenlijk weinig dat echt opvalt of er niet tussen past." 

"Wat opvallend is, is dat ik niet van vrolijke muziek hou. Althans, afhankelijk van wat je vrolijk noemt. Een blije plaat zou ook een vreemde eend in de bijt zijn, maar die heb ik niet echt. Tenzij je Talking Heads of iets dergelijks vrolijk vindt, maar dat is maar net hoe je het bekijkt.”

Wat zou meer waardering mogen krijgen?

Unwound - Fake Train

“Weet ik het. Eigenlijk heel veel dingen. Deze is heel vet, van Doris Duke, I'm a Loser. Maar dat is hele oude muziek, dus moeten mensen dat dan nu weer meer gaan kennen? Ik weet het niet. Maar het is hele goede soul. Iets anders dat meer waardering mag hebben is Unwound. Ik denk niet dat veel mensen dat kennen. Als je echt van dramatische band muziek houdt, harde nummers, dan is dit wel iets om te waarderen.

Wil je het horen? Dan zet ik het even op. Het is een beetje emo, noise rock denk ik. Het is uit de jaren negentig en niet echt wat je zou verwachten. Dit vind ik echt heel heel gaaf. Er zit een nuance tussen dramatisch en theatraal. Dat theatrale vind ik niet tof, maar iets dramatisch wel. Ik denk dat je veel verschillende soorten drama hebt. Het drama in individuele expressie is enorm interessant en weet mij altijd te pakken. Wanneer het niet kunstmatig is, of overdreven. Het is een kunst op zich om iets dramatisch neer te zetten, maar ik vind het kleine in het dramatisch het mooist.”

Wat is je grootste miskoop?

“Die heb ik niet. Weet je wat het is, ik heb dat sowieso niet met platen. Ik heb bijvoorbeeld wel een hele lelijke platen, maar sommige dingen zijn goed lelijk. Zo heb ik een plaat waarvan de cover er niet mooi uitziet, met lelijke muziek. Dus dan past het en is het tof. Alles heeft wel waarde voor mij. Ik heb wel platen die ik nooit opzet, maar dan heb ik ze omdat de hoes mooi is of omdat ik het toch in mijn collectie wil. Ik ben heel specifiek met platen en nog specifieker met wat ik opzet. Het is het geheel wat er toe doet, wie de schoen past trekke hem aan zeg maar. Zo is het voor mij ook met platen en de bijbehorende covers, dat moet passen."

"Er zitten ook dingen bij die van mijn vrienden zijn, bijvoorbeeld als ik een keer de vormgeving gedaan heb of omdat ik het per se wil hebben. Soms zit het zelfs nog in plastic. Maar ik ben er dan heel blij mee. Ik koop ook wel muziek alleen om de cover, omdat dat kunst is of omdat het iets met me doet. Of juist specifiek voor de muziek, ook als ik de cover ontzettend lelijk vind. Je laat je soms verrassen, maar ik vind dat het allemaal waardevol is wat ik heb. Crass heeft een hele bijzondere poster trouwens. Dat betekent echt wat. Nouja, het komt er op neer, dat alles wat ik heb of van vrienden komt, of omdat ik eens ergens tegen aan loop, of omdat er iets inspirerends aan is.”

 

Bij wie moeten we de volgende keer in de kast duiken?

“Bij Sil Zijlstra van Frontsector. Anders bij  Jaap van der Velde, Jaap heeft echt een super interessante platencollectie ook. Maar vraag eerst Sil maar!”