Armoede, al dan niet in stilte. Dat is waar Klassenstrijd om draait. In alle aspecten van de EP is het verval hoorbaar. In Ghiels vocalen horen we de gammele reverb van het kraakpand en het gepiep van sigaretten in zijn gehijg. Hij neemt ons mee door persoonlijke verhalen over opgroeien in een bijstandsgezin, de psychologische erfenis van zijn veteranenvader en simpelweg niet genoeg geld hebben om je kinderen te voeden. Toch is het niet enkel misère op Klassenstrijd. Met een flinke dosis humor wandelt de Best langs de hoeren met twee macbooks in een plastic zak, waant hij zich op de cover van vogue (gekleed in Rei Kawakubo met gaten) en wordt hij toch een beetje bang voor de grote jongens die hem vanaf de hoek van de straat in de gaten houden. De Best heeft swag op Klassenstrijd, maar het is niet de swag van materiële rijkdom. Het is een breekbare swag uit noodzaak, swag die nodig was om zijn verleden te overstijgen.
Vorig jaar spraken we Ghiel de Best al eens over zijn nieuwe studio en zijn nieuwe project ‘de Best’. We zagen een artiest die vanuit een oud en vervallen kraakpand in het centrum van Groningen met een winkelwagentje, een televisiescherm en een monobloc een middelvinger opstak naar de commerce en algoritmes die de muziekindustrie plagen. We zagen een rapper die op zoek ging naar zichzelf, ongeacht de donkere kamertjes die hij zou tegenkomen. Uit die zoektocht kwam de EP 'Klassenstrijd', een studie naar de verschillende gezichten van armoede. Het is voor het eerst dat we Ghiel, die voorheen voornamelijk in het Engels schreef, zo openlijk en bloot over zichzelf en zijn verleden horen vertellen. Klassenstrijd is zoals elke goede kunst moet zijn: hard, lelijk en compromisloos.
Plastic troon, kartonnen kroon
Daarbij staat de EP ook gewoon bomvol van strakke, goed geschreven en geproduceerde songs. Het geluid van BigBSTRD (die tevens op het laatste nummer Trap uit de Huis verschijnt) is donker, spaarzaam en efficiënt. Het onderbouwt de serieusheid van de teksten, maar het maakt ze ook toegankelijk. Vijf Ruggen in een Lidl Tas heeft een groove die onweerstaanbaar is, de explosie van live drums op Bang van de Belastingdienst weerspiegelt de woede, al dan niet een tikkeltje ironisch, van het nummer en het lome Sterker dan de Wekker trekt de luisteraar in hetzelfde lome gevoel van nutteloosheid die Ghiel voelde.
In conclusie overstijgt Klassenstrijd haar verwachtingen. Het is een sterke, compromisloze en goed geproduceerde hiphop EP die bij vlagen moeilijk, dan weer toegankelijk is. De Best schroomt de rafelrandjes van zijn bestaan niet. Hij drapeert ze vol trots over zijn muziek. En de nummers worden er des te beter van.
Klassenstrijd is nu overal te streamen.