“Bij mij is de as al gedaald. De blik heb ik naar voren gericht, hoewel bij veel mensen die hier repeteren teleurstelling overheerst. Dat merk ik als ze hier binnenkomen. De meesten vinden het erg jammer,” begint Pot. Sinds enkele jaren is bekend dat Het Viadukt moet verhuizen. “Acht jaar geleden werd al gesproken over de aanleg van een nieuwe zuidelijke ringweg. Hoewel de ringwegplannen nadien zijn gewijzigd waarmee onze deadline opschoof, stond vast dat ons pand zou sluiten. Toen ook de datum definitief werd, wisten we waar we aan toe waren.”
Het opschuiven van de sluitingsdatum verlengde de zoektocht naar een nieuw onderkomen. Pot en de zijnen hebben veel locaties bekeken. Alle bezichtigingen werden door de Viadukt-medewerkers beoordeeld door de bril van de ervaring die zij hebben opgebouwd in het achterste straatje van de Oosterpoort. “Het nieuwe pand kunnen we inrichten zoals we willen. De nadruk ligt op het realiseren van de oefenruimtes. Zij vormen de basis van Het Viadukt. Die moeten bovendien zo goedkoop mogelijk kunnen worden verhuurd. De concertzaal en opnamestudio zijn van latere zorg. Met de kennis van nu zullen de oefenhokken mogelijk anders worden ingericht dan de huidige. In de loop der jaren weten we meer over optimale akoestiek en misschien plaatsen we in de ruimten zonder backline toch een zanginstallatie,” vervolgt Pot. Uiteindelijk bleek het gebouw aan de Euvelgunnerweg, waar voorheen het Centrum Vakopleiding in huisde, het meest geschikt. Groot genoeg om het huidige bestand van 120 bands in te huisvesten en knus genoeg om de ongedwongen sfeer te handhaven. “Het maffe is dat ik dit pand al op het oog had toen het niet eens beschikbaar was.”
Nieuwe stee voor Het Viadukt
Oefenruimtecomplex gaat van bunker naar educatief centrum
Het Viadukt heeft een nieuw onderkomen. Het oefenruimtecomplex aan de H.L. Wicherstraat moet wijken door de aanleg van een nieuwe zuidelijke ringweg. De huidige ringweg waaronder het complex nu is gevestigd, verdwijnt. Vanaf 1 januari 2017 kunnen bands voor hun repetitie terecht aan de Euvelgunnerweg. Beheerder Edwin Pot kijkt liever niet om, maar vooruit: “Vernieuwing is eng, maar biedt vooral kansen.”
Gedwongen
Champagne
Het is duidelijk: de verhuizing is een voldongen feit. Kop omhoog, voor weemoed is (nu) geen plaats. Pot neemt weinig tijd voor een terugblik. “Jazeker, hier hebben veel mooie dingen plaatsgevonden. Sappige verhalen hang ik niet op, maar ga 'ns na: 120 bands die hier repeteren, een bar waar iedereen elkaar kan ontmoeten en waar alle bezoekers een gezamenlijke belangstelling voor muziek delen. Dat levert natuurlijk mooie momenten op.”
In september zal de verbouwing starten. Tijd voor het betere sloop- en breekwerk, opbouwwerkzaamheden en een finishing touch. In december moet het klaar zijn, zodat de deuren in januari open kunnen. Die 120 bands, die kun je niet laten wachten. “Het is een ambitieuze planning, maar geen onhaalbare.” Do we go silent into that night? Welnee, binnen Het Viadukt zijn stemmen opgegaan om van de huidige bunker met al haar historie op grootse wijze en met veel muziek afscheid te nemen en het nieuwe pand op eenzelfde manier in te huldigen. Livemuziek als champagne die een nieuw schip doopt: recht zo die gaat voor Het Viadukt.
Eng
Goed, de tent verhuist. Een nieuwe route naar Het Viadukt -er zijn geen plannen om de naam te wijzigen. Wat verandert nog meer? Zo min mogelijk. Veel zaken die nu de inrichting kleuren, gaan op de bakfiets naar het nieuwe adres. De kenmerkende bar, bijvoorbeeld, is gebouwd om te kunnen worden verplaatst. Die gaat dus mee. Op die manier zal de ontspannen sfeer van Het Viadukt ook overgaan naar de Euvelgunnerweg. “Veranderingen zijn eng, maar bieden ook kansen. We behouden dezelfde signatuur,” stelt Pot met gevoel voor chique eenieder gerust.