Orange Skyline brengt An Introduction uit

“Het is voor het eerst dat we iets uitgeven dat ik zelf ook zou opzetten.”

Tekst: Yorick Altena Foto's: Jan Westerhof ,

Dat het goed gaat met Orange Skyline is allang geen geheim meer: ze werden uitgeroepen tot Serious Talent bij 3FM, spelen show na show en brengen vrijdag als kers op de taart hun nieuwe mini-album uit. 3voor12 groningen zocht de band op en sprak met de heren over An Introduction, een muzikaal serieuze plaat vol subtiele humor voor de oplettende luisteraar.

In april en mei van dit jaar nam Orange Skyline de zes nummers tellende EP An Introduction op in de Mailmen studio in Utrecht. Over het eindresultaat zijn de mannen niet gematigd enthousiast: “Ik zou hem zelf zeker kopen. Wat? Ik zou er vier kopen!”, aldus zanger Stefan van der Wielen. Ook gitarist Niels van der Wielen noemt de plaat "beter dan verwacht". Ondanks het goede eindresultaat viel het opnameproces vooral in het begin erg zwaar, legt Niels uit. “Je maakt toch wel dagen van tien of elf uur, maar op een gegeven moment bouw je wel een aardig goede studioconditie op.”

Het grote verschil met eerdere opnamesessies is volgens de band dat de leden veel beter weten wat ze willen. Stefan licht toe: “Voorheen was het zo: wij speelden wat in en wat er vervolgens in de control room gebeurde, was magie voor ons. Nu hebben we daar zelf ook handigheid in gekregen. Daarnaast kunnen we beter communiceren wat we nou eigenlijk willen.” Niels vult aan: “Dat is wel tekenend voor deze EP geworden, we zijn gegroeid en hebben onze sound gevonden.”

Ook de werkwijze van de groep is volgens Niels anders dan voorheen: “We beginnen met het inspelen van de drums, bas en gitaar. Als die alle drie goed zijn, gaan we het arrangement aankleden, dus bijvoorbeeld de toetsen en de tamboerijn. Tot slot doen we de vocals. Dat was voor ons als zangers wel fijn omdat je dan op een product dat af is, kunt inzingen.” Stefan voegt toe: “Ja, dit deden we voorheen niet en dat is ook zoiets: je moet even uitvinden wat je chill vindt, een kwestie van ervaring.”

Ondanks het feit dat de formatie erg in zijn nopjes is met hun nieuwste wapenfeit, hopen ze dat de nummers de tand des tijds zullen doorstaan. Niels legt uit: “Ik ben blij met het resultaat, maar ik ben benieuwd hoe ik er over een jaar naar kijk. De nummers die we een jaar geleden opnamen, kan ik nu bijna niet meer aanhoren. Laat staan de nummers van twee jaar geleden.” “We waren toen gewoon nog wél heel onbevangen”, lacht Stefan met een dikke knipoog naar de kritieken die de band een tijd terug over een van hun optredens kreeg. “Toen we begonnen wilden we alleen maar knallen, nu hebben we andere dingen ontdekt die we ook tof vinden, we zijn meer volwassen geworden.” Niels zegt daar nog bij: “Iets meer rust is ook wel fijn, zeker als je meer nummers op een plaat hebt. Als ik tegen de kleine Niels had gezegd dat ik ooit nog een ballad zou opnemen, had ik mezelf een flinke beuk verkocht.”

Voor het artwork van An Introduction heeft Orange Skyline zich laten inspireren door de Gallimard pockets, een Franse boekenserie die tegen budgetprijzen werd verkocht. Deze boekjes dienden vaak ter introductie van het werk van grote denkers zoals Sartre, om zo deze werken voor iedereen toegankelijk te maken en om mensen te interesseren in de rest van het oeuvre. “We vonden het een leuk idee om een muziekalbum te presenteren als een ander product”, aldus Stefan. “De grap is ook dat er verder nog niet veel over ons te ontdekken is.” An Introduction bevat volgens Stefan sowieso veel tongue-in-cheek humor. “Aan de oppervlakte moet het voor iedereen leuk zijn, maar we hebben er een aantal dingen in verstopt die je echt op moeten vallen. Het album bevat veel verwijzingen naar literatuur, maar ook naar bijvoorbeeld Ron Burgundy, uit de film Anchorman. Dat is dan weer heel banaal.”

Voor de vormgeving riep de band de hulp van Robert Muda in, die eerder werkte met artiesten variërend van De Staat tot Jan Smit. Stefan legt uit hoe de albumcover tot stand kwam: “Robert zoekt vaak in tijdschriften uit de jaren vijftig en zestig naar toffe foto’s die hij kan bewerken. Het voordeel hiervan is dat de rechten op die foto’s vaak al zijn komen te vervallen. Nu bleek dat op de foto die wij uitkozen, uitgerekend wel rechten zaten. Robert heeft de fotograaf weten te achterhalen en dat bleek niemand minder dan Eddy Posthuma de Boer, in de jaren zestig dé fotograaf van Nederland. Hij kon zich de foto nog herinneren en vond het fantastisch dat we hem wilden gebruiken!” Geheel in lijn met de Gallimard-serie bevat de achterzijde van de albumhoes pasfoto’s van de bandleden en een introductietekst, die voor Niels nog wat te hoog is gegrepen: “Ik denk dat het nog wel dertig jaar duurt voordat ik begrijp wat daar staat.”

In de media wordt Orange Skyline niet zelden vergeleken met de groten der aarde, zoals The Who, The Kinks en Oasis. Toch heeft de groep volgens Stefan geen last van de hoge verwachtingen die op de loer liggen bij de release van het mini-album. “We zijn vooral heel competitief naar onszelf toe. We willen elkaar steeds wat beters laten zien. En dat is nu zeker gelukt. Het is eigenlijk voor het eerst dat we iets uitgeven dat ik zelf ook zou opzetten.”

Wat de toekomst betreft leeft Orange Skyline vooral toe naar 27 september, de dag dat ze An Introduction live mogen presenteren tijdens PlatoPlanet in de Oosterpoort. Verder kijkt de band niet ver vooruit volgens Niels: “We gaan vooral heel veel spelen, en daarnaast hopelijk wat demo’s en een volledig album opnemen. Eigenlijk zoiets als wat we altijd doen, maar dan wat drukker.”