Duroc terug van weggeweest

We zijn weer terug waar we waren, maar wel een stap verder

Tekst: Jan-Martijn Huitema Foto's: Jan Lenting ,

Het heeft even geduurd, maar de mannen van Duroc zijn terug. En hoe! Succes en tegenslag hebben de band geleid naar een gloednieuwe EP: Let The Waitress Decide. “Wat wij willen? Gewoon weer heel veel gaan spelen.”

Duroc werd in 2006 geformeerd door Robert ten Caat (lead vocalist en gitaar), Yde Blaauw (basgitaar en backing vocalist) en Janco Klijnstra (drums). Al snel was daar een eerste EP: Place Duroc. Een EP die Duroc verrassend veel succes bracht: Duroc maakte haar opwachting op Eurosonic, speelde in Vera, Simplon, de Melkweg en had een prachtig radiodebuut bij 3FM en KinkFM. Het kon allemaal niet op voor het drietal van Duroc, de band die voornamelijk bekend staat om de ‘catchy’, melodieuze indierock- en new wave-sound. In de roes van al het succes werd met veel enthousiasme een tweede EP uitgebracht (Since You’ve Been Around, 2008). En toen…? Toen werd het stil. Waar Duroc alle ambities had de stijgende lijn door te zetten, stokte het ineens. Yde: “Het kon allemaal niet op. Het succes kwam vrij onverwacht en toen onze tweede plaat uitkwam, bracht dat helaas niet wat we ervan verwachten.”

De reden? “Dat is heel lastig te zeggen”, vertelt Janco. “Veel verschillende zaken zijn daarop van invloed geweest, maar de meest belangrijke factor is dat we te veel van ons eigen pad afweken. Onze tweede plaat was veel te lief, te netjes. We maakten natuurlijk nog steeds muziek waar we zelf van hielden, maar we gingen tegelijkertijd ook nadenken over wat het publiek zou willen horen. Daardoor werd het misschien allemaal wat te ‘gelikt’.”

“Dat was overigens geheel onze eigen schuld”, vertelt Robert. “We hadden gewoon niet echt goed door wat we zelf wilden. In principe zitten we in de alternatieve hoek, maar we gingen te veel naar de popkant.” Janco vult aan: “Achteraf gezien zijn we met Since You’ve Been Around te veel afgeweken van de weg die we met Place Duroc hadden ingezet.”

Koppen bij elkaar en opnieuw beginnen was dan ook het devies. Ook werd besloten een toetsenist bij de band te halen. Dat werd Chiel Busscher. Een drukke periode brak aan waarin gezocht werd naar een nieuwe sound. Maar toen dat was gelukt, verhuisde Chiel helaas naar Londen.

Met het vertrek van Chiel brak een lastige periode aan. Janco: “Toen zonk de moed ons in de schoenen. We hebben echt even in een dip gezeten.” Yde: “Toch hebben we op een gegeven moment de knop omgezet en zijn we weer lekker gaan spelen en nummers gaan schrijven. Precies zoals we ook zijn begonnen.”

Waarom dan toch met z’n drieën verder en geen nieuwe toetsenist toevoegen? Janco: “Eerlijk gezegd hadden we geen zin in een nieuw intensief gewenningsproces met een nieuwe toetsenist. Bovendien paste het allemaal bij de ‘back-to-basics-weg’ die we na het vertrek van Chiel waren ingeslagen.” Robert: “Met de toetsenist erbij werden we eigenlijk ook gelijk een heel andere band.”

Alle ervaringen hebben zich vertaald naar een gloednieuwe EP. Janco: “Dit is echt wat we willen. Onze verwachtingen zijn helemaal waargemaakt. We zetten met deze plaat precies dat sfeertje neer dat we graag willen. Onze nieuwe producer, Matthijs Herder, heeft hier ook een zeer belangrijke rol in gespeeld.”

Yde: “We zijn weer teruggevallen op de fundamenten van onze eerste plaat: Place Duroc. We hebben het ‘hokjesdenken’ losgelaten: onze nieuwe plaat is wat alternatiever en vrijer. Wat ‘losser’ eigenlijk. Het is nog steeds wel rock, maar de muziek zweeft wat meer: het hoeft niet zo rechttoe rechtaan hard te zijn.”

Een losse en zweverigere sound die je ook terugvindt in de teksten. Robert: “onze nummers dragen meer een bepaald gevoel over.” Yde licht toe: “We dragen geen rechttoe rechtaan verhaal uit. We richten ons op een aantal vaste frases waar we veel nadruk op leggen. Bepaalde sleutelzinnen komen heel duidelijk naar voren en iedereen kan die interpreteren zoals hij of zij dat zelf wil.”.

Robert vult aan: “Onze nummers hebben allemaal een basis van luchtigheid, maar hebben ook een zekere dreiging naar iets dat misgaat of kan gaan. Het is zeker geen zware dramarock, maar heeft wel iets ‘bittersweets’. Als je het zo bekijkt, bevatten al onze nummers een zekere dualiteit: het kan goed, maar ook fout gaan. De afloop mogen de luisteraars zelf invullen.”

Ondanks het zweverige, melancholische gevoel dat Duroc probeert over te brengen, blijft de muziek tegelijkertijd energiek. Yde: “We proberen altijd vanuit een centrale ‘catchy’ melodie te werken die op de één of andere manier in je achterhoofd blijft spoken.” Janco: “Het is zweverig, maar heeft tegelijkertijd een echte drive: als wij het live spelen, rockt het ook.” En juist live spelen is datgene wat Duroc weer graag gaat doen. Yde: “Groningen moet gewoon weten dat Duroc weer terug is. We hebben super veel zin om lekker te gaan spelen en Duroc weer neer te zetten waar het was!”

De nieuwe EP van Duroc, Let The Waitress Decide, is gratis te beluisteren en te downloaden via de website van Duroc. Tijdens Noorderslag zal de band op zaterdag 17 januari 2015 voor het eerst zijn nieuwe EP ten gehore brengen in een intieme, semi-akoestische setting. Vooralsnog speelt Duroc op 27 maart 2015 zijn eerste volledig elektrische optreden in Het Concerthuis in Groningen.