“Dit is eigenlijk hele rare muziek. Het is rauw en dissonant, daar hou ik wel van”, begint Frank. Het is vooral het experimentele van Plan Kruutntoone dat hem aanspreekt. Ook vindt hij het gaaf dat het Nederlandstalige muziek is. “Het is wel interessant dat het niet in het Engels is”, zegt Frank. “Hier wordt de taal ingezet om een rare sfeer te creëren. Meer artiesten doen dat, maar dit komt bij mij echt binnen. Het is lekker eigenzinnig.”
De Spotifylijst van... Fenn
“Waarom zou alles braafjes en netjes moeten zijn?”
Vlak voor het interview heeft Fenn te horen gekregen dat ze met behulp van een wildcard is doorgedrongen tot de finale van de Grote Prijs van Nederland. Een mooi moment om de Spotifylijst van de band door te nemen. De koffie wordt dan ook al snel vervangen door een biertje. Ondanks de euforie is de Spotifylijst van Fenn donker, doordrenkt van dreunende ritmes en dissonante geluiden. Het duo, bestaande uit Fenneke Schouten en Frank de Boer, lichten hun keuzes toe vanuit hun kantoortje in het oude Alfa College.
Plan Kruutntoone – Trekker
Skip&Die – Love Jihad
Vorig jaar werd Fenn op Eurosonic helemaal wegblazen door Skip&Die. “Ik vind het ook vet dat dit gewoon uit Nederland komt”, zegt Frank. Dat er mensen in Nederland zijn die met totaal andere dingen bezig zijn dan de gemiddelde 3FM luisteraar, doet hem goed. “De ritmes zijn Afrikaans, de instrumenten Indiaas, de zanglijnen zijn Texaans, noem maar op.” Fenneke denkt bij het schrijven van haar muziek vanuit ritmes. Het ritme bepaalt bij haar eigenlijk het nummer, daarna komt meestal pas de tekst.
Die Antwoord – Fatty Boom Boom
“Gewoon pompen dit!”, lacht Frank bij het horen van Fatty Boom Boom van Die Antwoord. Voor Fenneke gaat het bij het Zuid-Afrikaanse rave-rap duo niet per se om de muziek. “Het is ook het verhaal en idee erachter wat hen zo goed maakt. Ze steken met veel mensen de gek aan en dat getuigt gewoon van lef. Ik vind dat cool.” Daarnaast zijn Fenneke en Frank allebei onder de indruk van de visuele aspecten die Die Antwoord tijdens hun shows neerzetten. “Als wij spelen proberen we ook zoveel mogelijk met lichten te doen om het publiek de wereld van Fenn in te trekken. Dat kan zoveel meer toevoegen.”
G∆rtm∆len – YesYes
Frank: “Dit is ook echt weer rare muziek. Het is misschien wel erg experimenteel, maar ik trek het heel goed. Waarom zou alles braafjes en netjes moeten zijn?” Hij vermoedt dat de producer van G∆rtm∆len afkomstig is uit de hardstylewereld vanwege de keiharde kick. Tijdens het beluisteren van YesYes komt Fenn tot de conclusie dat je beslist niet té lang naar G∆rtm∆len moet luisteren.
CUT_ - Twisting & Turning
Het Amsterdamse electronica duo CUT_ speelde begin dit jaar in het voorprogramma bij de releaseshow van Fenn’s debuutalbum Bring Me Fire. Inmiddels is CUT_ wereldwijd bekend met hun interpretatie van het nummer Papaoutai van Stromae. “Dat komt door ons, hè!”, grapt Frank. “Nee, het is gewoon echt een gave band, ik heb veel respect voor ze”, zegt Fenneke. Fenneke en Frank hebben er zelf ook over nagedacht een cover te maken. “Het kan een manier zijn om bekend te worden, maar er zijn nog geen concrete plannen.”
Gazelle Twin – Unflesh
“Eigenlijk moet je de clip hierbij kijken”, zegt Fenneke meteen. Ze doelt hiermee op het feit dat Gazelle Twin haar nummers graag voorziet van aparte en ontstellende videoclips. “Ik vind het zo mooi dat Gazelle Twin grenzen opzoekt”, vertelt Fenneke. “Het is zo makkelijk om binnen een kader te blijven. Daarom hou ik van muziek waarbij een muzikant gewoon doet hij wil, zonder dat hij zich iets aantrekt van wat er verwacht wordt.”
Death Grips – The Fever
“Dit is echt heel rauw. Die gast is zo boos!”, begint Frank. Wat de muziek van Death Grips voor Fenn zo interessant maakt is de energie die de nummers losmaken. “Je wordt er opgefokt van en dat vind ik wel cool als muziek dat met je kan doen.” Toch kunnen Frank en Fenneke allebei niet te lang naar Death Grips luisteren. “Ik kan op deze muziek denk ik trouwens wel heerlijk schoonmaken”, lacht Frank.
Emily Wells – Mama’s Gonna Give You Love
Deze Amerikaanse muzikante is de keuze van Fenneke. Bij het schrijven van het debuutalbum werd zij enorm geïnspireerd door Emily Wells. “Dit is een beetje de tegenhanger van al die rare muziek uit de lijst”, begint ze. Fenneke zou haar graag een keer live zien, want de Amerikaanse geeft vaak alles op het podium. “Het klopt gewoon allemaal, bij haar zou je wel kunnen zeggen dat ze een voorbeeld voor mij is.” Frank: “Het zijn niet alleen maar elektronische sounds die op deze plaat staan. Met Fenn doen wij dat ook. Wij voeren op het podium ook dingen akoestisch uit; Fenneke bespeelt accordeon en ik speel basgitaar.”
Warpaint – Disco//very
Het is het hypnotiserende van de nummers van de Amerikaanse vrouwenband Warpaint wat Fenn zo aanspreekt. “Het gaat maar door en door. Ik denk dat hetzelfde hypnotiserende ook wel in Fenn zit”, zegt Frank. Verder omschrijft Frank de dames van Warpaint als sexy en stoer. “ Ze zijn zich ervan bewust en zetten het ook goed in. Dat is gewoon slim.” Na de vraag of Fenn ook sexy wil overkomen breekt een uitgebreide discussie los. “Het belangrijkste is dat wij tijdens onze shows gewoon onze eigen belevingswereld neerzetten” luidt de conclusie.
Hanne Hukkelberg – My Devils
Fenneke: “Zij werkt ook heel veel met dissonantie en daar ben ik gek op! Noten bij elkaar die net niet kloppen, ze speelt echt met de zanglijnen. Dat vind ik spannend.” Ze vertelt dat ze in Fenn daar ook gebruik van probeert te maken, maar niet zo op de voorgrond als bij deze Noorse singer-songwriter.
M.I.A. – Y.A.L.A.
Frank: “Dit moet je gewoon keihard aanzetten, wachten tot die drop komt en helemaal los gaan! Echt heel erg vet!” Terwijl M.I.A. door de ruimte blaast komen Fenneke en Frank tot de conclusie dat je nooit moet vergeten lol te hebben in het leven en keihard moet kunnen dansen.