Opgroeien op het platteland is misschien niet altijd even spectaculair, het biedt in ieder geval wel een handige inspiratiebron voor de lyrics van Bas Schröder, zanger en akoestisch gitarist van Swinder. In het kleine dorpje waar Bas vandaan komt, was “helemaal niks, behalve een dorpshuis met een klok die mijn hele jeugd op vijf voor elf stond”. Symbolisch, natuurlijk, voor een dorp waar nooit wat gebeurt. En als je dan je ouders belt die nog steeds in datzelfde dorp wonen, tja, wat valt er dan te melden? “De coupletten zijn een soort weergave van als ik met mijn moeder bel. Als ik dan vraag: 'is er nog wat gebeurd?', zegt ze: 'ja hoor, er zitten vogels in de tuin.'”
De groeispurt van Swinder
Het gaat de trotse dialectact uit Groningen voor de wind
Een platencontract, een boekingskantoor, optredens bij Eurosonic én Noorderslag, een landelijke tour en een volledig album dat binnenkort uitkomt: het is opeens allemaal net echt voor de mannen van Swinder (Bas Schröder, Gijs van Veldhuizen, Bastiaan Sligter, Daniel de Jong en Sebastiaan Wiering). 3voor12 groningen sprak met Bas en Gijs over al deze dingen, maar in het bijzonder over de single Vief Veur Elf die de aftrap voor al dit moois vormt. “Af en toe moet ik er even bij stilstaan dat ik ook nog gewoon in een bandje speel en dat dat leuk is.”
Vijf voor elf
Pop maken als missie
Goede liedjes maken – goede, échte popliedjes – is het doel van Swinder en dat gaat ze goed af. De twee vorige singles van de band, Noar Stad en Twijde Hans, worden allebei gekenmerkt door een heldere opbouw, een aanstekelijke melodie met goeie hooks en, niet onbelangrijk, een refrein dat je kan meezingen. Vief Veur Elf past naadloos in dat rijtje. Met Vief Veur Elf heeft Swinder een robuust popliedje toegevoegd aan hun repertoire. Opvallend aan Vief Veur Elf is het contrast tussen aan de ene kant het gevoel van onbezorgdheid door het vrolijke koortje aan het begin en in de refreinen, en aan de andere kant de licht treurige teksten over een dorpje dat bevroren is in de tijd. Bas zegt hierover: “Ik denk dat dat ook een beetje de schuld is van het Gronings. Die taal leent zich niet zo goed voor grote gebaren."
Het maken van een liedje begint altijd met “een basisideetje, een paar regels tekst. Daarmee gaan we gewoon de oefenruimte in en dan bedenkt iedereen zijn eigen partij”, zegt Bas. Daarna, als laatst wanneer eenmaal duidelijk is waar het liedje eigenlijk over moet gaan, komt de uiteindelijke tekst. Klinkt alsof het allemaal weinig moeite kost, maar er zijn zeker ook nummers waar ze “maanden aan blijven klooien”. Maar die bewaren ze volgens Gijs voor de "moeilijke tweede".
De lastige eerste
Eerst nog maar eens even de – soms ook wel lastige – eerste, want die komt eraan. Maart 2015 zal de eerste keer worden dat Swinder iets tastbaars uitbrengt. Vroeger was het volgens Bas: “Opname gemaakt? Gooi maar op internet.” Ze pakken het meteen serieus aan, want ze hebben een platencontract getekend met niemand minder dan de mensen van Excelsior Recordings, die we kennen van artiesten als Triggerfinger, Tangarine en The Kik.
Hoewel Gijs naar eigen zeggen als een grap aan Swinder is begonnen, begint het ondertussen wel serious business te worden. Maar het onvermijdelijke verlies van de charme om alles zelf te kunnen beslissen, wordt ruimschoots goedgemaakt door de nieuw verkregen professionaliteit, wat volgens Gijs “een leuk experiment is”. “Het is ook wel prettig dat er een keer iemand meedenkt”, voegt Bas daaraan toe, al is het soms net zo goed “frustrerend omdat dingen langzaam gaan”.
De tijd van kneuterig met zijn allen in een busje naar Limburg rijden voor één show was leuk, maar, zegt Gijs met gepaste zelfspot: “als je ouder wordt, word je tijd ook kostbaarder. Ik vind dat we heel veel geluk hebben dat we dit nu met zo'n groep mensen kunnen doen.” Die groep mensen bestaat, naast de mensen van het platenlabel, uit een boeker (van Goomah), een publisher, een manager en daarnaast natuurlijk mensen die het artwork maken en videoclips in elkaar zetten. “Het was nog een hele zoektocht om de juiste mensen de juiste dingen te laten doen, zodat we ons zelf kunnen focussen op de muziek”, zegt Bas. Het lijkt erop alsof dat nu aardig is gelukt.
Zwerversdilemma
De nieuwe plaat blijft titelloos, mede om te voorkomen dat potentiële fans afgeschrikt worden door het Gronings. Voor het kiezen van de naam Swinder was dit overigens ook een overweging: een on-Gronings klinkend Gronings woord. Het is niet zo dat ze niet trots zijn op het Gronings (“we zíjn toch ook een dialectact”). Echter is het helaas zo dat sommige mensen muziek gezongen in het dialect meteen wegzetten als boerenfeesttentrock.
Voor de opnames verkoos Swinder de mobiele studio van Excelsior op de Vlielandse camping Stortemelk boven de boerenfeesttent. “Het was maart dus we hadden het hele terrein voor ons alleen, wat erg tof was.” De hele plaat is daar in een tiental dagen opgenomen en geproduceerd door Matthijs van Duijvenbode. Alleen Vief Veur Elf bedachten ze pas nadat de opnames klaar waren. Echter vonden ze het nummer zo tof dat-ie nog net voor de uiteindelijke mix bij het album op kon. Zelfs zo tof dat het dus de eerste single is geworden.
Sinterklaasavond
Dit interview voelt een beetje als het openen van de enorme jutezak aan cadeautjes, vroeger op Sinterklaasavond. De nieuwtjes en aankondigingen van de mannen van Swinder blijven maar komen. Want naast de aankomende albumpresentatie gaan ze ook “een tourtje doen, 't land in”. Tijdens de tour kunnen onder andere de mensen in Den Bosch, Zwolle, Utrecht en Rotterdam kennismaken met hun muziek. Natuurlijk zullen er de komende tijd ook optredens in het hoge Noorden zijn, met als absoluut hoogtepunt een gig op Noorderslag.
Als eerste Groningstalige band ooit staat Swinder in januari in de Oosterpoort. Voor een eventuele internationale carrière, die nu nog nuchter weggelachen wordt als het ter sprake komt, is dit een enorme stap. Maar voor nu is spelen in het buitenland, zegt Gijs, “compleet niet rendabel. Het is leuk, ja, maar je moet echt wel een goed plan hebben als je dat wil doen”.
De tijd staat stil, maar niet voor Swinder
Vief Veur Elf dus, in het kleine dorpje van Bas' jeugd. Maar de klok tikt sneller dan ooit voor Swinder, dat ongetwijfeld een intensieve tijd tegemoet gaat. Aan het eind van het interview komt manager Bastiaan binnenlopen en worden de nieuwste boekingen even doorgenomen (“net confirmed gekregen: vrijdag, in-store”). Vervolgens gaat Bastiaan, zoals het een echte manager betaamt, meteen allemaal telefoontjes plegen. Met zoveel Swinder in de pijplijn gaat Nederland de komende tijd een stukje Groningser worden.