Harmen Ridderbos van Town of Saints lucht zijn hart in teksten

“Op een gegeven moment kom je het huis niet meer uit”

Tekst: Frank Hettinga ,

Wat voor Town of Saints begon als een leuke jamsessie in de bergen van Oostenrijk, mondde uit in een eindeloze aaneenschakeling van tours door Europa. Nu ligt ook eindelijk het debuutalbum Something To Fight With in de winkels. Na een eerder interview over hun tourobsessie bespreekt 3voor12 groningen nu de productie van het album met frontman Harmen Ridderbos (28). De songteksten bieden een kijkje in de ziel van de zanger en gitarist en staan vol sarcasme en twijfels.

Begin september deelde Town of Saints alvast een voorproefje van het album. Met het nummer Trapped Under Ice wilden ze het publiek warm maken voor de nieuwe sound. “Het is vooral een leuke knipoog naar ons oude geluid. Het is namelijk een heel oud nummer dat we bewerkt hebben. Town of Saints is niet alleen maar de folksound. We zijn een indierockband met folkinvloeden geworden.” De akoestische gitaar is inderdaad grotendeels ingeruild voor een elektrische en deze speelt naast de viool een belangrijke rol in het geluid.

De verschuiving naar indierock is ook goed terug te zien in het artwork van de albumhoes, ontworpen door Miriam Dijkema. “De albumhoezen van folkbandjes staan vaak vol met mensen en bomen, een traditioneel folk aspect. Dat wilden we niet, omdat we dus met dit album een beetje uit de folkhoek weggaan. We hebben natuurlijk nog wel de roots, te zien aan de wortels van de plant.” Verder is de rug van een persoon gehuld in een zwart gewaad te zien met daaromheen een deel van de Europese landkaart. “Dat is de symboliek naar onze reislust."

Groningse nuchterheid
In het nummer Something To Fight With komt alle thematiek van het album samen. In eerste instantie noemt Ridderbos het een sarcastische knipoog naar de hipsterscene. “Het gaat over bij een bepaalde groep willen horen, onderdeel uitmaken van iets.” De zanger zegt te beschouwen en niet te vertellen wat goed of slecht is. “Ik constateer wat ik om me heen zie. Ik vroeg aan singer-songwriter Ian Fisher of het niet te veel op een antihipster lied lijkt, waarop hij zei: dat moet je dan maar niet zeggen, want je ziet er zelf ook uit als een hipster. Dus nee, het is niet antihipster,” zegt Ridderbos lachend. De zin "You’re getting down with the young and famous now" slaat volgens Ridderbos op mensen die beweren belangrijker te zijn dan een ander. Doe dus maar gewoon. Op de vraag of dat komt door Groningse nuchterheid antwoordt Ridderbos bevestigend.

Something To Fight With kent ook nog een diepere laag dan alleen deze sarcastische toon. Het blijkt een nummer vol zelfreflectie. Ridderbos worstelt met veel vragen. Voornamelijk vragen waar eind twintigers mee zitten volgens Ridderbos. “Heel veel dingen waar ik vroeger in geloofde, blijken anders te zijn. Betekent het bijvoorbeeld überhaupt iets om bij een bepaalde groep te horen? Is dat het dan? Of als ik een hit scoor – daar gaat Carousel ook over – is zoiets wel belangrijk? Moet je beroemd willen worden? Maar vooral: wat wil ik eigenlijk doen met mijn leven en wat is dan de juiste koers?” Het album staat vol met vragen en twijfels over het leven. Ridderbos heeft de bundel teksten geschreven in een tijdspanne van ongeveer een jaar. “Ik heb een bezinnende schrijfstijl. Tijdens de opnames ben ik de teksten even bij langs gegaan en toen kwam ik erachter, dat in alle nummers dezelfde thema’s terugkeren. Terwijl ik deze op het moment van schrijven totaal nog niet kon duiden."

Winterdepressie
In die periode had Ridderbos steevast last van een kleine depressie in de winter. “Op een gegeven moment kom je het eigen huis zelfs niet meer uit en word je bang voor de wereld.” De winterdepressie: het is een steeds terugkomend thema in de nummers Curtains en Trapped Under Ice. “Ik sloot mezelf echt een beetje af van de wereld. En als dan op een gegeven moment de zomer weer komt, is er een moment van bezinning. Wat heb ik al die tijd zitten doen? Waar ben ik mee bezig geweest? Het leven is toch heel mooi. Alsof je een depressief broertje bekijkt. Het is een heel andere state of mind, die zich kent in passiviteit. Het spelen van en luisteren naar muziek is volgens Ridderbos een middel om uit die kleine depressie te komen. “Ik heb het afgelopen winter veel minder heftig gehad, omdat we constant aan het optreden waren. Je bent bezig en komt leuke mensen tegen.”
 
Naast zijn innerlijke worstelingen uit Ridderbos ook kritiek op de samenleving. Zo is Euphrates een aanklacht tegen de maatschappij. Het roept escapistische gevoelens op. “Ik wil eigenlijk geen onderdeel uitmaken van deze maatschappij en ontsnappen naar een Utopia. Maar in de werkelijkheid kan dat natuurlijk niet.”  Ook heeft Ridderbos het indirect over Facebook. “Iedereen weet eigenlijk alles over je en het creëert een bepaald verwachtingspatroon, namelijk het constant leiden van een fantastisch leven. Terwijl eigenlijk iedereen heus wel weet dat er zat nietszeggende dagen tussen zitten. Ondertussen is juist die digitale wereld misschien wel een soort van Utopia, maar dan wel heel oppervlakkig.” 

Ook is Ridderbos erg kritisch op de politiek en media. “Mensen denken dat het normaal is wat we op het nieuws zien, dat het klopt en dus realiteit is. Maar vaak als we later de verhalen erachter horen, weten we toch dat we worden voorgelogen. De inspiratie voor het nummer Euphrates ontsproot door een gesprek met een Irak-veteraan. Zijn verhaal raakte Ridderbos. “De politiek stuurt soldaten ergens heen, waarna ze terug komen zonder hart. Een gedeelte van een persoonlijkheid gaat gewoon verloren." De frontman richt zich in het nummer op sarcastische wijze op de samenleving. “Men moet wat kritischer om zich heen kijken en niet meegaan in alles wat wordt voorgeschoteld.”

Carousel
Ridderbos vergelijkt het leven met een carousel, een draaimolen. Als deze eenmaal in werking wordt gesteld, kan je er niet zomaar meer vanaf. “Wat je ook ambieert. Als je er bijvoorbeeld voor kiest om media op te zoeken, dan zal je de consequenties moeten accepteren. We hadden de melodie eerst bedacht en we vonden het klinken als een hit. Toen heb ik de volgende dag de tekst erbij geschreven.” Het is een anti-beroemdheid nummer geworden met een sarcastische ondertoon. “Natuurlijk, wij zoeken zelf ook de media op, omdat we van muziek willen leven. Maar het hele fenomeen ‘beroemd zijn’ is niet het uiteindelijke doel. Het kan wel een middel zijn.”

De komende weken zal uitwijzen of Carousel ook daadwerkelijk aanslaat als een hit. En daarna? Town Of Saints zou Town Of Saints niet zijn als er geen compleet tourprogramma gepland staat, door zoveel mogelijk landen. In oktober gaat Town of Saints proberen Nederland te veroveren. Daarna zoeken ze al gauw weer het buitenland op. Van november tot en met januari staan voornamelijk Scandinavië, Italië en Duitsland op het menu. Ook wordt overlegd over een tour in Canada en Amerika. Verder willen ze graag op een aantal mooie festivals in Nederland en Duitsland spelen. “Great Wide Open lijkt me te gek.” En Lowlands of Pinkpop? “Ja, dat doen we een jaartje later,” zegt Ridderbos met een knipoog.

Town of Saints presenteert het nieuwe album op 12 oktober in Vera. Entree: gratis.