Armand Wijskamp: van voormalig deathmetalgrunter tot singer-songwriter

"Ik wilde dit gewoon per se graag een tijdje alleen gedaan hebben"

Tekst: Saskia Evers Foto's: Bob de Vries & Jan Lenting ,

Een singer-songwriter die in het verleden gitaar speelde in een deathmetalband? Het trekt wel de aandacht. Zo beschrijft de uit Arnhem afkomstige, maar inmiddels al drie jaar in Groningen woonachtige, Armand Wijskamp zichzelf. Hij behaalde recent de kwartfinale van de Grote Prijs van Nederland én presenteerde zijn eerste solo-EP Starting Over in Simplon.

Van deathmetalgrunter tot singer-songwriter

De deathmetal-achtergrond waarnaar Wijskamp in zijn biografie verwijst, blijkt slechts één van de vele projecten in zijn muzikale carrière. Vanaf de middelbare school speelde hij al in allerlei bandjes: "Mijn eerste bandjes waren hardcorepunkbands en dat werd op een gegeven moment ook metal en op een gegeven moment ook serieus. Ik heb toen in de band Perpetual Demise gezeten. We hebben vrij grote dingen gedaan en hadden een platencontract bij DSFA Records waar Within Temptation toen ook bij zat. We hebben hele leuke dingen meegemaakt, vrij veel dingen opgenomen, met allerlei bandjes supporttours gedaan. We hebben zelfs een keertje op een bijpodium op Pinkpop gespeeld. Allemaal hele gave dingen!"

Maar dat is niet alles. Wijskamp speelde ook elf jaar in singer-songwriter-formatie The Rain Poets. Waarom hij dan toch verwijst naar zijn deathmetal-verleden? "Ik heb dat eigenlijk bewust genoemd omdat ik dacht: Je kunt wel een bio schrijven, maar je moet iets hebben wat de aandacht trekt. Ik was een grunter in een deathmetalband. Ik bedoel: verder kun je niet van een singer-songwriter-act af staan, volgens mij. Ik luister ook nog steeds veel naar metal. Heel graag zelfs. Ik ga ook nog wel naar concerten toe. Laatst ben ik nog naar de Deftones geweest. Als ik zou zeggen: 'Ja, ik heb een tijdje allerlei soorten muziek gemaakt, op een gegeven moment singer-songwritermuziek', dan denk ik niet dat dat blijft hangen bij mensen, dus ik dacht ik gooi het er gewoon in. Ik ben er heel trots op. Op dat verleden net zo goed."

Wijskamp heeft dus een divers muzikaal verleden. Waar zijn hart ligt, is ook niet geheel duidelijk: van singer-songwritermuziek naar alternatieve rockbands, gothic-rock en vette metal. "In pop ligt mijn hart iets minder. Indie vind ik wel weer helemaal te gek. Beetje de Editors. The White Lies vind ik ook echt super. Ik hou van heel veel muziek." Toch vindt hij zijn huidige solo-project ook heel erg gaaf. "Dit solo-gebeuren wat ik nu doe vind ik juist leuk omdat ik alles zelf moet doen. Daar ligt voor mij de uitdaging. Ik heb vijfentwintig jaar in bandjes gezeten. Dit is toch anders. Alles wat ik nu doe en bereik, heb ik toch echt zelf gedaan. Dat verandert ook weer nu ik ook met Charles Belfor (cellist, red.) speel. We gaan nu met zijn tweeën op pad en dat vind ik ook helemaal te gek. Ik wilde dit gewoon per se graag een tijdje alleen gedaan hebben. Gewoon om te kijken of ik het kon, want dat wist ik niet. Ik heb natuurlijk wel gegrunt, maar daar hoef je niet een hele zuivere stem voor te hebben."

In de studio-opnames zitten ook cello- en strijkerspartijen en Wijskamp wilde daar tijdens de EP-presentatie graag iets mee doen. Vandaar dat cellist Charles Belfor de singer-songwriter vergezelde tijdens de EP-presentatie. "Volgens mij liggen wij muzikaal heel erg op dezelfde lijn en het is echt hartstikke leuk. Het zijn misschien nu mijn liedjes, maar dat wil niet zeggen dat ik hem ga vertellen hoe hij het moet doen. Ik wil juist graag dat hij zijn eigen ding doet. Daar gelooft hij ook helemaal in. Dat matcht ontzettend goed." Live komt er bijvoorbeeld een stukje in The Sad Song voor waarin Wijskamp alleen zijn vocalen gebruikt en Belfor de cello bespeelt. "Met een cello kun je hele andere dingen doen. Je kunt invloeden uit klassiek halen, maar met een cello kun je ook weer ontzettende herrie maken."

Grote Prijs Van Nederland

Belfor vergezelde Wijskamp niet alleen tijdens de EP-presentatie. De singer-songwriter vroeg de cellist ook mee naar de Grote Prijs Van Nederland, waar Wijskamp het tot de kwartfinale schopte. "Dat was echt te gek. Dat ik mee mocht doen beschouwde ik al als een prijs. Ik heb me vroeger met bandjes ook wel ingeschreven voor de Grote Prijs, maar ik had er nog nooit aan meegedaan. De kwartfinale was in het Metropool in Hengelo, wat natuurlijk al een fantastische zaal is." Daarnaast kreeg Wijskamp veel aandacht uit de pers en leerden veel mensen zijn muziek kennen. De organisatie van de Grote Prijs van Nederland organiseerde voor alle kwartfinalisten en iedereen die verder kwam, ook veel workshops over bijvoorbeeld studio-opname en social media. Verder mocht Wijskamp ook naar de Nationale Muzikantendag en had hij veel aan het nuttige jurycommentaar.

Om zich voor te bereiden op de Grote Prijs Van Nederland pakte Wijskamp het anders aan dan gebruikelijk. "Ik ben niet zo heel erg van het oefenen. Dat komt waarschijnlijk omdat ik al een tijdje muziek maak. Dan word je daar misschien een beetje lui in. Ik heb mezelf eigenlijk een schop onder mijn kont gegeven. Die Grote Prijs Van Nederland, daar doen niet de minsten aan mee. Wil ik daar tussen staan, moet ik toch wel echt heel hard gaan werken. Ik heb echt elke dag geoefend en ook daar weer heel hard van geleerd. Ik ben daar ook ontzettend van vooruit gegaan, althans, vind ik zelf."

Helaas haalde de singer-songwriter de halve finale net niet. Groninger Martyn Ell haalde het tot de halve finale en Jürgen Visser  schopte het met zijn band de Linkse Hobby's zelfs tot de finale die op 7 december in De Melkweg, Amsterdam, plaatsvindt. Er was geen sprake van echte concurrentie tussen de Groningers. "Iedereen in Groningen... De sfeer is ontzettend goed. Heel gezellig. Eigenlijk klikte het ook meteen met Martyn Ell. Jürgen kende ik al langer. We hebben vaker samen opgetreden, we staan samen ergens op een verzamel-cd. Jürgen heeft ook meegedaan met mijn EP-presentatie. Om in de halve finale te komen, konden mensen ook stemmen. Jürgen was ook heel erg supporterig: 'Stem op Armand, want ik doe niet aan stemmen.' Dat was allemaal heel sportief."

Wijskamp zelf heeft ook alleen maar goede woorden voor zijn voormalige concurrenten. Over Visser zegt hij bijvoorbeeld: "Eerlijk gezegd denk ik dat hij nog wel een goede kans maakt ook. Ik zat best wel in een sterke kwartfinale. Sofia Dragt is heel erg goed, hele aardige meid. Tsjongejonge, echt een talent hoor. Jürgen ook. Ik denk dat Sofia iets verder is, maar Jürgen heeft ook echt potentie hoor. Die gast heeft echt een mooie stem."

Starting Over

De EP die Wijskamp recent presenteerde is stiekem al sinds juni uit. Voor Starting Over werkte de singer-songwriter samen met Amerikaan Daniel Lockhart, met wie hij in contact kwam via soundcloud. De muziek op zijn soundcloud-pagina, bleek aanleiding voor Lockhart om een liedje te schrijven dat Wijskamp mocht inzingen. Wijskamp dacht zelf eerst: "Uhhh oke... Ik kan helemaal niet zo goed zingen. Waarom ik?" Maar gelukkig kon Lockhart hem overtuigen. Als gevolg zong Wijskamp Lockharts Ain't A Sad Song in en verzorgde Lockhart op zijn beurt de strijk- en cellopartijen op Softly Unspoken en Kiss The Light. Wijskamp hoopt nog wel een tijdje met de Amerikaan samen te werken en heeft inmiddels alweer een nieuw liedje van hem gekregen.

De thema's op de EP zijn allemaal te herleiden naar Wijskamp zelf. "Zoals ik er in sta, ben je als singer-songwriter echt jezelf. Ik denk dat het dan ook goed is om over jezelf te schrijven. Over dingen die je bezig houden, dingen die je voelt, dingen die je meegemaakt hebt. Soms verander ik een 'hij' door een 'zij'. In principe is alles, ook als dingen verhaaltjes zijn, altijd wel gebaseerd op dingen die ik zelf meegemaakt heb. Voor mij werkt een liedje alleen als het voor mij ook iets betekent."

De titel van de EP, Starting Over, is te herleiden naar Wijskamps nieuwe start in Groningen. Hij kreeg een nieuwe vriendin, liet allemaal vrienden achter en begon aan een solo-carrière: "Het is wel 200 kilometer. Je houdt wel contact met je vrienden, maar je ziet elkaar toch veel en veel minder. Dat betekent dat je eigenlijk een nieuwe vriendenkring moet opbouwen hier. De muziek is ook nieuw, in je eentje. Het is mijn eerste EP. Ik vind het heel logisch dat hij ook Starting Over heet." Het gelijknamige nummer heeft het niet tot de EP gehaald. Wijskamp vond het nummer aanvankelijk niet goed genoeg, maar heeft het nummer reeds aangepast en is er inmiddels wel tevreden over.

In de toekomst hoopt Wijskamp gewoon door te gaan met liedjes schrijven, de samenwerking met Belfor voort te zetten en te kijken waar de weg toe leidt. Door bijvoorbeeld iets met composities van Belfor te gaan doen, "elkaar eens te challengen" en nieuwe nummers te schrijven met andere invloeden, bijvoorbeeld unplugged rock-achtige nummers met invulling van cello. Maar dan wel anders dan je zou verwachten. Voor 2014 heeft Wijskamp al een set optredens staan en hij hoopt vooral heel fanatiek door te gaan.