Wat begon als een instrumentale band genaamd Proton, groeide uit tot de huidige samenstelling van The Rising Sun. Sebas, Abel en Aditya speelden samen in die eerstgenoemde band voor een schoolproject. De heren doen allemaal een muziekopleiding op het Noorderpoort College, school voor de kunsten in Groningen en moeten elk jaar als eindproject een optreden verzorgen en een nummer opnemen. Joey, de zanger, kwam een jaar later op dezelfde opleiding en het drietal vond hem zo goed dat hij werd gevraagd erbij te komen. Het idee voor een reggaeband was toen al ontstaan.
Met een toetsenist was de band compleet. Deze deelde echter niet het enthousiasme en de muzieksmaak van de anderen en vertrok al snel. Als viertal ging de band verder totdat Stephan in beeld kwam om voor datzelfde eindproject de pianopartijen in te spelen. Tijdens het repeteren werd snel duidelijk dat het paste: “Na anderhalve minuut stopte iedereen met spelen en zeiden de jongens tegen elkaar: “hem willen we erbij”,” legt toetsenist Stephan uit.
Boerderij op het platteland
Afgelopen zomer is het vijftal een week richting het Groningse platteland getrokken. “We hadden Duits bereik op de telefoon, dan weet je genoeg,” lacht Stephan. Via een bandlid kenden ze een ouder echtpaar dat daar een boerderij bezit. Die vonden het gezellig om de jongens over de vloer te hebben. Stephan: “We hielpen ze een uurtje of twee per dag mee met klusjes rondom het huis. In ruil daarvoor hadden we een eigen ruimte om te spelen, slapen en bier te drinken.”
Hun vriendschapsband is erg belangrijk legt de toetsenist uit: “Het maakt ons sterk. We kunnen elkaar aanspreken op bepaalde dingen, maar daarna is het ook snel weer goed.” Volgens bassist Aditya was het een soort kennismakingsweek als band zijnde: “We hebben veel nieuwe ideeën opgedaan en dingen geprobeerd. Alles is later gebruikt in andere nummers. Daar kregen we het gevoel van 'zo willen we zijn als band en vanaf hier gaan we verder'.
California reggae
Aditya is bandlid vanaf het eerste uur, maar weet niet hoe ze op hun muziekgenre zijn gekomen: “Het duurde een tijdje voordat we wisten hoe reggae en rock precies samen moesten klinken en voordat we een goede samenhang hadden. Het begon eigenlijk met funk, iets compleet anders.” Volgens Stephan is reggae wel de basis bij de meeste liedjes: “Soms beginnen we lekker rustig met een gitaartje, komen de toetsen eroverheen en knallen we erin met het refrein. Het verschilt elke keer, maar we zoeken een goede samenhang.”
Inspiratie halen ze niet uit bands. Ze zijn erg geïnteresseerd in de stijl van de California reggae. “Waar ik normaal naar luister zijn singer-songwriters en verder ga ik veel naar technofeestjes. Het is wel lekker dat wat we met de band doen compleet anders is. Ik ben dan niet heel de tijd bezig met hoe andere bands het doen,” legt Stephan uit. Verder spelen de bandleden allemaal nog in andere formaties. Aditya: “Ikzelf speel nog in vier andere bands met verschillende stijlen zoals disco, hiphop en new soul. Onbewust halen we inspiratie uit die andere bands om te gebruiken voor The Rising Sun.”
Zon tijdens repetities
In het begin was de naam voor de band Plastic Ocean. “Na twee weken hebben we die naam veranderd. We wilden iets met Orange Sun,” zegt Aditya. Tijdens een repetitie kregen ze ineens een ingeving: “Elke keer als we aan het repeteren waren of een optreden hadden, dan scheen de zon naar binnen. Na afloop werd het vaak regenachtig. We dachten toen aan The Rising Sun en we wilden het nog een keer uitproberen voordat we zeker waren. Toen vervolgens de zon weer doorkwam was het duidelijk, vertelt hij verder. “Daarnaast zijn we ‘rising’ dus dat past erbij. Stephan: “Zodra we echt bekend zijn kunnen we er misschien The Steady Sun van maken.”
Energie en ervaring
“Afgelopen woensdag hebben we feedback gehad van Segal, de ervaren vocalist van het Arnhemse Leeways. Hij gaf ons een schop onder de kont, want we moeten meer energie leggen in de show,” aldus Aditya. “Die energie kwam er”, lacht Stephan. “Ik heb de bijnaam ‘toetsaap’ door mijn drukke gedrag achter de toetsen, maar na die dag had ik gewoon spierpijn.” Aditya vindt dat ze zich moeten ontwikkelen door op te treden: “We moeten veel meer spelen en podiumervaring opdoen als band zijnde. Daarnaast moeten we nadenken over hoe we overkomen op het podium.”
POPgroningen Talent Award
Stephan merkt dat ze soms al herkend worden in het Groningse muziekwereldje: “Sinds wij de voorrondes hebben gewonnen, word ik aangesproken en herkend.” Ook Aditya merkt dit: “Mijn bijnaam is BMOB (Black Man On Bass) en zo word ik steeds vaker aangesproken. Dat geeft een leuk gevoel en dat is waar ik naartoe wil werken, dat mensen me kennen.”
Zoals het een bescheiden band betaamt, zeggen ze dat ze het niet verwacht hadden de halve finale te bereiken. Ze zijn onder de indruk van hun tegenstanders en vinden het leuk met ze in de halve eindstrijd te staan. Aditya: “We willen dat mensen bij de finale weten wie we zijn en over ons praten, of we daar nu wel of niet naartoe mogen. Tijdens de halve finale kunnen we keihard laten zien wie wij zijn.” Stephan vertelt dat de band er wel over nadenkt: “We hebben het al over onze kansen gehad. Het zou sowieso vet zijn om in Vera te staan.” Als finalist mag je daar namelijk je kunsten vertonen.
Dromen over DWDD
Of ze nu wel of niet de prijs binnenhalen, de jongens zien wel wat er op ze afkomt. Wel vinden ze het essentieel om initiatief te nemen: “We moeten nu bijvoorbeeld gratis optredens verzorgen. Eerst gaan we investeren en daarna kan zich dat uitbetalen. Van het begin af aan heb ik er vertrouwen in gehad,” zegt Aditya. Hij droomt al over een optreden bij De Wereld Draait Door: “Die minuut die je daar krijgt is echt zo belangrijk. DWDD was al ons doel vanaf het begin. Het is moeilijk om daar te komen.” De bassist is zelf fan van Chef’ Special en heeft gezien hoe zij omhoog schoten na hun optreden daar: “Als zij dat kunnen, moeten wij dat ook kunnen.”