Voor veel vaste bezoekers van bijvoorbeeld Pand48 en Paradigm, waar jij een resident bent, is jouw geluid erg eigen en herkenbaar. Kun je voor de mensen die jou nog niet kennen als dj en producer uitleggen waar Freak Strano voor staat?
Wigbold: “Ik produceer al sinds mijn twaalfde. Sinds een tijdje zit ik bij Klopfgeist en daar ben ik ontzettend blij mee. Ik ben lange tijd erg onzeker geweest over mijn muziek. De eerste plaat die ik op het label heb uitgebracht is daarom erg belangrijk geweest. Het heeft mij veel zelfvertrouwen gegeven. In mijn werk, zowel als dj als producer, zijn melodielijnen altijd erg van belang geweest. Ik hou niet van 'recht toe, recht aan beats', dat laat ik liever aan anderen over. Nee, ik moet echt de diepte in. Het moet een trip worden en dan niet eentje waar je meteen helemaal debiel van wordt, maar meer een trip in de vorm van een reis of een avontuur. Ik pin me daarnaast niet graag vast op een bepaald genre. Ik draai bijvoorbeeld in mijn set zowel deephouse, als dub maar ook techno en progressive. Als het past, misschien zelfs een UK Bass plaat. Iedere plaat moet speciaal zijn. Daarbij hoeft het niet per se lekker in elkaar over te lopen. Ik vind het mooi om mensen af en toe op het verkeerde been te zetten.”

 

Wigbold: “We hebben elkaar ontmoet via A Liquid Landscape. Ik ben al tijden fan van hun muziek en tevens bevriend met de bandleden. Dat geldt ook voor Lex. Hij heeft voor hen ook een videoclip gemaakt. Op een gegeven moment ging Lex steeds vaker met ons mee op stap en zo kwam hij ook in aanraking met mijn muziek. Het was geloof ik dan ook in een dronken bui dat we besloten dat we iets samen moesten gaan maken, haha.”
 

Vesseur: “Mijn ideeën ontstaan altijd als ik dronken ben, haha. Nee, maar ik luisterde trouwens vroeger best veel trance-achtige dingen en op de middelbare school ook naar ambient. Later is dat omgeslagen naar hardcore en screamo. Ik vond het daarom ook leuk om jou te ontmoeten, Freek. A Liquid Landscape zit echt een beetje in de Pearl Jam-hoek, maar ook wel met een been in de dance-wereld. Ik dacht altijd dat dit twee gescheiden dingen waren. Toen ik met hen uitging en meer naar dance ging luisteren, kwam ik erachter dat die twee dingen echter prima samen gaan.

Op een gegeven moment kwam ik dus op het idee om een videoclip te gaan maken voor Freek. In eerste instantie was het een abstract idee. Ik wilde iets gaan doen met nieuwe plug-ins en had een meer vj-gerichte aanpak in gedachten. Hierbij zouden vlakken en lijnen een belangrijke rol moeten gaan spelen. Ik was in die periode ook aan het onderzoeken of dat wat voor mij was, dat vj'en. Later ontstond pas het idee voor echt opgenomen beelden. Achteraf gezien is het eindproduct daardoor ook interessanter geworden, voor zowel Freek als voor mij.”

 

Wigbold: “Ik denk dat we bij de plaat en de titel allebei wel een bepaald idee hebben. Ik heb de plaat zo genoemd omdat, hoe moet je dat zeggen... Er zit een deel in de track, het middenstuk, en daarna knalt het er in een keer in. Na een korte periode valt dit dan weer weg. Er zit zo'n extreme piek in die clip. Memory Gap is een stukje dat je verliest. Je kunt jezelf soms zo kwijt raken op de dansvloer dat je jezelf even verliest. Dat is het idee een beetje achter die plaat. Klein beginnen en daarna groots opbouwen om dat gevoel uit te kunnen drukken.”
 

Vesseur: “We hebben hier ook veel over gehad. Ik had het beeld dat in de videoclip zo prominent aanwezig is, al lange tijd in gedachten. We kwamen op een gegeven moment op die 'holy powder' en daar zijn we omheen gaan werken. Ik heb met die kleur-explosie als het ware de climax proberen te visualiseren. Er zit verder ook veel symboliek in de videoclip. Het verhaal van de clip bestaat als het ware uit een aantal aspecten: Freek in het wit, Freek als persoon zoals we hem hebben gefilmd, de schelp en de wortels. Deze aspecten hebben een relatie tot elkaar, maar tegelijkertijd is er geen interactie.”
 

Wigbold: “Maar Lex, vertel eens, waar gaat het dan volgens jou eigenlijk precies over?”

Vesseur: “Het gaat echt om die bliss, die pure gelukzaligheid maar ook over het ontstijgen van het eigen lichaam. Tegelijkertijd gaat het ook over het gronden, om de wortels. Het tussen twee fases in zitten.”
 

Wigbold: “Een beetje jezelf verliezen?”
 

Vesseur: “Ja ook, alleen voor mij gaat het echt om het gronden. Maar die twee hebben wel verband met elkaar.”

 

Wigbold: “Er komt een album aan waar ik het komende jaar volledig mee bezig ga. Het album zal waarschijnlijk iets van tien platen bevatten, een aantal daarvan komen in de tussentijd misschien ook al uit. Het album zal veel werk gaan bevatten dat niet per se dansvloer-gericht is. Het moet dan ook een concept-album worden wat je van voor naar achter kan luisteren en andersom. Ik heb er nu alle tijd voor dus dat wordt mijn uitdaging voor het komende jaar. Ik wil daarnaast steeds meer naar een volledige dj-set toe, waarbij ik misschien over een jaar of anderhalf jaar alles volledig live ga spelen. Die stappen wil en moet ik echt gaan maken. De voornaamste focus ligt echter wel op het produceren. Verder heb ik erg veel zin in mijn eerstvolgende optreden op Paradigm!” 

 

Vesseur: “Ik denk dat ik daar ook de bands voor uitzoek. Op een paar uitzonderingen na, komen de meeste acts waarmee ik werk niet naar mij toe en andersom ook niet. Je vindt elkaar gaandeweg. Dit was zeker het geval met A Liquid Landscape en ook met Freek. Het persoonlijk werken met mensen vind ik erg belangrijk, het is ook essentieel voor de kwaliteit die ik voor ogen heb. Met Freek werken is echter heel anders dan bijvoorbeeld met Fons (Herder van A Liquid Landschape, red). Dat de artiest persoonlijk betrokken is hoeft echter niet te betekenen dat die persoon ook in de clip hoeft te spelen. Het zijn echter wel de projecten waarbij ik zo'n persoonlijke band heb met de artiest dat ik ook de vrije hand krijg, die ik het leukste vind om uit te voeren.”

  

Vesseur: “Ik ben bezig met plannen voor een eigen film. Dit moet een korte film worden van vijf tot acht minuten. Wat ik heb onderzocht in de videoclip van Freek komt daarin terug, maar ook elementen uit het werk voor A Liquid Landscape en Kensington Arms zullen een belangrijke rol spelen. Het is een soort van opsomming en uitkomst van wat ik het afgelopen half jaar heb gedaan. Het zit nog wel in de ideeën-fase hoor, ik heb een aantal dingen op papier staan. Ik wil, net zoals in mijn videoclips, in een korte tijdspanne een verhaal vertellen met mooie beelden. Het gaat daarbij niet eens zozeer om het visuele aspect, maar echt om de sfeer die je neerzet. Dat is ook wat een videoclip goed maakt: de essentie of het gevoel wat de kijker raakt.”