Noorderslag vindt zaterdag alweer voor de vijfentwintigste keer plaats. Voordat er Eurosonic was, was er Noorderslag en men kan merken dat na 25 jaar het showcase festival met enkel Nederlandse bands niets aan kracht heeft ingeboet. In tien zalen treedt de crème de la crème van de Nederlandse muziek op, in totaal iets meer dan vijftig bands. Ook wordt de felbegeerde Popprijs uitgereikt, gewonnen door Caro Emerald, wat eigenlijk voor niemand als een echte verrassing komt.

Moss mocht in de grote zaal van De Oosterpoort de avond beginnen. Moss maakt een beetje dromerige indie poprock die superstrak en ontzettend goed wordt uitgevoerd: de muzikanten zijn echt van wereldklasse. De band heeft in 2010 dan ook een erg goed jaar gehad en refereert er tijdens het optreden meerdere malen aan. Je krijgt zelfs de indruk dat Moss van dit optreden de ultieme toegift van een heel jaar fantastische optredens maakt. Het hoogtepunt komt tijdens het laatste nummer wanneer de band met VIER extra drummers de zaal echt helemaal ondersteboven speelt.

Skip & Die 's optreden in de Oosterpoort is heftig cool: zuid Afrikaanse rap, vuige beats en veel bass en de prominente frontvrouw Cata Pirata spettert op het podium en spuugt vuur. Het publiek en de heren van The Opposites, ook aanwezig als bewonderaars, kunnen het zeker waarderen, M.I.A. kan beter uitkijken.

Het valt niet te ontkennen dat MakeBelieve succesvol en talentvol is, door het hele land spelen ze in uitverkochte zalen voor hordes uit hun plaat gaande tieners. MakeBelieve weet heel goed hoe je ‘music for the masses’ maakt. De meeste nummers van de set zijn supercatchy en de muzikanten weten strak te spelen en tegelijkertijd de ‘top 100 rock-moves’ integraal uit te voeren. MakeBelieve is geweldig in zijn niche en zet bewonderenswaardige prestaties neer, maar vindt op Noorderslag niet het geschikte publiek om er een memorabele show van te maken.

In de kleine zaal van De Oosterpoort tref je de folkpop singer-songwriter Lucky Fonz III samen met zijn band De Felle Kleuren. Lucky Fonz is eigenlijk qua performance eerder een cabaretier. Hij maakt langzame maar erg grappige Nederlandstalige liedjes, zoals de hit Ik Heb Een Meisje, die je continu in de lach doen schieten. Maak af en toe zet de band de versnelling erin en wordt de muziek ook zeer dansbaar! Over het algemeen genomen is Lucky Fonz' muziek een beetje country/saloon achtig. Het wordt zeker saloon als hij de gitaar verruilt voor de zwarte vleugelpiano die de hele rechterkant van het podium overheerst.

In de vrij goed verstopte Hooghoudt-zaal vind je de verrassing van de avond: Palmbomen. Deze psychedelische electronische indiepop eenmansact zet echt een geweldig optreden neer die iedereen gelijk vanaf het begin keihard aan het dansen zet. Tijdens het optreden staat Palmbomen, de alias van de Amsterdammer Kai Hugo, in een soort kooi waarop felle LED-lampen zijn gemonteerd die alle kleuren van de regenboog kunnen laten zien. Dit, in combinatie met de live vocals die Hugo via een distortion amp stuurt, maakt dat als je even te moe bent om te dansen ook een intrigerende podium performance hebt om naar te kijken.

Iedereen weet het al: I Am Oak is gewoon goed. Of het nou over muziek of live optredens gaat. Hier valt niet zo veel aan toe te voegen behalve dat de band van indiefolk singer-songwriter Thijs Kuiken niet alleen heel erg goede muzikanten zijn, maar ook heel grappig zijn en over stand-up comedy talenten beschikken. Dat hebben de bezoekers van de Patio in levende lijve ondervonden en dat beviel ze best prima.

Het stempel ‘Serious Talent‘ werpt duidelijk zijn vruchten af. Bij alle door 3FM opgepikte bands is het druk. Ook voor Handsome Poets staat een jong en enthousiast publiek te wachten in de hal van de Oosterpoort. Een warm bad dus voor de ietwat nerveuze band uit Gouda. Maar het is zo braaf! Nergens lekkere uitschieters of noemenswaardige verrassingen. Van de strakke podiumpresentatie is ook weinig over, de muzikanten staan wat houterig achter hun instrumenten terwijl de zanger nerveuze dansjes voor op het podium maakt. Dus toch weer een dertien in een dozijn bandje.

In de grote zaal van de Oosterpoort wordt iets voor middernacht de Popprijs uitgereikt, aan jazzpop zangeres Caro Emerald. Het nieuws dat zij deze prijs zou winnen was reeds al dagen zo niet weken uitgelekt maar dat maakt het niet minder bijzonder. Caro Emerald heeft terecht deze prijs mogen ontvangen, die uitgaat naar de artiest die het meest heeft bijgedragen aan de Nederlandse muziekindustrie. In haar geval is het eerder een publieksprijs dan een oeuvreprijs, omdat ze eigenlijk pas net haar carrière is begonnen. Met haar debuutalbum Deleted Scenes From The Cutting Room Floor heeft ze Europa veroverd – en daarom woensdag ook een EBBA award gewonnen, de prijs voor in Europa doorbrekende debuterende artiesten – en alleen in Nederland al ruim 200.000 platen verkocht. Een waardige winnares dus.