“Wij blijven gewoon muziek maken”

Interview met singer-songwriter Annemarieke Coenders

Tekst: Ingrid de Vries ,

Maar liefst vijftien jaar maakte Annemarieke Coenders deel uit van het succesvolle folkduo Ygdrassil. Sinds 2008 werkt zij samen met drummer Wim Sebo; in september 2010 is hun album Go uitgekomen. Coenders is bezig met muziek sinds haar zeventiende en heeft opgetreden op diverse podia in binnen- en buitenland. In het café van de Usva heeft onze verslaggever Ingrid de Vries een gesprek met haar.

Interview met singer-songwriter Annemarieke Coenders

Maar liefst vijftien jaar maakte Annemarieke Coenders deel uit van het succesvolle folkduo Ygdrassil. Sinds 2008 werkt zij samen met drummer Wim Sebo; in september 2010 is hun album Go uitgekomen. Coenders is bezig met muziek sinds haar zeventiende en heeft opgetreden op diverse podia in binnen- en buitenland. In het café van de Usva heeft onze verslaggever Ingrid de Vries een gesprek met haar.

Tijdens GrunnSonic stond Annemarieke Coenders samen met Wim Sebo en trombonist Obed Brinkman in café Buckshot. Hun optreden maakte een ontspannen indruk. Tussen de nummers door praatte Coenders gemoedelijk met het publiek. Het was alsof wij in haar huiskamer stonden, in plaats van in een vol café. “Dat is eigenlijk ook wel de bedoeling,” legt Coenders uit: “We doen natuurlijk ons best als we optreden, maar het fijnst is om daarbij ontspannen te zijn. Sommige bands leggen veel meer de nadruk op het performen. Wij maken gewoon onze muziek.”

Voor iemand met een folk-achtergrond lijkt de keuze voor een trombonist niet meteen voor de hand te liggen. Toch heeft Coenders hier bewust over nagedacht: “Wim en ik vormen samen de band en soms zijn daar gasten bij. Zo werken we ook met een violist. Maar ik houd daarnaast heel erg van warme blazers. Een blaasinstrument roept een mooie sfeer op dat heel erg past bij wat we doen en het geluid van een trombone vind ik erg mooi.”

Coenders kent Wim Sebo al sinds de jaren negentig. Ygdrassil werd toen gevraagd om mee te zingen met zijn band. Later kwam ze Sebo tegen tijdens een avond waarop hij muziek verzorgde bij poëzie. “Op dat moment dacht ik: 'He, hij doet iets wat heel mooi past bij het materiaal wat ik heb liggen.' Ik nam een demo voor hem op en vervolgens zijn we samen aan de slag gegaan. Wat Wim doet is zo wezenlijk. Niet alleen is hij drummer, maar hij werkt ook met andere geluiden. Hij is niet iemand die de hele zaak voltimmert, maar hij voelt juist haarfijn aan wat er allemaal kan én wat er niet hoeft.”

Om hun muziek tot zijn recht te laten komen, houdt Coenders rekening met de setting. Ze wil graag op plekken spelen waar mensen vooral komen om naar de muziek te luisteren. “Je kunt niet verwachten dat iedereen stil is in een kroeg waar iedereen vrij in- en uitloopt. Maar als mensen door de muziek heen praten, valt dat bij ons extra op. Eigenlijk vind ik het gewoon het leukst als we de mensen stil krijgen.”

Coenders straalt plezier uit als ze praat over muziek. Ze houdt van de muziek van Neil Young en Joni Mitchell. Ook wordt ze geïnspireerd door andere muzikanten, zoals Robert Wyatt en de Amerikaanse singer-songwriter Nina Nastasia. Bij laatstgenoemde heeft Coenders afgelopen herfst in het voorprogramma gestaan. “Nina Nastasia is in Nederland niet superbekend, maar bij een bepaalde groep heel erg gewaardeerd. Het was heel leuk om dat voorprogramma te doen.”

Bij Ygdrassil maakte Coenders akoestische en tweestemmige muziek. Voor de buitenwereld komt het misschien over alsof zij muzikaal gezien een andere weg is ingeslagen. Toch is dat niet helemaal waar. “Bij Ygdrassil waren we heel erg bezig met het samen zingen en het bereiken van een interessante harmonie. Ik zing nu alleen en dat is een andere manier van werken. Ook maak ik nu muziek met een drummer, dat geeft een andere sfeer. Toch zijn de nummers die ik op dit moment schrijf niet wezenlijk anders dan de nummers die ik voor Ygdrassil schreef.”

Een boodschap of moraal hoeft Coenders niet zo nodig uit te dragen. Het interpreteren van haar nummers laat ze liever over aan het publiek: “In mijn teksten probeer ik helemaal niet om dingen van tevoren uit te leggen. Je hebt heel veel singer-songwriters die dat wél doen bij een optreden, maar ik denk dan: 'Ja, maar nou weet ik al waar jouw lied over gaat'. Ik doe dat liever niet. Meestal horen mensen niet meteen waar onze nummers over gaan. Dan hebben ze bij een volgend optreden ook nog wat leuks om op te letten.”

Veel nummers van Annemarieke Coenders en Wim Sebo zijn natuurlijk ook terug te luisteren op het album Go dat zij in september 2010 hebben uitgebracht. Dit album is enthousiast ontvangen: nog steeds verschijnen er lovende recensies. De inspiratie voor sommige nummers haalt Coenders uit het dagelijks leven. “Ik wil gewoon graag muziek maken en dan is er meestal wel een onderwerp waarover je het kunt hebben. Ik werk ook associatief; ik werk dan van de ene zin naar de ander. Op die manier wordt dan een lied opgebouwd. Op een gegeven moment had ik een hele verzameling nummers. Omdat Wim een studio in huis heeft, konden we in alle rust aan onze plaat werken.”

Na twee jaar te hebben gewerkt aan Go, blijven Coenders en Sebo plannen maken voor de komende tijd. Er wordt volop nagedacht over een volgende cd. “Ik heb al een aantal nummers geschreven die Wim en ik ook al live spelen. We willen ruimte maken om deze nummers op te nemen. Verder wil ik ook kijken of het lukt om weer op leuke plekken te spelen. Ik speel sowieso een keer per twee maanden in the Songclub van Café Marleen. Daarin laten singer-songwriters een nieuw en een ouder lied horen aan het publiek.”

Coenders geeft de voorkeur aan de intimiteit van een kleinere zaal; grote zalen vindt ze niet per se fijn om in te spelen. “Met Ygdrassil hebben we weleens in Paradiso gespeeld en in De Oosterpoort. Afgelopen zomer speelden Wim en ik op Folkwoods in een grote tent. Dat er toen veel mensen waren, vond ik heel leuk. Maar ik moet er niet aan denken om zo beroemd te zijn dat je alleen nog maar in een zaal als Ahoy kunt optreden. Die schaal vind ik niet prettig; zo'n meute en dan één iemand met een band.”

Tenslotte geeft Coenders aan dat ze graag wil blijven optreden op goede podia, maar dat ze er tegenaan loopt dat programmeurs minder mogelijkheden hebben omdat er minder subsidie beschikbaar is. “Sommige plekken waar ik met Ygdrassil speelde, bestaan niet meer of worden gebruikt voor andere soorten muziek. Ook trad ik veel op binnen de folk-wereld, maar wat Wim en ik doen valt niet onder de traditionele folk. Hierdoor vallen er ook weer plekken af.”

Ondanks dit alles blijft Coenders plezier houden in het maken van muziek. “De reden dat ik muziek maak, is dat ik dat zelf heel prettig vind. Dat er in de culturele sector steeds minder gewaagd wordt geprogrammeerd vind ik jammer. Maar wij blijven gewoon muziek maken.”

Op www.annemariekecoenders.nl blijf je op de hoogte van optredens en het laatste nieuws.