Seth Troxler: the weird prince of ‘sexiness’

Detroit, Berlijn even om de hoek, Leeuwarden uit de hoek

Johanz Westerman (tekst) & Niels Cornelis Meijer (foto's) ,

Wederom was Technootjes in Simplon uitverkocht. Niet zonder reden, want de jonge technogod Seth Troxler was van de Olympus naar beneden gekomen om ons te vermaken met funky house en techno grooves, voorzien van een vleugje psychedelica. Een goed verzorgde reis naar Troxler’s buitenaardse bestemmingen

Detroit, Berlijn even om de hoek, Leeuwarden uit de hoek

Wederom was Technootjes in Simplon uitverkocht. Niet zonder reden, want de jonge technogod Seth Troxler was van de Olympus naar beneden gekomen om ons te vermaken met funky house en techno grooves, voorzien van een vleugje psychedelica. Een goed verzorgde reis naar Troxler’s buitenaardse bestemmingen.

Seth Troxler (Detroit/Berlijn) is iemand met een bepaalde cult-status binnen de techno-scene. Als je zijn Miami filmpje op youtube ziet weet je ook waarom. Hij is prettig gestoord op een vermakelijk manier. En zo draait hij ook. Zo iemand wil je er graag bij hebben op je feestje, helemaal als DJ. Op zijn Facebook omschrijft hij zijn genre grappend als ‘sexiness’. 


Seth Roxler - WMC 2010

Veel kracht zit in zijn performance. Hij staat zelf vier uur lang losjes mee te bewegen op zijn muziek, die doorspekt is met spacegeluiden en (eigen) vocalen. Sexy als zijn stadgenoot Blake ‘the prince of techno’ Baxter in zijn vroege dagen. De ritmes rollen lekker losjes maar zijn toch vol percussieve complexiteit, ook al zoals in de vroege techno uit Detroit. En elders hoor je een duidelijke referentie aan de housepionier Frankie Knuckles met zijn onvolprezen ‘Baby Wants To Ride’. Qua sfeer waan je je soms bijna weer eind tachtig, vroege jaren negentig, toen house en techno hun bestaansrecht verwierven. Het tempo heel funky rond de 125 BPM, om soms met eenzelfde blijdschap als Kevin Sounderson’s Good Life. Muziek waarmee je het goed doet op de Balearen en die toegankelijk genoeg is voor in menig reguliere club, maar ook in een underground setting goed tot zijn recht kan komen.

Helemaal underground was de bovenzaal, waar een aantal DJ’s van digitale label Klopfgeist zich presenteerden. De meest uitzonderlijke muziek die ik heb gehoord deze avond kwam uit de koker van de Haagse deejay Sigward. Veel afwijkende ritmepatronen (weinig 4x4) en een bijzondere invulling met donkere vocoders, spacegitaar, analoge synth geluiden en muzikale breakdowns. Toch waren hier minder bezoekers en ook beneden begon het tegen vijf uur, tijdens de set van Troxler, al een beetje leeg te lopen. Maar een harde kern bleef om getuige te zijn van een onvergetelijke avond waarin Berlijn en Detroit even om de hoek waren.