Voor de derde keer organiseren Plato en de Oosterpoort het Plato Planet Festival. 21 bands uit Nederland en België presenteren op vier podia hun nieuwe albums. De vorige twee edities waren drukbezocht en ook dit keer is het gezellig druk in de Oosterpoort. Er is een zeer gevarieerd aanbod, van singer/songwriter tot soul en van reggae tot indie-rap.

Na twee jaar bij El Pino & the Volunteers te hebben gespeeld, besloot Harm Goslink het zelf te gaan doen. Met grotendeels zelf vervaardigde instrumenten speelt hij een mix van folk en blues. Het optreden tijdens Plato Planet maakt nieuwsgierig naar zijn onlangs uitgebrachte debuutalbum ‘Stil leven’. Let vooral op de overtuigende teksten.

Bert Hadders en de Nozems zijn voor menig Plato Planet bezoeker geen onbekenden! Met zijn vaste begeleidingsband De Nozems weet Bert Hadders het Groningse publiek immer te boeien. Het is jammer dat het soms moeilijk te verstaan is, want de teksten zijn even melancholisch als aansprekend. De ervarenheid van de muzikanten is terug te horen in het mooie samenspel en strakke geluid. In mei brachten ze hun debuutalbum Over de Badde uit. Een plaat die de potentie heeft om ook buiten de noordelijke provinciën te scoren.

Can I Come By? is de titel van het onlangs bij Excelsior verschenen debuutalbum van de Nijmeegse singer/songwriter Lea. Haar catchy nummers liggen prettig in het gehoor, met fijne gitaarrifjes en harmonieus samenspel. Qua stijl is het een mix van folk en americana. Op jonge leeftijd raakte Lea geïnspireerd door onder andere Fiona Apple en Emmylou Harris, wat goed terug te horen is.

De term soul diva is wat Shirma Rouse betreft helemaal op zijn plek! Met haar weergaloze stem weet de van oorsprong Antilliaanse soul diva het publiek naar haar hand te zetten. Het is soul, het is funk, het is old school en vooral heel warm en vol gezongen. Haar album Chocolate Coated Dreams ligt sinds april in de winkel.

De uit België afkomstige band The Tellers boekte al succes met hun debuutalbum Hands Full Of Ink. In oktober verschijnt het nieuwe album The Evil Eye. Zijn muziek is het beste te omschrijven als swingende popliedjes met een flinke scheut britpop. Ook voor dit album lieten de jonge gitaristen zich inspireren door onder andere The Libertines. Opvallend is het kenmerkende stemgeluid en het mooie accent van de zanger.

De band Joast is vernoemd naar zanger Joost Oskamp, die als bassist onder andere de band Taxi To The Ocean sierde. Melancholische liedjes met een tikje zoetigheid, in combinatie met de sympathieke doch serieuze uitstraling van Joost zelf, zorgen voor een aangenaam en fraai optreden. Zijn in Los Angeles (VS) opgenomen album is toepasselijk getiteld Transatlantic Hope en is sinds begin september verkrijgbaar.

Hoewel ze zelf het meest onder de indruk is van de grote piano waar ze op speelt, is het vooral het  zuivere stemgeluid van Lavalu, de alias van singer-songwriter Marielle Woltring, dat het publiek het meest bekoort. Af en toe komt de gelijkenis met de stem van Björk naar voren. Met prachtige eigen liedjes, een mix van pop, jazz en funk, ook wel omschreven als ‘art-pop’, maant de zangeres de zaal tot stilte. Haar versie van Nothing Compares 2 U van Sinead O'Connor laat een siddering door je lijf gaan.

I am Oak is een van de bekendere namen die deze keer op het programma staat. Het publiek gaat dan ook heel netjes van tevoren op de stoelen zitten, niemand gaat voor het podium staan, best bijzonder. Dan komt Thijs, de man achter I am Oak op het podium. Deze keer treedt hij alleen op, zonder band. Iedereen wordt muisstil als hij begint te zingen. Het publiek luistert geconcentreerd naar de stem van Thijs en het geluid van zijn gitaar. In zijn eentje weet I am Oak de kleine zaal van de Oosterpoort met een bijzondere sfeer te vullen. Het is zeker een van de indrukwekkendste optredens van Plato Planet.

Lola Kite is een jong driekoppig bandje die al eerder dit jaar op Noorderslag heeft opgetreden. Lola Kite is waarschijnlijk een van de verrassendste acts van Plato Planet. Het leuke is dat de bandleden steeds van instrumenten ruilen. De bassist wordt opeens zanger, de zanger wordt gitarist, en de toetsenist word bassist enzovoort. Ze maken samen dansbare muziek die bestaat uit een bijzondere mix van veel elektronica en rock.

Dez Mona is een bijzonder duo uit België dat normaal gesproken bestaat uit Nicolas Rombouts (piano, bass) en Gregory Frateur (vocalen). Dit keer is Rombouts echter vervangen door Tom Pintens van dEUS. Gregory Frateur bezit een indrukwekkende stem en weet de aandacht van het publiek goed vast te houden en spanning op te bouwen. Tom Pintens verricht goed werk door de de zang van Gregory Frateur goed aan te voelen en te begeleiden. Hun muziek doet een beetje denken aan Anthony & the Johnsons of Patrick Watson.

Beans and Fatback is een van de laatste acts en voor veel mensen al bekend van hun optreden op de Great Wide Open. Beans and Fatback weet soul en country op een gekke en gezellige manier combineren. Het publiek geniet aanzienlijk van opzwepende nummers zoals All I Think About. Als de knettergekke toetsenist Gerhardt Heusinkveldt over het podium begint te shaken dan volgt het publiek graag zijn voorbeeld en gaan de voetjes – en waarschijnlijk ook andere lichaamsdelen – van de vloer.