Het TakeRoot festival werd tot 2007 in Assen georganiseerd maar vindt nu al weer voor de vierde keer in Groningen plaats. Net als het Rhythm & Blues festival in mei is het de afgelopen jaren een beetje veranderd van een puristisch feestje voor de echte liefhebbers, in een breder georiënteerd festival waar ook veel crossover richting rock 'n' roll en zelfs alternatieve muziek is te vinden. De evenementen gaan wat dat betreft ook wel een beetje op elkaar lijken en je ziet zelfs bands die op beide festivals hebben gestaan.Aanstaande zaterdag zal het voor veel mensen moeilijk worden om keuzes te maken, want er staan een aantal hele interessante acts op het programma.
Wat te denken van Dave Rawlings Machine, de band rond Dave Rawlings en Gillian Welch en waarschijnlijk beter bekend onder de laatste naam.
Dave Rawlings en Gillian Welch spelen sinds de vroege jaren negentig samen en maakten als Gillian Welch een aantal van de mooiste americana platen die er zijn verschenen. Vooral Time (The Revelator) uit 2001 wordt gezien als een klassieker in het genre. In hun geval een mix van authentieke appalachian folk, bluegrass en country. Meestal met een wat donkere ondertoon. Na het in 2004 uitgekomen Soul Journey hebben de fans lang moeten wachten op een opvolger maar nu is er dan opeens de Dave Rawlings Machine met A Friend Of A Friend waarin Dave Rawlings meer op de voorgrond treedt en de liedjes voornamelijk van zijn hand komen. Tijdens TakeRoot zullen ze ongetwijfeld voornamelijk putten uit materiaal van de nieuwste plaat, maar hopelijk zal er ook wat ouder werk met Gillian Welch als lead-zangeres worden gespeeld.
Het concert van Dave Rawlings Machine valt, helaas helaas, samen met dat van Wilco, toch de grootste naam in het programma. Wilco is onbetwist de topper als het aankomt op het geslaagd samenvoegen van alternatieve gitaarmuziek en roots- en americana invloeden. De band is in 1994 ontstaan uit de as van het te vroeg uit elkaar gevallen Uncle Tupelo . Een band die gezien wordt als één van de grondleggers van het alternatieve country genre. Uncle Tupelo had twee kapiteins op één schip in de vorm van frontmannen Jay Farrar en Jeff Tweedy, waarbij de eerste verder ging met Son Volt en de laatste, samen met de andere Uncle Tupelo leden, Wilco heeft opgericht. Wilco heeft sinds 1994 een tiental platen gemaakt waarbij de invloeden en stijlen nogal verschillen, ze worden daarom wel eens het "Amerikaanse Radiohead" genoemd. Toch kun je stellen dat rootsrock en alternatieve country de basis vormen waar steeds weer naar wordt terug gegrepen. In 2004 winnen ze twee prestigieuze Grammy awards voor het album "A Ghost Is Born" waaronder die voor beste alternatieve rockplaat. Wilco zal tijdens Take Root een volwaardige set spelen van ruim twee uur!
Black Mountain uit Vancouver, Canada is zo'n band die je misschien niet op een rootsfestival verwacht maar die wel eens veel rootsliefhebbers plezierig zou kunnen verrassen. In 2008 stonden ze al eens in Vera en ze zijn naar aanleiding van dat concert in een Vera poll uitgeroepen tot één van de beste bands die sinds 2000 de stad hebben aangedaan, en dat wil wat zeggen! Black Mountain speelt psychedelische rock en kan putten uit een groot collectief van muzikanten uit Vancouver waardoor de samenstelling nog wel eens wil veranderen. Constante factoren zijn zangeres Amber Webber en zanger/gitarist Stephen McBean. Hun sixties-invloeden en hang naar het geluid van seventies bands als Led Zeppelin en Black Sabbath maakt ze ook interessant voor de rootsliefhebbers met een beetje experimenteerdrift.
Mark Lanegan is ook geen onbekende in Groningen, en zeker niet in Vera, want hij heeft met zijn voormalige band Screaming Trees hier een grote indruk achtergelaten. Screaming Trees was muzikaal gezien verwant aan grungebands als Nirvana en Soundgarden maar heeft nooit dat commerciële succes mogen proeven. Mark Lanegan zelf is inmiddels hele ander paden ingeslagen, want als zanger is hij veelgevraagd voor allerlei projecten en maakt hij succesvolle solo-albums. Zo ging hij op tournee met Queens Of The Stone Age en werkte hij samen Belle & Sebastian zangeres Isobel Campbell voor het album Ballad of the Broken Seas. Dit duo zal ook in de Oosterpoort te zien zijn en het belooft een boeiende combi te worden van Campbell's wat lieflijk zoete stem en het doorrookte zware geluid van Lanegan.
Voor het complete pogramma en time table is er de Takeroot website.