Als in een jongensboek spaarden organisatoren Ruben van Walraven en Ike de Zeeuw het startbudget voor hun huiskamerconcerten bij elkaar als stagemanagers voor de Noorderzon-afterparty in het Platformtheater. Hiermee verdienden ze het geld waarmee ze onder de naam Lepel Concerts hun huiskamerconcerten konden beginnen.

Bands in een huiskamer. Ham Radio en Stukafest deden het eerder. Ruben en Ike geven het dan ook ruiterlijk toe. Ike: “Dit concept bestaat al zo lang en al veel langer dan Stukafest en Ham Radio. In de Amerikaanse punk- en hardcorescene is het heel normaal dat je alleen maar langs huiskamers toert.”

Toch is de huiskamer belangrijk voor Lepel Concerts. Ruben: “Die huiskamer is onze thuisbasis. We kunnen alles doen wat we willen en hebben hier gewoon de vrije hand. We kunnen hier gewoon volledig versterkte bands neerzetten in een gezellige huiskamersetting. Dat is toch geweldig!” Ike vult hem aan: “Hoe vet is het ook om een band te zien rocken in een huiskamer?!”

Over de programmering zijn de heren behoorlijk eenduidig. Iets rustigs, iets vreemds en iets hards. Ruben: “Als je eerst zoiets zachts hebt en daarna los kan gaan met iets hards kan dat heel opluchtend werken. Je hebt eerst zo’n singer-songwriter in zo’n intieme setting en daarna kun je lekker knallen. Dat is gewoon heel relaxed. Daarin zijn we misschien wel een beetje vernieuwend.”

Het criterium is niet zozeer vernieuwing als wel kwaliteit. Die moet worden aangeboden op een laagdrempelige manier. Ruben: “ We willen gewoon goede avonden neerzetten met goede muziek die laagdrempelig zijn om te bezoeken. Het bier is goedkoop, dus als je een bandje niet kent kun je er gewoon naartoe gaan. Het kost niet veel geld en het is ontiegelijk gezellig. Ik denk niet dat er iets anders in Groningen is dat zoiets neerzet als wij dat doen.”

Aankomende vrijdag is er weer een avond. Hier wordt echter enigszins van het bekende concept afgeweken. Ike: “Het is dit keer niet echt rustig, vreemd, hard maar vooral hard, vreemd, hard, hahaha.” Een ander punt waar afgeweken wordt van de vaste formule is de locatie. Voor de tweede band van de avond wordt er namelijk uitgeweken naar een lagere verdieping. Daar brengt Bosmos zijn nieuwste performance: “Tokio”. Volgens Ruben een concept van beeld en klank met “ingewikkelde objecten enzo”. En als hij de proefversie van dit artikel heeft gezien: “Bosmos is meer een act. Het is niet echt een band te noemen.”

De eerste en de derde band spelen overigens gewoon in de vertrouwde huiskamer op de tweede verdieping van de Trefkoel. De eerste band heet The Netherlands. Volgens het persbericht loopt deze muziek uiteen van psychedelische pop, dub, electronische pop, art rock, no wave tot singer-songwriter. Dat gaat wat worden dus. Afsluiter van de avond is de band Shuriken, een zijproject van twee leden van We vs. Death. Een band die overigens al eerder een optreden verzorgde in de huiskamer van de Trefkoel.