Over de Badde is het debuutalbum van Bert Hadders en de Nozems. Het is in mei dit jaar uitgebracht op het eigen platenlabel van Bert Hadders, Platex Records, die ook de eerste single van Krause heeft uitgebracht. Het album kende een lange bevalling, daar het ruim zes jaar kostte om te produceren. Maar hier is hij dan eindelijk, en voor wie Bert Hadders nog niet kende is Over de Badde een zeer aangename verrassing.
Het album opent swingend met het countrypop-achtige nummer Luchiena, die de luisteraar al gelijk dwingt om in de stoel te dansen. Trug bie òf is wat softer en heeft zelfs wat weg van een ballade. Zodra het refrein inzet blijkt Trug bie òf ook de kwaliteit te bezitten van een lekkere meezinger. Voor wie het dialect – Knoalsters, een wat ruwere Drentse variant van het Gronings – niet kent lijkt het overigens net of er “you turn me on” wordt gezongen. Maar ach, laten we dat wijten aan de onwetendheid van de enkel “gewoon” Nederlands sprekende luisteraar.
Trug bie òf op 5 april 2010 opgevoerd in de studio van TV Noord
Je kan goed horen dat Bert Hadders en de Nozems doorgewinterde muzikanten zijn die heel gemakkelijk en zelfverzekerd in meerdere stijlen kunnen spelen. Over de Badde meandert op gebalanceerde wijze tussen voornamelijk poprock, blues en country, met hier en daar een vleugje Spaanse gitaar. Een mondharmonica zorgt in veel nummers voor de accenten. Mien berres veul te braid is dan toch weer anders, dit hardrock nummer klinkt als een kruising tussen AC/DC en Normaal. Het ritme is niet te snel, wat goed past bij een liedje die je wellicht opzet terwijl je met vijf kilometer per uur in je oude en veel te brede Amerikaanse bak door de straten troont. De strakke basloopjes en scheurende gitaren maken het compleet.
Het lied met naar onze bescheiden mening de meeste potentie om als single uit te brengen is Bie Haalve moan, een softrock nummer met imponerend spel, epische stukken met meerstemmige zang en klinkende gitaarsolo's. Vooral uit dit nummer blijkt de kundigheid en ervaring van de muzikanten waarmee Bert Hadders – die naast het zingen ook gitaar speelt - zich heeft omringd. Zijn companen, de Nozems, zijn gitarist Wyno Bruinsma, bassist Johan Viswat en de drummer Dim Junius. Bruinsma en Viswat zingen vaak met Bert Hadders mee, de meeste liedjes op het album zijn dan ook meerstemmig gezongen.
Ook zeer sterk aan te raden is All mor loater. Sereen meerstemmig gezang en toetsen overheersen in dit liedje en de luisteraar wordt hier zowaar bijna in slaap gesust. Volluk! is dan weer snelle en degelijke klinkende poprock waar niet veel op valt af te dingen. Voor onvervalste country moet je even Elvis, de keuning van Bunermond op zetten. Verder zijn er nog een hoop andere mooie liedjes die we nu niet allemaal kunnen behandelen maar die je zeker moet beluisteren, zoals Bode van het Licht, Zo mui en Zundagmörgen.
Over de Badde is een heel geslaagde plaat maar misschien wel een beetje kort met zijn in totaal dertien liedjes en veertig minuten speeltijd. De CD-hoes is erg goed verzorgd en levert samen met de uitstekende CD die daarin ligt echt waar voor je geld. Het boekje is vormgegeven in de stijl van een jongensboek, waar de songteksten van alle nummers in staan als “hoofdstukken”. Het jongensboekgevoel wordt compleet gemaakt door de cover-illustratie gemaakt door dezelfde illustrator als van de welbekende Kameleon boekjes: George Schriemer.
Nu moet gezegd worden dat eerst de vrees heerste dat een album met enkel geheel in het Knoalsters gezongen liedjes te provinciaals en ontoegankelijk zou klinken, maar niets is minder waar. De meesten onder ons zullen er dan wel niets van verstaan, hier en daar zijn woorden wel te herkennen en zo kan je deze dialectzang haast exotisch Nederlands noemen. Zoals wij Nederlanders Vlaams aantrekkelijk vinden klinken is het Knoalsters gebracht door Bert Hadders alleszins plezierig om aan te horen.
En zo is een album als Over de Badde net zo goed onderdeel van onze muziekcultuur als “echte” Nederlandstalige muziek van de hand van artiesten zoals Bløf, Roos en Acda en de Munnik. Onze “eigen” Groninger Bert Hadders (hij komt dus eigenlijk uit Drenthe) en de Nozems is net zoveel succes toegewenst, niet alleen in eigen streek maar ook ver daarbuiten.