A Liquid Landscape maakt indruk in finale Grote Prijs van Nederland

Een tweedelige reportage over de Fries/Groningse band in Amsterdam

Tekst: Wymer Praamstra & foto's: Ferdinand Sluiter ,

De Fries/Groningse band A Liquid Landscape hebben na diverse voorrondes te hebben overleefd één van de zes plekjes in de finale van de Grote Prijs van Nederland verdiend. Een bus met fans en familie ging mee naar Amsterdam om de mannen aan het werk te zien. Een verslag van een dag in het teken van A Liquid Landscape.

Een tweedelige reportage over de Fries/Groningse band in Amsterdam

Op weg naar de Melkweg
A Liquid Landscape pakt de Grote Finale groots aan. Een touringcar zorgt voor het vervoer van de fans uit Friesland en Groningen. Ruim 70 noorderlingen en ongeveer een dubbele hoeveelheid lege blikken bier bevinden zich in de bus als rond half 7 Amsterdam wordt bereikt. In de finale van de grootste en meeste prestigieuze band contest van Nederland sta je niet natuurlijk niet zomaar. Fons (zang), Niels (gitaar), Robert (bas) en Coen (drums) kwamen door verschillende voorrondes door het hele land heen. Ze wisten hun halve finale niet te winnen, maar werden samen met twee andere bands geselecteerd om naast de drie al geplaatste bands in de finale in de Melkweg te spelen.

A Liquid Landscape draait al heel wat jaartjes mee, maar ging tot de zomer van 2009 door het leven als Believeisadoubt. Onder die naam stonden ze ook in 2006 al in de finale van de Grote Prijs. Net als toen laten ze vanavond in de Melkweg zien een geweldige band te zijn met een duidelijk eigen sound die zeker binnen Nederland ongeëvenaard is. De cleane zang van Fons staat in mooi contrast met de sfeervolle maar stevige en tegen de metal aan schurende sound van de rest van de band. Deze wisselwerking is een van de sterkste punten van A Liquid Landscape. De songs doen op het ene moment verstild en sereen aan om vervolgens uit hun voegen te barsten van geluid.

De finale
Dat de band al om half acht aan moet treden en de finale mag openen kan als een nadeel worden gezien, maar zelf vinden ze het wel prettig. ‘Zo is de druk er snel af, heb je minder tijd om je zenuwachtig te maken. Ook heb je een voordeel omdat je langer kan soundchecken van tevoren en je instrumenten al ruim van tevoren klaarstaan. De andere bands hadden maar tien minuutjes hiervoor,‘ zegt Robert na het optreden. Dat de zaal nog niet vol is als A Liquid Landscape begint is natuurlijk zeker voor het bepalen van de publieksprijs niet voordelig.

De opkomst van A Liquid Lanscape is prachtig, met de enthousiaste horde uit het Noorden als aanjagers vooraan begint de zaal meteen enthousiast te worden. De band zelf is zichtbaar blij om er te staan, de lach op de hoofden zegt genoeg. De dikke twintig minuten die de band heeft om een goed volle Melkweg te imponeren vliegen voorbij. De band speelt als gewoonlijk strak en foutloos en weet daarmee veel indruk te maken. Het geluid is fantastisch, waardoor de nummers goed tot hun recht komen. Na een bedankje voor de fans en een erg sterk laatste nummer zit het alweer erop en kan het bekijken van de concurrentie gaan beginnen.

De eerste van de vijf resterende bands is AlascA, die meer richting de singer-songwriter dan rock gaat. De band is wat zoutloos maar heeft wel enkele goede songs en een sound met potentie. Ethereal is de derde band met weer een compleet andere geluid. Metal met symfonische invloeden en een zanger met een dijk van een stem. Na de resterende drie bands, The Fudge (punk/rock/metal met een knipoog), Yesterday’s Men (solide poprock met 'aparte' zang) en Zorita (wereldmuziek), valt er nog steeds weinig te zeggen over de kansen van A Liquid Landscape. Het blijkt vanavond een beetje het bekende appels met peren vergelijken te zijn. Alle zes bands behoren binnen hun niche bij de meest talentvolle en veelbelovende bands van Nederland en om daar een winnaar uit te kiezen valt niet mee.

Na een swingend en rockend optreden van The Cosmic Carnival, die lieten zien vorig jaar terecht te hebben gewonnen staat er nog een bekende op het podium. Krause mag ter gelegenheid van het 25 jarige bestaan de finale afsluiten en doet dat met verve. Tegenwoordig met band is haar electro nog net wat knallender en spectaculairder, iets wat ook over het gewaagde pakje van Krause te zeggen valt. In afsluiter I Want A Pony laat ze zich van haar ruigste kant zien, wanneer ze staat te krijsen in de microfoon en zelfs de knallende beats overstemt.

Uitslag
Daarna is het eindelijk tijd voor prijsuitreiking. Presentator Denvis mag als eerst de winnaar van de muzikantenprijs bekend maken, die naar de toetsenist van Ethereal gaat. De publieksprijs is vervolgens verdient voor The Fudge, die veel indruk maakten. Het grote moment is dan daar. Wanneer publiekslievelingen Yesterday’s Men en The Fudge op plek 3 en 2 komen te staan is de spanning goed voelbaar, maar Ethereal wordt tot winnaar uitgeroepen. De metal van de randstedelingen heeft de meeste indruk gemaakt en mag met de 5.000 en andere prijzen naar huis.

Een kleine teleurstelling is het wel, maar de mannen van A Liquid Landscape kunnen er prima mee leven. Ze laten weten het te gek hebben gevonden om voor een volle Melkweg te spelen en zijn blij met de vele positieve reacties die ze hebben gekregen. Waardering wordt niet altijd in prijzen uitgedrukt.

Een uitgebreide fotoreportage staat hier op 3voor12 Friesland