Harold: Op John Hiatt na ontbreken echt grote namen dit jaar, en ook het aandeel van vrouwen is te klein, maar in de breedte is het niveau van de geboekte acts hoog; er valt met name veel te ontdekken in de kleinere zalen. Zo staat in de entreehal om 19.00 uur het New Yorkse O'Death, die klassieke folk en country op een opwindende manier vermengen met punk en rock 'n' roll. Nu is country intrinsiek natuurlijk verbonden met de punkgedachte; was het niet de roemruchte liedjesschrijver Harlan Howard die ooit op de vraag "what is country" antwoordde met "three chords and the truth"? Een man die deze gedachte ook zal beamen is Texaan Nathan Hamilton. Met zijn grimmige countryfolk liedjes verwoord hij de misere van de verdrukten en minder bedeelden in het land waar de bomen alleen tot in de hemel groeien voor de rijken. Mensen die Neil Young, Tom Waits, of bands als Sixteen Horsepower en de Drive-By Truckers waarderen moeten hem zeker gaan zien. Kom vroeg want hij staat om 16.00 uur in de Foyer! Veel later - rond middernacht- speelt een band die hier een tijdje geleden al eens stonden op de Rhytm & Blues night: het Canadese Elliott Brood maakte toen een verpletterende indruk met ultra-donkere murder ballads en huiveringwekkende dark country. Mooi en meeslepend. Voor liefhebbers van alternatieve gitaarmuziek zijn er ook een paar aanraders: Built To Spill bijvoorbeeld, uit Boise, Idaho. Deze band rond Doug Martsch bestaat al sinds 1992 en maakt lang uitgesponnen atmosferische indierock waarin wel degelijk invloeden van blues en country te ontwaren zijn, en altijd met een goed gevoel voor het pakkende meldodielijntje. Liefhebbers van -pak 'm beet- Dinosaur Jr. kunnen zich hier zeker geen buil aan vallen. Tim Fierant: Een van de revelaties op het gebied van de folk afgelopen jaar was Bon Iver. Met zijn falsettostem en ingetogen gitaarbegeleiding verkocht hij nog geen twee weken geleden Paradiso op een haar na uit. Hij staat om 23.00 in de grote zaal. Met My Brightest Diamond is de organisatie erin geslaagd de makers van een van de mooiste folkplaten van het afgelopen jaar binnen te halen. Soms breekbaar, soms bijna Waitsiaans beklemmend. Om 21.00 in de entreezaal. Al met al biedt Take Root dit jaar een mooie mix van gevestigde orde en jong bloed. Het festival is niet uitverkocht en er zijn dus nog enkele kaarten beschikbaar.