Martin Luther King was niet de enige met een droom die tot iets groots leidde. Ook Ladysmith Black Mambazo's founding father Joseph Shabalala deed iets met zijn nachtelijke visioenen: hij richtte naar aanleiding ervan Zuid- Afrika's meest succesvolle a capella-koor op. Dat resulteerde eind jaren tachtig in een internationale doorbraak, toen Paul Simon een beroep op hen deed voor zijn baanbrekende album “Graceland”. In 1987 wonnen de mannen een Grammy Award voor "Shaka Zulu", wat ze wereldwijde erkenning opleverde.
In 1964 stond Shabalala voor het eerst als voorman van de groep op het podium en nu, vele jaren, albums en successen later, draagt hij de fakkel voorzichtig over aan de nieuwe generatie. Inmiddels zijn vier van zijn zoons actief in de groep.
Met niet veel meer dan negen microfoons, wonderlijk harmonieus samensmeltende stemmen en wat traditionele Zulu-dans, blijkt Ladysmith Black Mambazo in staat om niet alleen een groot publiek naar De Oosterpoort te lokken, maar hun toeschouwers ook bijna twee uur op het puntje van hun stoel te laten zitten: we zijn geboeid (en eerlijk gezegd ook nogal betoverd).
De meerstemmige zang (Isicathamiya) in het Engels en Zulu van Shabalala en zijn volgelingen, leidt ons langs hoop, liefde, oorlog, Nelson Mandela, Apartheid en armoede ("Homeless"). Maar ook aan iets kleins als de regen ("Beautiful Rain") en het vragen om een kusje ("Hello my baby") worden nummers gewijd, wat zorgt voor een welkome afwisseling in de sfeer van de avond.
Er wordt volop gegrapt tussendoor ("wij willen jullie vrouwen wel thuisbrengen hoor"), er is een goede interactie met het publiek (zangers en publiek doen een zangwedstrijd, het publiek wint natuurlijk) en tussen de nummers door vertellen de zangers afwisselend over de achtergrond van de nummers en de geschiedenis van de groep. Tegen het eind van het optreden bestijgen nog enkele mensen uit het publiek het podium voor een dansje. Kwamen we met zingen nog heel een eind, het dansen kunnen we beter overlaten aan de mannen van Ladysmith Black Mambazo. Aan hun energie te zien, gaat zowel de nieuwe als de oude generatie nog wel een tijd mee.