Laurie Anderson is al jarenlang avant-garde. De vraag is: Hoe kan je zo lang in de voorhoede blijven door hetzelfde te doen? Het hitje 'O Superman' wordt af en toe nog in een nieuw dance remixje verwerkt, maar dat gaat buiten Anderson om en daar is ook niets nieuw aan. Met haar aangepaste viool speelt ze extra geluiden mee, wat nog steeds erg mooi is. Hierin blijft ze natuurlijk vrij uniek. Meer dan twintig jaar geleden stond Laurie Anderson ook in De Oosterpoort, en ondanks haar immer goede performance en haar bijzondere gefreak met vocoders en geluid, was het toen toch een beetje een lange zit. Het eerste gedeelte van Homeland, het deel voordat Lou Reed het podium beklom, was al dynamischer dan destijds. De synths begeleiden zachtjes haar poëtische voordrachtstijl en de muziek groeit met veel crescendo van uiterst kaal naar gelaagd, met extra bas, synthesizers, viool en uiteindelijk gitaar. Deze gitaar wordt door niemand minder dan de inmiddels toch al aardig op leeftijd zijnde Lou Reed gespeeld. Eerst doet hij nog een voorzichtig slagje, maar gaat uiteindelijk dusdanig tekeer met uit het volumepedaal afkomstige opzwellende, overstuurde geluiden, dat het optreden tot een ontknoping komt in een woeste kakafonie. Die kakofonie had het hoogtepunt in een nummer van The Velvet Underground kunnen zijn. Een fraai contrast met het nette, humoristische, rationele en georganiseerde van Laurie Anderson, en samen een boeiend geheel. Als een goed huwelijk. Lou Reed is overigens twaalf april 2008 met haar getrouwd. De teksten waren aan de zijkant van de zaal soms niet helemaal verstaanbaar en daar leunde haar performance wel heel erg op. Met verhalen over de onechtheid van de samenleving (dat we steeds meer met plaatjes die refereren aan dingen voor de gek worden gehouden), tot een aanval op het belang dat wordt gehecht aan experts in de Amerikaanse opinievorming. Is er niemand meer die zelf wil nadenken? Als toegift volgde nog een nummer van Lou Reed zelf (het publiek raakte in katzwijm) en een staande ovatie met bloemen, waarna Laurie Anderson nog even als een vrolijk 61-jarig elfje het podium beklom en nog één keer solo met haar unieke viool een klein liedje voor ons speelde. Ontwapenend en mooi. Na de bijdrage van haar man Lou Reed waren bij Laurie Anderson ook de remmen los.