Hoe We Are Scientists zich weet te onderscheiden

overvloed aan apparatuur, publiek en gelukkig ook goede muziek

Sander Nieuwenhuijsen, ,

Wederom een lange rij voor de deur van Vera. Waarom is We Are Scientists, de zoveelste indie-band de afgelopen maanden, anders dan de rest?

overvloed aan apparatuur, publiek en gelukkig ook goede muziek

Met het grote aanbod aan indie rock bands valt het niet mee om nog op te vallen. We Are Scientists timmert echter al sinds 2000 aan de weg en hebben met vier albums en veel live ervaring een hoop meer te bieden dan het gemiddelde bandje. Omdat vorig jaar drummer Michael Tapper de band verliet, worden de overgebleven leden Keith Murray en Chris Cain voor de live optredens bijgestaan door een nieuwe drummer en gitarist/toetsenist. Dit geeft een lekker vol geluid, alleen is er wel duidelijke kloof zichtbaar tussen de harde kern en de invallers op het podium. Dat de band al wat langer mee draait is ook te zien aan de enorme hoeveelheid meegebrachte apparatuur. Er is zelfs een speciale roadie die er non-stop voor zorgt dat geen millimeter teveel speling is bij de gitaarkabel.  Naast een aantal nummers van het nieuwe album Brain Thrust Mastery, wat krap een maand uit is, komen vooral de bekendere oude hits langs. Verder maken ze de reputatie voor droge gevoel voor humor weer waar, waardoor de stemming er in de zaal ook goed in zit. Er wordt heel wat afgesprongen, gedanst en gecrowdsurft. Met de combinatie van een eigen geluid, de nodige zelfrelativatie en ervaring heeft We Are Scienstists duidelijk een hoger niveau bereikt. Maar na de toegift ‘by popular demand’ loopt de zaal weer snel leeg, het blijft immers een doordeweekse woensdag.