Waar begin je als bandje tegenwoordig? Ouderwets in de oefenruimte? Met een demo? Via Myspace? Youtube? Het kan allemaal. 24 Hours is op de ouderwetse manier begonnen: vanuit een vriendschap ontstaan in een restaurant in de stad, hup, de oefenruimte in. Maar hoe kom je verder? Veel optreden is een must en de bandleden vinden Emergenza daar een uitstekende mogelijkheid voor. Emergenza, de grootste internationale bandjeswedstrijd, beleefde zaterdag de Nederlandse finale en 24 Hours was tot die finale doorgedrongen. Optreden in de Melkweg, daar is het de band allemaal om te doen geweest. Helaas zat overwinning er niet in. Van de dertien aanwezige bands eindigden de Groningers als vijfde. De grote finale in Berlijn zat er helaas niet in. Ook de zes weken opname- en productietijd ging dus aan de neus van de jongens voorbij. Als erg vervelend hebben ze dat niet ervaren. “Het was te gek om in de Melkweg te spelen met achthonderd man publiek en een touringcar vol enthousiastelingen van het thuisfront”, vertelt gitarist Kristian Foeke. “Een klein nadeel is de enorme beperking qua tijd. Je hebt als band vier minuten ombouwtijd en maar 21 minuten de tijd om te laten zien wie je bent. Het gevoel dat de organisatie in je nek zit, geeft extra druk en daarmee omgaan is lastig.” Maar daar horen we ze verder niet over zeuren. “Take it or leave it.” Dat komt mede door de eind april uitgebrachte tweede demo, getiteld Upstairs Backstairs. In twee dagen opgenomen en in twee dagen afgemixt in de studio van Roel Kleintjes in Groningen. De officiële releaseparty vindt eind mei plaats in de stad Groningen. De locatie zal via de site bekendgemaakt worden. De eerste stappen op weg naar nieuwe nummers worden gezet door Foeke en zanger/gitarist Jeroen Trenning. “Jeroen en ik schrijven de muziek, Jeroen doet de teksten. Nummers zijn dan voor zeventig procent af en met zijn vieren maken we er een mooi geheel van.” In de nummers die daaruit voorkomen is er vaak een heldere balans tussen de eenvoud van het muziek maken en lekker beuken. “Maar, we beuken niet om het beuken. Less is more”, zegt Jeroen vaak. Volgens Trenning gaat het niet om het winnen, maar om het spelen. Het mag duidelijk zijn dat de Melkweg daar een goed voorbeeld van is. “Het meedoen aan een bandwedstrijd is een middel, en niet een doel op zich. Het voortbestaan van de band hangt daar niet vanaf. We zitten na de Melkweg niet in zak en as. Iedereen blijft er vol voor gaan.” Drummer Willem Takens: “Wij hebben in ruim een jaar nog nooit een repetitie niet door laten gaan. Iedereen is er altijd en kijkt steeds maar weer uit naar de donderdagavond.” Nuchter, maar ontzettend hard werken. Het tekent de band. Niet alleen gaat de band er vol voor, er wordt ook gehoopt op mooie dingen naar aanleiding van Emergenza. Een boekingskantoor of een label lijkt de mannen te gek, maar tot op heden is er nog niet gebeld. Jeroen: “We willen de Groninger klei graag ontstijgen. Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg, gaat voor ons niet op.” Er zit geen greintje neerbuigendheid in ten opzichte van Groningen, de blik van de band reikt simpelweg verder. 24 Hours speelt 30 mei in het gebouw van Cleopatra en 31 mei in Jazzcafé De Spieghel, in het kader van de Groninger Popprijs.