Het debuutalbum Someone To Drive You Home van The Long Blondes is uitgebracht op het befaamde Rough Trade label. De uit Sheffield afkomstige band heeft hierdoor al een streepje voor op andere beginnende bands. Rough Trade staat immers garant voor kwaliteit. Bands als The Arcade Fire, The Strokes en British Sea Power zijn enkele van de paradepaarden uit de Rough Trade-stal. The Long Blondes hebben dus iets te bewijzen. In Vera hadden ze vrijdag alle gelegenheid om dit te doen. Appie Kim mocht de aftrap verzorgen. De band komt voort uit De Nieuwe Vrolijkheid. Dit was een veelbelovende act van Nederlandse bodem. Twee voormalige bandleden proberen de fakkel brandende te houden. Helaas rest er maar een licht flakkerend vlammetje. Met zijn tweeën ontbreekt het de band aan power en overtuigingskracht. Muzikaal broeide er onder de oppervlakte af en toe iets spannends, maar echt doorbreken deed het niet. Appie Kim deed zijn Bargoense naam (het betekent ‘in orde’) nog absoluut geen eer aan. Dus werf extra bandleden, zou ik zeggen, of kijk nog eens goed naar een band als The Kills. Wat ontbrak bij Appie Kim - overtuiging, daadkracht en bravoure - was bij The Long Blondes in overvloed aanwezig. Ze stonden hun mannetje. Zangeres Kate Jackson gaf met haar wulpse vertoning à la Ellen ten Damme een duidelijk signaal af. The Long Blondes mogen gezien en gehoord worden. De nummers van de band zijn dansbaar, melodieus en zitten vol energie. Muzikaal gezien voerde het terug naar de jaren zestig en tachtig, maar toch was het volledig 2007. Het leek alsof Blondie, Siouxsie And The Banshees en Gwen Stefani waren vermengd tot een uiterst explosief geheel. Het openingsnummer Lust In The Movies liet direct zien wat de The Long Blondes wilden. Flirten, verleiden en zieltjes winnen was de missie. De hotpants van zangeres Kate, de strakke basloopjes van bassiste Reenie, de opzwepende drums van drummer Screech: alles stond in het teken van verleiding. Degene die zich mee liet voeren, kwam terecht in een wereld vol postpunk, disco en new wave. Vol overgave liet de band zien dat het goed toeven is in een wereld waar de zon altijd lijkt te schijnen. The Long Blondes bleven de hele show in de hoogste versnelling door razen. Tempowisselingen, frisse melodieën en dansbare ritmes volgden elkaar in hoog tempo op. Met dansvloerkrakers als Separated By Motorways en Giddy Stratospheres kreeg de band moeiteloos de voetjes van de vloer. The Long Blondes verstaan de kunst van het verleiden. In de toegift onderstreepte de band dit nog eens met het nummer Appropriation By Any Other Name. Rough Trade had weer eens gelijk. Ook The Long Blondes is een diamant die gezien mag worden. Hier en daar is nog wat polijstwerk gewenst. Nummers zijn af en toe onnodig lang en daardoor soms onvolgbaar. Misschien doet de band er goed aan het motto ‘kill your darlings’ eens te bestuderen. Darling Kate, de energieke punkattitude en de frisse melodieën moeten echter blijven.