Het was lange tijd angstig rustig in de Noordelijke gothscene. Waar ooit bijna elke maand wel een donker en duister feestje was voor de excentriekeling met een voorliefde voor dramatiek, uitbundige doch overwegend zwarte kledij en een enorm arsenaal aan als zilver glanzende accessoires, was er sinds de herfst van 2006 opeens zeer weinig vertier. Een illegaal noise/industrial-feest in Paddepoel in november bood uitkomst, maar gelijk daarop was het weer lange tijd stil. Tot en met afgelopen vrijdag, toen in Vera de vijfde editie van Heaven & Hell, een mini-gothicfestival, werd gehouden. De bands Elektronische Maschine, Dead Cell en Bak VIII vertoonden deze avond met hun synthesizers, mixers en extra gimmicks hun kunsten op het podium, en zorgden er met hun donkere en sfeervolle muziek voor dat bijna alle aanwezigen gedurende de hele avond in beweging bleven. Op een groot videoscherm achter het podium werden sfeervolle animaties en interessante teksten vertoond, die vaak een sterke connectie hadden met de muziek. Het minifestival, georganiseerd door de resident-dj's van bekende gothfeesten als Amphiskios en Dark Sparkle (voorheen gehouden in Simplon), bleek aan het einde van de avond een succes en heeft goed voorzien in een grote vraag die hierboven al eerder was beschreven. De zaal zat vrij vol, terwijl dergelijke feesten niet altijd zoveel mensen trekken. De roots van Heaven & Hell zijn te vinden in de sublieme maandelijkse gothicavonden genaamd Amphiskios - koosnaam: Amph - die van ruwweg 2003 tot 2005 werden gehouden in het kraakpand Op Drift vlakbij discotheek de Storm. Na 2005 was Amph noodgedwongen te verhuizen naar Simplon, maar daar werd nooit diezelfde fantastische sfeer neergezet als in die soort van oversized woonkamer in Op Drift. De dj's Teknoir, Rule-Ant en Nanhold hadden hier hun vaste aanstelling. Als muziek waren er veel uiteenlopende en voornamelijk elektronische muziekstijlen te horen die haast alleen bekend zijn bij mensen uit de scene: deathrock, postpunk, dark wave, ebm, noise, industrial, folk... Heel af en toe werd er ook 80's en metal gedraaid. Ruim vijftig of meer gasten konden zich op deze muziek heerlijk vermaken, zowel op de dansvloer als op een stoel aan sfeervolle houten tafeltjes of op één van de luie banken in de hoek van de ruimte. Overal waren kaarsen en met veel aandacht opgemaakte en in Victoriaanse of fetisj-kledingstijl uitgedoste mensen. Wat uiterlijk of gedrag betreft kon je daar nooit te ver gaan, men vond het allemaal prachtig. Wel werd er streng gekeken of je boven alles jezelf bleef. Interessant aan de hele scene en dus niet alleen op Amph is dat iedereen overduidelijk lid is van een zeer specifieke en eensgezinde groep maar toch zelfbewuste en kritische individuen blijven die niet op hun mondje zijn gevallen. Voor een buitenstaander is dit moeilijk te begrijpen. Die stereotyperen graag 'goths' of 'gothics' omdat ze zo herkenbaar zijn. Mensen uit de goth-scene zijn echter niet oppervlakkig, het zijn vooral romantische en gevoelige wezens die liever hun eigen ding doen en tegelijkertijd met gelijkgestemde geesten om gaan dan zich aanpassen aan een wereld die hun bij voorbaat niet wil begrijpen. Natuurlijk snijdt het mes ook aan twee kanten: niet iedereen uit de scene wil veel te maken hebben met 'de normale mensen'. Mede door deze ingewikkelde relatie met de wereld is de muziekstijl geproduceerd door deze scene zowel zweverig en melodisch als keihard en monotoon. De avond in Vera was zeer kenmerkend voor de scene. Helaas waren er zeer weinig zitplekken, iets waar goths haast niet zonder kunnen om de sfeer compleet te maken. Echter niet getreurd, de bands slaagden erin van begin tot eind de meeste bezoekers op de dansvloer te houden. Daar heerste een gezellige sfeer waarbij je je niet bekeken voelde. Prettig genoeg was er zonder uitzondering voldoende ruimte om te dansen zodat je niet steeds tegen iemand op zou botsen. Respect voor elkaar noemen we dat. De dj's Teknoir, Rule-Ant, Nanhold, Mystique, Scrape en eRgo hielden tijdens de opbouwtijd tussen optredens door en tot een uur na het laatste optreden de sfeer erin. Hierbij viel op dat geenszins de dj's de show stalen ten koste van de bands. DJ Rule-Ant wist aan het einde van de avond te vertellen dat dit op zich de bedoeling was: de avond draaide in de eerste plaats om de bands. Elektronische Maschine was de opener van de avond en wist gelijk vanaf het begin met hun trance-achtige beats en freaky klinkende samples het ijs te breken. Veel mensen vonden het achteraf een erg goed optreden. Over de band die erna kwam, Dead Cell, was men iets minder te spreken en vond een klein aantal zelfs het niet de moeite waard om ervoor in de grote zaal te blijven en besloten ze te gaan hangen op de gang of in de kelderbar. Toegegeven, de beats en melodielijnen klonken hard en strak, vloeiend en aanstekelijk, maar de band wist niet geheel te overtuigen. Dit ondanks de fraai uitgedoste en gekostumeerde danseressen op het podium. Waarschijnlijk kwam dit omdat de sound van Dead Cell heel erg overeen kwam met tientallen andere bands. Aan de andere kant is herkenbaarheid een groot goed en klonk het geheel lang niet slecht. Wat je maar voor lief moest nemen waren de ingeblikte beats die al voor het optreden waren gesampled en vanaf twee laptops werden afgespeeld. In ieder geval danste de meerderheid die wel voor Dead Cell in de zaal was gebleven vol enthousiasme. Het opzwepende ritme en de choreografie van de gracieuze en tegelijkertijd felle bewegingen van zowel armen als benen waren van meer belang dan de vraag of de band nou van topniveau was of niet. Het optreden van Bak VIII, de hoofdact van de avond uit Zwitserland, was een echte verrassing. Deze band trakteerde het publiek op een energiek optreden met een aanstekelijk hyperactieve zanger die na elk gespeeld nummer bij het in ontvangst nemen van applaus altijd even kort "woohoo" riep. Een tikkeltje irritant, maar toch vooral ontwapenend. De beats werden live gemixt door een dj op het podium en vergezeld met scheurende gitaarriffs gebracht door een vrij goede gitarist. Elektronische beats combineren met live gitaar is allang niet meer nieuw te noemen, maar wat opviel was dat er sprake was van strak gepolijst samenspel, echt heel knap gedaan. Tijdens dit alles werden er vrij originele en pakkende beelden en teksten getoond die vooral schertsten met de huidige consumptiemaatschappij en de hedendaagse angst voor terreur. Toen de laatste band stopte met spelen, was de avond snel afgelopen. Dit was een beetje een teleurstelling: met naast drie bands zes dj's in de line-up zou je verwachten dat ná de bandoptredens er nog een fikse afterparty zou komen. Niet dus. De tent liep snel leeg en een uur later gingen alweer de lichten aan. Het grote aantal dj's was dus niet nodig geweest, daar er gedurende de avond in totaal hoogstens twee uurtjes platen zijn gedraaid. Maar zoals gezegd ging het voornamelijk om de bands. DJ Rule-Ant wist ons nog te vertellen dat het niveau van de bands de organisatie verrast heeft, ze hadden hen nog niet live gezien. "Wat vooral mooi is dat je helemaal niet met heel erg bekende bands hoeft te werken om er een goede avond van te maken", aldus Rule-Ant. Als we de reactie van het publiek op de bands als maatstaf nemen, kunnen we het met hem eens zijn. Overigens zal er 6 april weer een nieuwe editie zijn van Amphiskios met twee bands en een aantal dj's, ditmaal in de Oude RKZ. In de nabije toekomst komt er ook volgens de geruchten ook weer een nieuwe editie van Grauzone, een ander bekend gothfeest in de stad. Het ziet er naar uit dat de semi-maandelijkse feesten weer terug zijn en de Groningse gothscene is ontwaakt uit zijn winterslaap.