Om teleurstellingen en een lange rij te voorkomen, is het handig om vroeg te beginnen in Huize Maas. Het voordeel van Huize Maas is dat je, als je eenmaal binnen bent, van het ene podium naar het andere kunt lopen en zo non-stop live muziek hebt zonder de kou in te hoeven. Als eerste stonden daar The Young Knives. Twee wat verlopen studenten en een drummer uit Oxford speelden scherp en strak. Ondanks het vroege tijdstip weten ze een verrassend optreden neer te zetten. Met veel humor en gewaagde tweestemmige koortjes schudden ze Huize Maas wakker. Het lekker in het gehoor liggende 'British accent' van de beide gitaarspelende zangers, in combinatie met de af en toe onvoorspelbare wendingen in de nummers, maakt The Young Kives een band om in de gaten te gaan houden. Na een hard en strak optreden van Air Traffic in de voorzaal is de beurt aan Peter Björn & John. De drie heren houden - aan hun naam te zien - van duidelijkheid, en de set is dus ook prima opgebouwd, maar een verassing ontbreekt. Het beloofde feest ontbrak een beetje bij The Sunshine Underground. De nieuwe Britse hype The View wist ook niet echt te imponeren. Dan maar verder richting de Stadschouwburg. De veertienkoppige band Leningrad uit St. Petersburg zorgt voor een hopsende en feestvierende massa in de Stadsschouwburg. Bij de vrolijke muziek kun je moeilijk stil blijven staan. En ook al heb je geen idee wat er in het Russisch gezongen wordt, het komt duidelijk rechtstreeks uit het hart. Ze zingen vieze liedjes. Waarvan alleen de kenner de tekst verstaat. De rest brult en danst vrolijk mee. Een mix van ska, punk en Russische melancholie. In de muziekschool stond de wat meer sferische muziek geprogrammeerd. Het hysterische Poni Hoax speelde een show met een hoog dansgehalte. De spanningsopbouw van de nummers en de mysterieuze uitstraling van frontman Nicolas Ker droegen bij aan een beklemmende sfeer. Gelukkig zorgden de zeer enthousiaste drummer en de discobliepjes uit het casio keyboard voor een totaalplaatje dat uiterst vermakelijk was. In de USVA bleek Patrick Wolf een multitalent. Zijn schitterende stem en dito piano- en vioolspel zorgden voor een hoge mate van betovering. Wolf bracht een schitterende mix van rustige luisterliedjes en nummers gevuld met elektronica en vette beats. Het optreden mag met recht een van de ingetogen hoogtepunten van de eerste dag EuroSonic genoemd worden. Hot Gossip speelde in Shadrak. De bandnaam doet een hip Engels bandje vermoeden, maar het trio komt toch echt uit Italië. De muziek is dansbaar en aangenaam voor het oor. De nummers zijn rauw en melodieus, maar niet erg spannend. In Shadrak speelden ook een aantal bandjes in het kader van Freesonica. Een Fries project dat elk jaar drie bandjes op weg helpt richting het clubcircuit. Het Fries/Groningse A Silent Express zette daar een prima show neer. In het begin haperde de zang een beetje, maar dat duurde niet lang. Na een minuut of tien stonden deze heren als ware professionals op het podium. A Silent Express is gewoon een heel erg vet indierockbandje. Een ander Gronings bandje dat goed presteerde op de eerste dag van EuroSonic was het soulvolle funkgezelschap dHuez. De band liet met een groovend optreden in Café Buckshot zien dat het nummer op hun Myspace niet representatief is voor hun repertoire. Dat nummer, Cafe Society, vormde een welkom rustpunt in een optreden dat prima in elkaar stak. Ook de band zelf had er zichtbaar plezier in en ging zelfs voor een toegift. Eerder viel op 3VOOR12|Groningen te lezen dat de band eind vorig jaar uit elkaar ging, en door de uitnodiging voor EuroSonic weer bijeen kwam. Hun optreden maakte duidelijk dat ze daarmee de juiste keuze hebben gemaakt. Ben Ottewel, een van de zangers van het Britse Gomez, kon solo niet overtuigen. In een volgepakte bovenzaal van het Grand Theatre wisselde hij eigen materiaal af met nummers van Gomez. Hoewel hij een erg karakteristieke stem heeft, type oude zwarte blueszanger, stelde zijn gitaarspel teleur, waardoor dit in de weg ging zitten bij het beluisteren van de overigens prima nummers. Sud Soundsystem, ook in het Grand Theatre, wist het publiek maar gedeeltelijk te overtuigen. Voor een halfgevulde zaal zetten de macho's een dampende mix van reggae, ska en dancehall neer. De Sean Paul-invloeden kwamen soms net iets te ver naar voren. De Spieghel leverde ijzersterke garage-rock-'n-roll uit alle hoeken van Europa. De Noorse jongens van The Cheaters zijn jong, maar spelen een stomende en dampende portie rock-'n-roll om je vingers bij af te likken. Superstrak spelend overtuigen ze een volle Spieghel met stampvoetende garage. De Oostenrijkse The Staggers tappen uit hetzelfde vaatje. Garage/trash van de bovenste plank. Orgeltjes, dunne pijpjes en scheurende gitaren zorgen voor een woest dansend publiek. Jankende surf behaagt de 'teenage trash' onder de EuroSonic-gangers in deze ijzersterke set. Super Elastic Bubble Plastic blazen met hun keiharde mix van punk en rock de gemiddelde Spieghel-bezoeker omver. Maar dit is vooral te wijten aan het tegen het onaangename aan schurkende geluidsniveau. En de nummers missen voldoende overtuigingskracht. Drie mannen in lederhosen en een clown met half afgeschoren dreadlocks: dat belooft wat in Club 29. De mannen van Sirkus Alfon doen kunstjes, hangen de clown uit, springen door hoepels en dansen de breakdance. En ondertussen spelen ze als gekken op een contrabas en een melodica, waarvan het slangetje halverwege uit de keel van een van de muzikanten opgevist moet worden. Met een arsenaal aan speelgoedinstrumenten zetten de leden van het 'sirkus' een knetterende show neer, waarbij de ene foute jaren negentig-hit na de andere R&B-tune of rockklassieker de revue passeert. Vermaak. Maar wel met steengoede muzikanten. In Vera werd afgetrapt door D2. Volgens het programmaboekje één van de populairdere bands in Bulgarije. Dat is erg begrijpelijk als je naar hun mix van hardrock, new wave en punk luistert. Het publiek lijkt het niet erg te boeien, maar van deze band zullen we vast en zeker meer gaan horen. Later die avond staat Vera volgepakt voor Shitdisco. En terecht: met hun veelzijdige geluid vormen de Britten de perfecte afsluiting van de avond. De bandleden wisselen moeiteloos van gitaar, bas en synthesizer en ook de zangpartijen zijn onderling verdeeld. Een aanstekelijke mix van alle Britse bandjes die we eerder deze avond hoorden! Lefties Soul Connection had duidelijk zin om te spelen. Voor een voor zeventig procent gevulde clubzaal van het Newscafé wist het vijftal uit Amsterdam er een feest van te maken. Samen met de dj's van Struttin', Taco Fett en Bart Fader, zorgen de Lefties voor een gezonde dosis pure funk. Aan het begin van de live set had het publiek nog even nodig om op te warmen. Maar naarmate de show vorderde, werd het steeds meer een feest. Toen de jongens halverwege hun set hun basisinstrumenten even lieten voor wat ze waren en voor het podium tussen het publiek met tamboerijn, koebel en gitaar de show voortzetten, was het ijs helemaal gebroken. Het publiek ging los. Met veel energie en enthousiasme voor de muziek heeft Lefties Soul Connection het EuroSonic-publiek laten zien wat het waard is.