Popcultuur en gemeentelijke politiek in Groningen

Een overzicht van de knelpunten op het gebied van popbeleid

Lemke Kraan, ,

Met de naderende gemeenteraadsverkiezingen is het interessant om te inventariseren wat de visie is van de politieke partijen die zich verkiesbaar stellen. In dit eerste deel een overzicht van de knelpunten op het gebied van popcultuur in de stad Groningen.

Een overzicht van de knelpunten op het gebied van popbeleid

Groningen staat landelijk bekend als een bruisend muziekcentrum met een achterland dat reikt tot in Duitsland en ver voorbij Zwolle. Woordvoerders van de gemeente noemen vol trots een evenement als het Noorderslagweekend, podia als Vera en de Oosterpoort en de popkoepel Groverpop als succesvolle voorbeelden van popcultuur in Groningen. "Zeker, de consument en de producent van popcultuur heeft weinig te klagen in Groningen", zegt Jan Pier Brands, bestuurslid van stichting Noorderslag, teamleider van de afdeling muziek van de Academie voor Popcultuur en drummer van Meindert Talma & The Negroes. Maar floreert de popcultuur nu dankzij of ondanks de gemeente Groningen? Het ontbreekt de gemeente aan een visie op de lange termijn, vindt Brands. Hij noemt het Productiehuis Popcultuur Groningen, dat voor slechts één jaar subsidie heeft gekregen. "Het Productiehuis, waarin Vera, stichting Noorderslag en De Oosterpoort hun krachten bundelden, zou kunnen uitgroeien tot een sterke speler binnen de Groningse popcultuur. Bovendien zou het een platform bieden waar bands kunnen experimenteren. Helaas, het jaar is nu voorbij en het geld is na de succesvolle presentatie in het Grand Theater van begin dit jaar op." Over het algemeen ontbreekt de ruimte voor het experiment, zegt Brands. "De houding van de gemeente ten opzichte van popcultuur is erg wisselend. Beslissingen worden ad hoc genomen. Kansen op het gebied van popcultuur lijken niet te worden gezien. En er gaat weinig geld naar popcultuur in vergelijking met andere vormen van cultuur. Maar juist binnen de popcultuur zijn er ontwikkelingen. Er is veel kwaliteit aanwezig en er zijn veel podia. Maar dat is een verdienste van de mensen die het doen, zoals Peter Weening of Peter Sikkema, en niet van de gemeente. Deze mensen mogen best wat meer gekoesterd worden." Het beleid ten aanzien van popcultuur is verweven met het cultuurbeleid. Brands meent dat het de stad ontbreekt aan een specifiek popbeleid. Een gemiste kans, volgens hem. "Wat wil de stad nou eigenlijk met popcultuur? Evenementen als Noorderslag trekken jaarlijks duizenden bezoekers, en die geven hier in de stad allemaal hun geld uit. Daar profiteert iedereen van mee. Daar mag de gemeente best wat tegenover stellen." Patrick van Lint, directeur van Groverpop, beaamt dat de gemeente Groningen een duidelijk popbeleid mist. "Het is hier redelijk goed voor elkaar op het gebied van podia en oefenruimtes. Maar popmuziek blijft een ondergeschoven kindje. Er gaat structureel te weinig geld naartoe, er wordt weinig risico genomen en de ruimte voor mensen met nieuwe ideeën is vrij krap. Jammer is ook dat cafébazen door de strakke handhaving van de geluidsnormen terughoudend zijn geworden met het programmeren van live muziek. Het is iets voor de gemeentelijke politiek om te kijken of daar wat soepeler mee omgegaan kan worden. Ook ontbreekt het Groningen aan een popzaal van het kaliber en de capaciteit van 013 in Tilburg, een plek waar grote bands geprogrammeerd kunnen worden." Groningen heeft een hele actieve popcultuur, die drijft op professionals en organisaties met kwaliteiten die ook landelijk erkend worden. Deze zorgen ervoor dat er regelmatig onderwerpen uit de popcultuur opduiken op de politieke agenda van de gemeente Groningen. Een actueel probleem waar veel culturele organisaties rekening mee moeten gaan houden, is het wegvallen van de ID-banen. Dit geldt ook voor undergroundpodium Vera. Robert Bangma, directeur van Vera: "Wij hebben op dit moment zes voormalige ID-banen. Vera krijgt niet genoeg subsidie om het wegvallen van de ID-banen met eigen middelen op te kunnen vangen. Dit zou in de toekomst gevolgen kunnen hebben voor bijvoorbeeld de programmering." Ook de kwestie rond oefenruimtes staat regelmatig op de agenda. Stichting Oefenruimte trok vorig jaar aan de bel. Het aantal oefenruimtes zou niet voldoende zijn. Een inventarisatie van de gemeente volgde, waaruit bleek dat er wel voldoende zijn. Volgens de stichting Oefenruimte klopt deze inventarisatie niet en zijn er nog steeds tekorten. Wat gebeurt er wel op het gebied van oefenruimtes? Het Viadukt, dat voorziet in goedkope oefenruimtes, wordt verbouwd. Er komen flink wat oefenruimtes bij, zodat de wachtlijsten die er op het moment zijn, weggewerkt kunnen worden. Ook verleende de gemeente Groningen twee jaar geleden borgstelling aan een particulier voor het bouwen van een Muziek Verzamelcentrum. Het is hoogst uitzonderlijk dat de gemeente borgstelling verleent aan een particulier initiatief. Niet alle partijen stonden achter deze beslissing. Met de bouw van het centrum is overigens nog niet begonnen. Dan is er nog het zorgenkindje, poppodium Simplon, dat regelmatig door de raad besproken wordt. Het vertrek van popkoepel Groverpop en danceorganisatie Zapclub en de problemen tussen directie en personeel baren zorgen en herhaaldelijke financiële injecties hebben tot dusver nog geen bevredigend resultaat opgeleverd. Kortom, er speelt in Groningen veel op het gebied van popcultuur. Er gaat veel geld in om en de gemeente is duidelijk bereid geld in popcultuur te steken, gezien bijvoorbeeld de inspanningen ten aanzien van Simplon. Het beleid rond popcultuur dient met kennis van zaken te worden gevoerd. Het is interessant om te weten welke visie de verschillende politieke partijen die meedoen aan de gemeenteraadsverkiezingen op popcultuur hebben. Wat is de visie op popcultuur van de gemeente Groningen? Wat moet volgens de verschillende fracties in de Gemeenteraad de rol van de gemeente zijn ten opzichte van popcultuur? In deel 2 van dit stuk een overzicht van de standpunten over popcultuur van de Groningse politieke partijen.