Dan maar het dak op

Wereld van mogelijkheden op Groningse daken

Lemke Kraan, ,

De stad is propvol en elke centimeter lijkt benut. Wie plek zoekt, wijkt daarom al snel uit naar de ruimte buiten de stad. Maar vlakbij, boven onze hoofden, is een wereld van ruimte en mogelijkheden. En om deze wereld te ontdekken hoef je alleen maar het dak op.

Wereld van mogelijkheden op Groningse daken

Wie op het dak staat, ziet hoeveel ruimte in de stad, boven onze hoofden, nog onbenut is. Deze ruimte kun je prima gebruiken om te wonen en te werken. Dan hoeft de activiteit zich niet naar de buitenwijken te verplaatsten en blijft de stad levendig. Deze boodschap brengt het Groningse Pavlov Medialab over met de Rooftophop, een reis langs daken in het centrum van de stad. Op vier locaties verkent een groep mediakunstenaars, architecten, vormgevers en muzikanten de mogelijkheden van het dak door middel van voorstellingen en installaties. De muziekvoorstelling van Gerard Ammerlaan en Stephane Leonard brengt de bezoeker via de gemeentekantine van Dienst ROEZ op een smalle strook dak. Een orkest staat op een ander dak in de verte. De klanken waaien je tegemoet en vermengen zich met de zang van een sopraan, de samples van een laptopmuzikant en het krakende gitaarspel van een eenzame gitarist op weer een ander dak. Het lijkt een zomeravond, waarop door het raam de radio van de buren, het gitaarspel van de buurjongen en straatgeluiden naar binnen stromen. Deze illusie verdwijnt helaas al gauw, als het geluid versterkt wordt via boxen die naast het publiek staan opgesteld. De hoofden draaien zich richting de boxen en het stuk duurt al gauw te lang. De dakenwandeling aan de Vismarkt is spannender. Trappen en steigers voeren steeds verder en hoger over de panden. Onderweg zorgen de eenvoudige geometrische projecties van Mo Stoebe en Sophie Clements en de geluidslandschappen van Renger Koning voor een mysterieuze sfeer. Op het hoogste punt sluiten geluid en beeld naadloos op elkaar aan en blijkt dakleer het ideale projectiemateriaal. Een explosie van lichtvlakken doet een regenbui snel vergeten. Boven op de Puddingfabriek zijn architecten en kunstenaars al enige tijd bezig een dorp te bouwen. Drie engelse architecten meten in een hoek de ruimte waar een ballonnenhuis moet komen uit. Een architect uit Amsterdam legt de laatste hand aan een constructie van hout en zeil, die een plaats moet worden waar je kunt praten over daken. Een bloem van geel stof en metaal ligt er verlaten bij en dient met voorzichtigheid te worden benaderd. Het is een katapult en de lieflijke blaadjes kunnen venijnig tegen de argeloze bezoeker aan knallen. Dat het dorp nog niet af is, deert de kunstenaars niet. “Het project is nog in ontwikkeling”, vertelt de Amsterdamse architect Gimill Mual. “Net zoals een stad, die ook altijd doorontwikkelt. Als een stad uitontwikkeld is, verdwijnt daarmee ook de mogelijkheid tot innovatie”. Zo weten de kunstenaars toch een positieve draai te geven aan de vertraging die het project heeft opgelopen door het slechte weer. Maar het moge duidelijk zijn dat, wanneer de ruimte op het dak in de toekomst niet benut zal worden, er een hoop mogelijkheden aan de stadsbewoner voorbijgaan. Efficiënt ruimtegebruik begint dus bij omhoog kijken. De Rooftophop loopt dagelijks tot 19 augustus.