Waarschijnlijk hebben veel mensen er wel iets van meegekregen: New York comes to Groningen. Joris Teepe haalt hiervoor elke week een jazzmuzikant uit New York naar Groningen om les te geven op het conservatorium. Er zijn acht muzikanten geselecteerd. Elke week dus een gastdocent uit New York. En na acht weken begint het weer opnieuw.
Het project heeft nog aardig wat voeten in de aarde. Het is natuurlijk niet niks om elke week even iemand uit New York over te laten vliegen naar Groningen. Veel werk en geld, maar rendement heeft het natuurlijk ook. Teepe: “Veel leerlingen willen naar New York. Alles komt daar bij elkaar. Dat is natuurlijk niet altijd te realiseren. Ik haal New York nu voor ze naar Groningen.” Ook de buitenlandse instroom is goed voor het conservatorium. Dit is goed voor de jazzscene, zegt hij, maar ook voor Nederland. “Nu weet men ook waar Groningen ligt en dat Amsterdam niet de hoofdstad is van Denemarken.”
Waarom moest er eigenlijk zo’n project komen? Zo slecht doet Groningen het toch niet. Daar is Teepe het wel mee eens. “De Groningse jazzscene is goed, maar erg lokaal. Er komt nu meer instroom van andere culturen.” Dat is natuurlijk erg belangrijk. Het moge duidelijk zijn dat in Groningen niet dezelfde jazz wordt gespeeld als in New York. En ook de werkwijzen zijn anders. Daarom gaat elke conservatoriumleerling tijdens zijn studie ook een keer op reis naar New York. Als je dan ook nog de New Yorkers meetelt die naar Nederland komen, is er een grote uitwisseling tussen de twee steden. Teepe geeft de reden hiervoor: “Mensen in Groningen zien hoe het er daar aan toe gaat, de mensen daar zien hoe het er in Groningen aan toe gaat. Dat is alleen maar goed!”
Het niveau wordt hoger, maar gek genoeg ligt volgens Teepe een ander, zeer belangrijk gevolg van het project niet eens zozeer in de Groningse jazzscene zelf. “Groningen wordt belangrijker in de wereld. Niet eens per sé als jazzstad.” Wordt Groningen voor de jazz dan hetzelfde als wat Berlijn werd voor de ravescene? Anders geformuleerd, komen er al jazzmuzikanten uit andere delen van de wereld uit eigen beweging naar Groningen? “Nee. Dat niet. Zo groot is Groningen nou ook weer niet. Stichting Jazz in Groningen en de Oosterpoort haalden af en toe al grote namen naar Groningen, en dit project voegt zich daar bij.”
Ze komen dus genoeg, die jazzmuzikanten. Maar nog niet uit eigen beweging.
Dat het project goed is voor de resultaten van de studenten, moge duidelijk zijn.
Teepe geeft hier een aantal redenen voor. “Het niveau van de toelatingsexamens is al hoger. Dit komt doordat veel mensen van het conservatorium horen en het dus een naam krijgt.” Maar ook de leraren uit New York helpen mee. “Er wordt anders lesgegeven dan vroeger en daardoor komen de studenten met meerdere stijlen in aanraking.”
Op de vraag wat in Groningen nou ‘the next big thing’ op jazzgebied wordt, zegt Teepe: “De mensen die in Groningen afstuderen en vervolgens de wereld rondgaan en vertellen waar ze gestudeerd hebben.” En een beetje trots is hij daar toch wel op.
Jazz in Staad Pt. 4
‘Nu weten ze in New York ook waar Groningen ligt’
Natuurlijk is er niet alleen jazz in Groningen. In New York gebeurt ook het nodige. Daarom haalt Joris Teepe, coördinator van de sectie lichte muziek van het Prins Claus Conservatorium in Groningen, wekelijks jazzmuzikanten uit New York naar Groningen om les te komen geven.