Bert Martens zelf had geen sampler nodig om bekendheid te vergaren, toen hij in de jaren ’90 bassist was bij de hardcore punkband Teenage Warning. Vanaf het moment dat DJ Paul Elstak met de band “een samenwerkingverband” aanging om punk en gabber te combineren, scoorden ze een hitje met onder meer de Pennywise-cover ‘Brohymn’, verkochten ze zo’n 600.000 exemplaren van hun plaat en tourden ze driemaal door de Verenigde Staten. “Elstak was een soort kruiwagen. Dat scheelt wel, ondanks dat we een keiharde punkband waren.” Aangekomen in 2005 heeft Martens al verschillende verzamelalbums uitgebracht waarop onbekende bands hun plaats vinden. Vrijdag 13 mei wordt de allerlaatste sampler ‘Take It Or Leave It Part II’ gepresenteerd in De Walrus. Het album staat vol met allerlei obscure gitaarbandjes, afkomstig uit Groningen zelf, of uit plaatsen als Westerbroek, Hoogkerk, Veendam en Appingedam. Rammelende punkrock, Nederlandstalige reggae of tachtiger jaren pop: alles staat er in wisselende geluidskwaliteit en van schommelend niveau op. “Voor beginnende bands is het zeker moeilijk aan de bak te komen. Je moet veel gespeeld hebben voordat je een contract krijgt. Labels willen veel geld verdienen, anders zien ze er geen brood in. Bij mij is het de omgekeerde wereld; ik doe het voor niks”, zegt Martens. Het label waarop hij de samplers uitbrengt, Teenangel Radical Recordings, is met nadruk een non-profit organisatie. De bands leggen zelf 86 euro in, waar ze 27 cd’s voor krijgen waarop hun nummertje staat. De overgebleven exemplaren, een stuk of dertig, worden verspreid over platenzaken in Groningen. “Het is hobbyisme én ik denk dat er te weinig gedaan wordt voor kleine bands. Voor hun is het heel erg oké. Zij kunnen nu denken:’Gôh, het kan dus.’ Want zo moeilijk is het niet. Je zoekt wat bands bij elkaar, je maakt een mooi hoesje. Dan is het klaar, en laat je het persen. Moeilijk is het niet, als je weet hoe het moet.” Want wat is er mooier dan dat je muziek op een geperst schijfje staat, in plaats van dat het gekopieerd is? Daar heb je geen groot platenlabel voor nodig. Het gaat hier om de DIY-mentaliteit die uit de punkwereld stamt, benadrukt Martens, die zelf met zijn huidige band New Reality op de sampler staat. De bands die tijdens de presentatie spelen, Noint?, The Movers, Beautiful Desire en Zebra, doen dat eveneens “pro deo”. Zo strijdt Martens verder tegen de “grote maffia”, zoals hij de major platenmaatschappijen noemt. Op de achterkant van de sampler is een platenbaas getekend die met de ene hand zijn dikke sigaar aansteekt en zijn andere hand achteloos allerlei cd’s in de prullenbak werpt. Dat terwijl in zijn kantoor gouden platen hangen van Kane, Direct en Marco Borsato. “Het was weer eens tijd voor een Protest!” staat in het cd-boekje. Teenangel Radical Recordings vecht terug.