Noorderslag: het venijn zit in de staart

Beef en Textures sluiten festival overtuigend af

Jeroen de Boer, ,

Noorderslag 2005 was druk. Zo druk dat een groot deel van de voorgenomen looproute vaak noodgedwongen afslagen kende. Maar dat hoort bij de charme van een uitverkocht festival.

Beef en Textures sluiten festival overtuigend af

Ik had ze nog niet eerder live gezien. GEM. Wel veel over gehoord natuurlijk, want je kan geen blad openslaan of website bekijken en wel iets lezen over deze Utrechtse band. Dan wordt het natuurlijk de hoogste tijd ze toch maar eens zelf te gaan bekijken. En het kon me niet echt bekoren. Het enige wat de band doet uitstijgen boven de grauwe middelmaat is zanger Maurits Westerik die, gezegend met een lekker stemgeluid, maar ook een overtuigend pedante podiumuitstraling, de groep van extra cachet voorziet. Of beter, noodzakelijk cachet, want de muziek van GEM biedt niets nieuws onder de zon. Het was wel een overtuigend optreden, maar de spreekwoordelijke hype vat ik niet. Nee, dan het optreden van Kasba in de Grolsch Foyer. De met pop en rock doorspekte raïmuziek van dit gezelschap was tegelijkertijd entertainend, swingend en van een zeer behoorlijk muzikaal niveau. De opzwepende ritmes, flitsende gitaarsolo's en het innemende in traditioneel Marokkaanse kleding gehulde zangtrio stonden garant voor een onweerstaanbare groove. "Beetje gezellig maken, ok?", was wat dat betreft een overbodige vraag. Nadat bleek dat de zaal bij het concert van Wende Snijders bom- en bomvol zat, maar ik daardoor wel net een gesproken zinnetje uit de Buma /Stemrazaal kon meepikken - "En de winnaar van de Popprijs 2005 is.... Ali B.!" - was het tijd voor Autumn in de 3FM-MTV Zaal. De gothicrock van dit viertal verzoop echter een beetje, deels te wijten aan het slechte geluid tijdens de eerste nummers. Dat neemt echter niet weg dat er wel een band stond die binnen de gothic een tamelijk eigen plaats inneemt. Het materiaal is meer rock- dan metal getint en dat is al een verademing ten opzichte van die hele trits gothicgroepen die ons land thans rijk is. Dat zangeres Nienke de Jong verder gehuld is in een strenge zwarte outfit met een rode stropdas in plaats van een opgedofte baljurk is tegenwoordig al een verademing binnen het genre. "Ik ben erg blij met de prijs, want ik ben erg trots op de Nederlandse cultuur. Muziek is daar een belangrijk deel van", aldus Ali B. tijdens de persconferentie ter faveure van de winnaar van de Popprijs 2005. "Ik ben een groot voorstander van muziek van Nederlandse bodem en daarom vind ik de prijs heel erg vet." Waarvan acte. Weer terug naar de drukke festivalvloer om een stukje van The Sheer mee te pikken. De band speelde in een uitpuilende Buma/Stemrazaal. "Het leven is fijn en daarom zing ik", lijkt het motto van de band. Vrolijke liedjes waar weinig op aan te merken is, maar weinig meer om het lijf hebbend. Wat helemaal niets om het lijf had was het optreden van Asrai in de Grolsch Foyer. Het damesdeel uit deze gothicband zou je eerder plaatsen in een gestoorde Villa Achterwerk-serie dan op een poppodium. De groep voegt - en dat is veel belangrijker - echter ook niets toe aan het genre en is beter op haar plek in een rariteitenkabinet dan op een festival als Noorderslag. Wel leuk was de combinatie van Asrai en Brayce die tegelijkertijd om de hoek bij elkaar speelden. Een grotere tegenstelling kan je je nauwelijks voorstellen. Brayce, vooral bekend om z'n vertolking van het mierzoete 'Moppie' van Lange Frans en Baas B., speelde in de entreehal materiaal van z'n aanstaande solo-album. "Geef m'n homie even een microfoon", riep hij toe Ali B. het podium opgetrokken werd. Het hieropvolgende 'Ben je zat', gebracht met een fijne reggeabeat, gaf het optreden een noodzakelijk zetje in de rug. De lekkerste regeagrooves knalden echter van het podium bij het optreden van Beef in de Buma/Stemrazaal. De band speelde veel materiaal van haar aanstaande nieuwe album en zette de zaal probleemloos naar haar hand. Beef is een liveband pur sang en voldeed aan alle verwachtingen. Lekker! Ook erg lekker en bovenal voorzien van een flinke dosis originaliteit was Textures, de allerlaatste act van Noorderslag 2005. De op Meshuggah geënte progressieve metal van dit gezelschap werd vol overtuiging gebracht en maakte indruk. De songs happen, ondanks hun complexiteit, lekker weg en vormden daarmee een waardige afsluiter van het festival. Textures volgend jaar misschien op een groter podium?