Monno en Lightning Bolt stonden woensdag 29 september op het programma van Vera. Het soort bands dat je er jammer genoeg niet vaak tegenkomt, maar die een onuitwisbare indruk achterlieten. De combinatie van Het Experiment en een onvervalste rockattitude werkte als een tierelier. Dit smaakt naar meer! Monno en Lightning Bolt hebben één grote overeenkomst: ze brengen beide een combinatie van geluid (in de breedste zin van het woord) en virtuoos beukende slagwerkpartijen. En ze zoeken opzichtig naar communicatie met het publiek. Er werd dus niet op het podium gespeeld, maar op de vloer, met het publiek op nauwelijks een meter afstand. Het is het soort muziek dat sterke verwantschap heeft met Japanse groepen als The Boredoms en The Ruins: hinkstapsprongmuziek dus, waarbij in dit geval een link naar freejazz en seventies progrock ook vrij eenvoudig is te leggen. Monno is van beide groepen nog het meest fijnzinnig, als je die term überhaupt zou kunnen loslaten op hetgeen ze doen. Mede door het gebruik van elektronica zit er een mate van dynamiek in hun stukken die een onmiskenbare waarde toevoegt. De combinatie van Powerbook, analoge elektronica, tenorsax en drums deed in de eerste plaats denken aan een improgroep uit het boekje. De ontzettende bak herrie die dit viertal wist te produceren, niet in de laatste plaats te danken aan de ernstig vervormde saxpartijen, veegde dit vooroordeel echter resoluut van tafel. Stuwend, melodieus, maar vooral knetterend hard en boordevol energie. Dan heb je dat dus achter de rug en maak je je op voor meer van hetzelfde. Tenminste, daar ga je van uit, want de kwaliteit van Monno zou toch niet met heel veel gemak te overtreffen zijn? Hierover mijmerend en napratend met eveneens enthousiaste medebezoekers blijkt ineens dat Lightning Bolt al is begonnen. Nu is dat met slechts twee personen – bassist Brian Gibson en drummer-zanger Brian Chippendale – natuurlijk wel enigszins onopvallend voor elkaar te krijgen, maar als ze dan ook nog eens geheel zijn omgeven door een haag van publiek en versterkers is het een nog eenvoudiger opgave. Lightning Bolt. Zelden een naam tegengekomen die zo goed past bij het oeuvre van een band. Evenals Monno puttend uit noise, impro en rock, maar nu geheel ontdaan van elke frutsel en franje. Niet dat de muziek eenvoudig is, integendeel zelfs. Qua songstructuren doet het denken aan The Ruins (nog veel meer dan Monno), Naked City, maar ook de nieuwere generatie complexe metalcorebands als Dillinger Escape Plan, Mastodon en Burnt By The Sun. Het feit echter dat dit tweetal, waarvan de drums ook nog eens onversterkt zijn, eenzelfde orkaan kan produceren als eerdergenoemde metalcollega's, laat geen ruimte voor fijnzinnigheid. Zelden een concert bijgewoond dat zo hard was. Puur, puurder, puurst. Een bass en snare die klinken zoals ze klinken en niets anders dan dat. De ernstig vervormde vocalen van Chippendale, zingend, brabbelend en schreeuwend, vormden er het perfecte contrast mee. De zaal van Vera veranderde plotsklaps in een diepdonker kraakhol, een spelonk waarin het rockexperiment hoogtij viert en waar een (jammer genoeg) beperkt publiek aanwezig was. De indrukwekkende drumpartijen van Chippendale, spelend op een gestripte drumset bestaande uit twee floortoms, bass, snare en een loeizware ride, deden qua grootsheid af en toe denken aan de wereldberoemde big banddrummer Louis Bellson. Big band? Ja, big band. En nu ik het zo opschrijf zou dat een mooie typering zijn voor dit duo: monumentaal en virtuoos en ook nog eens gezegend met een wervelende podiumpresentatie. Eigenlijk heel erg jammer dat vooral de jongere generatie hardcoremuzikanten, waarvan er in Groningen heel wat zijn, merendeels schitterde door afwezigheid. Twee jaar geleden was ik bij een concert van The Dillinger Escape Plan in 013. De totaal losgeslagen bende op het podium die een loeistrakke orkaan van geluid de zaal in slingerde, maakte zo'n indruk dat ik er, tot gisteren, eigenlijk wel van overtuigd was dat alleen de Dillinger Escape Plan zelf dit zou kunnen overtreffen. Ik denk daar nu iets genuanceerder over. Wellicht dat ik op 10 november mijn mening weer bijstel..