In Groningen wordt eind jaren vijftig/ begin jaren zestig, net als in de rest van Nederland, met de komst van de Rock&Roll een eerste basis gelegd voor een serieuze muziekscene. In de loop van de zestiger jaren en het begin van de zeventiger jaren volgen de hippies, die ook verantwoordelijk zijn voor een groot aantal manifestaties en andere initiatieven. Buitenlandse acts zoals The Byrds, Pink Floyd en The Velvet Underground spelen in Groningen en op diverse plaatsen ontstaan met de opkomst van de jeugdsociëteit ontmoetingsplaatsen en podia. In deze periode wordt ook de basis gelegd voor het festival Sterren in het Bos (later Sterren in het Park) en het nu nog steeds bestaande Noorderzon festival (vergelijkbaar met de Parade in Amsterdam). En natuurlijk Simplon en Vera, die in de hierop volgende jaren zullen uitgroeien tot respectievelijk punktempel en New wave/ underground podium van het Noorden. In het laatste geval misschien wel van heel Nederland. Maar de grootste stimulans voor een bloeiende lokale scene komt eind jaren zeventig van de middenstand. Om je café of kroeg langer open te mogen houden wordt je verplicht live-muziek aan te bieden. Dit is dan ook de periode dat Herman Brood, van geboorte Zwollenaar, zich in de stad vestigt en velen stimuleert muzikant te worden. Een stimulans die de vele punkbands intussen niet nodig hebben. Ook die laten in deze periode duidelijk van zich horen. Het gevolg van deze –en andere- ontwikkelingen is een periode die ‘officieel’ de naam Groninger Springtij heeft meegekregen en waarop de Groninger popmuziek een hoogtepunt doormaakt: de jaren 1978-1981. Naast Herman Brood zien we ook groepen als, Jan Rot & The Streetbeats, Phoney & The Hardcore en The New Adventures nationaal bekend worden. In vooral de tweede helft van de jaren tachtig spelen onder andere de in de kraakscene (en Simplon) geliefde punk en hardcorebands en de door de Vera-programmering (New Wave en underground) geïnspireerde bands een belangrijke rol. De Boegies en I Spy worden landelijk bekend en artiesten als Arling & Cameron en Ellen ten Damme zetten hun eerste muzikale stappen. Ook Tom Holkenborg debuteert in het van origine Friese Weekend at Waikiki. In deze jaren, 1986 om precies te zijn, vind ook het eerste Noorderslag festival plaats. Dan nog georganiseerd als ‘wedstrijd’ tussen Nederlandse en Belgische bands. In de tweede aflevering staan er maarliefst 5 Groningse bands op de bill! Een heel andere stroming die in deze jaren begint op te komen is die van de techno en de house, hoewel het nog enige jaren duurt voor er landelijk (en verder) successen worden geboekt door onder andere G-Town Madness en Thee J Johanz met zijn Ballyhoo label. In de jaren negentig blijkt verder Vera (noise/ underground) wederom een belangrijke inspiratiebron en ontmoetingsplaats voor bands en muzikanten. Surfrock is hot (Firebirds, The Beavers), Jammah Tammah verovert langzaam het land en de Jazzpolitie treedt op. De hiphoppers van Da Zombi Squad laten van zich horen, evenals, op een wat minder luidruchtige maar zeker zo indrukwekkende manier, de dames van Ygdrassil. En eigenlijk kunnen we nog wel even doorgaan. Met de van origine Friese Meindert Talma, Cousin X, Green Hornet. Bands die ook nu nog een muzikale rol van betekenis spelen. Op het ogenblik kan er zelfs wel weer gesproken worden van een nieuw springtij, zoveel Groninger bands staan er momenteel landelijk weer in de belangstelling. Meer hierover in Groningen Rockcity (zie link). Voor wie meer wil weten over de afgelopen veertig jaar popmuziek in Groningen kan terecht op onderstaande link van van Koen van Krimpen, die ook in boekvorm een mooi overzicht van deze geschiedenis heeft geschreven: Nothing Going On In The City.